Όταν η κυβέρνηση προσπαθεί να "πουλήσει" στο πόπολο ένα ακόμη μνημόνιο

του Δημήτρη Καζάκη

Δείτε θλιβερή εικόνα κυβέρνησης. Οι δανειστές σφίγγουν το βρόγχο μέχρι τελικής πτώσης. Η κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει το χρέος και να μην σταματήσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, ξύνει με αγωνία τον πάτο των άδειων ταμείων του δημοσίου.

Φυσικά, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι αφενός να πληρώνει το χρέος και αφετέρου τους μισθούς του δημοσίου με τις συντάξεις για καθαρά πολιτικούς λόγους. Σ' όλα τ' άλλα έχει ήδη προχωρήσει σε αναστολή πληρωμών, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ήδη βαρύτατα κλονισμένη ιατροφαρμακευτική υποστήριξη του πληθυσμού, τα νοσοκομεία, που το ένα μετά το άλλο αναστέλει λειτουργίες του, τα πανεπιστήμια, την άμυνα, ακόμη και την διεθνή εκπροσώπηση της χώρας διαμέσου των πρεσβειών της.

Κρατώντας γερά τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους από το λουρί του μισθού και της σύνταξης προσπαθεί να μην καταρρεύσει πολιτικά καθώς ενδίδει όλο και περισσότερο στις ...
απαιτήσεις των δανειστών. Την Παρασκευή που μας πέρασε - κατά τη συζήτηση στη Βουλή - έγινε το πρώτο αποφασιστικό βήμα της "μεγάλης συνενόησης" ανάμεσα στην κυβέρνηση, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, αλλά και τη ΧΑ που εμφανίζεται πιο ΣΥΡΙΖΑ κι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια νέα μεγάλη συγκυβέρνηση βρίσκεται στα σκαριά προς το συμφέρον των δανειστών.

Δείτε τις βασικές διαφορές ανάμεσα στις προτάσεις κυβέρνησης και δανειστών:

1. Πρωτογενή πλεονάσματα

Η κυβέρνηση ζητά πλεόνασμα για το 2015, 0,6% και η τρόικα 1% (800 εκατ. διαφορά). Από το 2016 και οι δυο προτάσεις συγκλίνουν στο 2,5%. Κάθε 0,5% επιδιωκούμενου πλεονάσματος συμβάλει σε 1% πτώση του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές, κατά 1% άνοδο στην ανεργία και κατά 2,0% στη μείωση του εισοδήματος.

2. ΦΠΑ

Κυβέρνηση και τρόικα συμφωνούν στην αύξηση εσόδων από το ΦΠΑ. Η τρόικα κάνει λόγο για επιπλέον 1,8 δις, ενώ η εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου οδηγεί επίσης σε αδιευκρίνηστη αύξηση. Ως προς την προέλευση και κατανομή των φόρων, μέσω της διαφοροποίησης των συντελεστών, η τρόικα απαιτεί την υπαγωγή των τιμολογίων των ΔΕΚΟ στο 23%. Η κυβέρνηση δε το δέχεται και αντιπροτείνει χαμηλό συντελεστή 6% μόνο φάρμακα, βιβλία, θέατρα, ενώ μετακινεί μεγάλο μέρος των ειδών διατροφής στο 23%. Επίσης προβλέπει αύξηση ΦΠΑ στο νησιωτικό σύμπλεγμα και τις τουριστικές παραμεθόριες περιοχές.

3. Ασφαλιστικό

Και τα δυο σχέδια αποδέχονται την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και μείωση του επιπέδου συντάξεων. Η τρόικα απαιτεί την άμεση  αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, με πρόσθετη μείωση των συντάξεων, καθώς και κατάργηση ΕΚΑΣ και αύξηση συμμετοχής ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η κυβέρνηση ζητά πάγωμα για δύο χρόνια της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος (μηχανισμός αυτόματης μείωσης), έως ότου ολοκληρωθούν οι λεγόμενες "αναλογιστικές μελέτες". Αντιπροτείνει όμως τον τερματισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης, με στόχο την αύξηση των ορίων ηλικίας για σύνταξη κατά 2,2 χρόνια στο δημόσιο και κατά 2,5 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα έως το 2022 Ταυτόχρονα αποδέχεται την περικοπή της επικουρικής σύνταξης.

4. Άμεσοι φόροι επί των μισθών

Η κυβέρνηση προτείνει σε όσους έχουν εισόδημα πάνω από 1400 ευρώ καθαρά το μήνα την αύξηση των συντελεστών της λεγόμενης Εισφοράς αλληλεγγύης, στοχεύοντας στην είσπραξη 220 επιπλέον εκατομμυρίων ετησίως, ξεπερνώντας στο σημείο αυτό ακόμη και το email Χαρδούβελη.

5. ΕΝΦΙΑ

Η κυβέρνηση προτείνει να διατηρηθεί ο ΕΝΦΙΑ τουλάχιστον για το 2015, χωρίς να διευκρινίζει τι θα γίνει παραπέρα, ενώ η πρόταση των θεσμών είναι πιο συγκεκριμένη: Να μείνει ο φόρος εντελώς απείραχτος (2,65 δις ετήσια), για το 2015 αλλά και το 2016.

6. Φορολογία επιχειρήσεων

Και οι δυο προτάσεις κυβέρνησης και θεσμών συμφωνούν να κρατηθούν οι φορολογικοί συντελεστές των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων σε χαμηλά επίπεδα. Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση προτείνει για το 2015 μια έκτακτη άπαξ εισφορά από τις πολύ μεγάλες (με τζίρο 1 δις περίπου), σε εφαρμογή του νόμου Παπακωνσταντίνου (3808/2009). Η τρόικα ζητά αύξηση της προκαταβολής φόρου των επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση αντιπροτείνει αύξηση της προκαταβολής φόρου σε ελευθερους επαγγελματίες κι αυταπασχολούμενους.

7. Ιδιωτικοποιήσεις

Εδώ έχουμε απόλυτη ταύτιση κυβέρνησης και θεσμών. Σε μια μακροσκελέστατη λίστα υπάρχουν τα πάντα και μεταξύ αυτών όλα τα περιφερειακά αεροδρόμια, το Ελληνικό, ο ΟΛΠ, ο ΟΛΘ μαζί φυσικά με τη δημόσια ακίνητη περιουσία. Οι θεσμοί απαιτούν την δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό στην ιδιωτικοποίηση και του ΑΔΜΗΕ (100% θυγατρική της ΔΕΗ Α.Ε.) ώστε να περάσει η διαχείρηση μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος σε ιδιωτικά χέρια.

8. Προστασία πρώτης κατοικίας και πλειστηριασμοί

Εδώ η κυβέρνηση και θεσμοί ουσιαστικά ταυτίζονται. Οι θεσμοί ζητούν γενικά την κατάργηση της όποιας προστασίας της πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση αντιπροτείνει την αλλαγή των ορίων των αντικειμενικών αξιών και του εισοδήματος για την υπαγωγή στον αποκαλούμενο νόμο Κατσέλη, προκειμένου να περιοριστούν δραστικά οι δικαιούχοι προστασίας. Επίσης η κυβέρνηση αποδέχεται την εισαγωγή εκ νέου του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που η εισαγωγή του αποτράπηκε επί Σαμαρά από την αποχή των δικηγόρων, αλλά και νέου ιδιωτικού πτωχευτικού δικαίου, προκειμένου να επιταγχυνθούν οι διαδικασίες εκπλειστηριασμού της κινητής και ακίνητης περιουσίας των πολιτών. Η κυβέρνηση κάνει σαφές ότι θα εισαχθεί ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών, χωρίς την απαιτούμενη παρουσία διαδίκων.

9. Εργασιακά

Η πρόταση των θεσμών αναφέρει: «Οι αρχές θα εγκαινιάσουν μια διαδικασία διαβούλευσης παρόμοια με αυτή για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού (ν.4172/2013) για να επανεξετάσουν το υπάρχον πλαίσιο των μαζικών απολύσεων, της απεργίας και της συλλογικής διαπραγμάτευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις καλύτερες υπάρχουσες πρακτικές στην Ευρώπη. Περαιτέρω δεδομένα σε αυτή την εξέταση στη διερεύνηση αυτή, μπορεί να δοθούν διεθνείς οργανισμούς». Η κυβέρνηση δεν διαφωνεί. Μιλά για "συλλογικές διαπραγματεύσεις" υπό καθεστώς υλοποίησης των οδηγιών της ΟΝΕ και της ΕΕ για περαιτέρω ελαστική απασχόληση και εξατομικευμένο καθορισμό της εργατοϋπαλληλικής αμοιβής.

10. Δημόσιο χρέος

Η πρόταση της κυβέρνησης για το δημόσιο χρέος αποδέχεται ότι η βιωσιμότητά του εξαρτάται από την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων υπέρ των δανειστών και από τις ιδιωτικοποιήσεις, των οποίων τα έσοδα πηγαίνουν πάλι υπέρ των δανειστών. Σκοπός της πρότασης είναι να διευκολύνει στην αγορά του χρέους από τον ESM και την αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ σε δύο φάσεις εντός ενός χρόνου. Το ίδιο και με την εξαγορά των ομολόγων που έχει αγοράσει η ΕΚΤ από την δευτερογενή αγορά.

Με τον τρόπο αυτό ολόκληρο το χρέος "διάσωσης" θα ανήκει αποκλειστικά στον ESM. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την υπαγωγή ολόκληρης της χώρας και των περιουσιακών στοιχείων της στο μόνιμο μηχανισμό, ο οποίος έχει καθεστώς υπερκράτους. Κατ' άλλα δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη απομείωσης. Απλά κατά τα γνωστά από το 2010, η κυβέρνηση θεωρεί ότι αν επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα γύρω στα 2,5% και αντίστοιχη σταθερή ετήσια άνοδο του ΑΕΠ, το χρέος από μόνο του θα αρχίσει να μειώνεται μετά το 2020. Τώρα γιατί και πώς θα συμβεί να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα και ταυτόχρονα ταχύριθμη οικονομική άνοδο κατ' έτος, αυτό το ερώτημα μένει αναπάντητο. Είναι κάτι σαν μια θεολογική παραδοχή, που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αλλά συνιστά την κοινή συνισταμένη όλων των μνημονίων μέχρι σήμερα.

Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ