Άρθρο της Πολιτικής Κίνησης για τη Λαϊκή Χειραφέτηση (Mouvement politique d’émancipation populaire: M’PEP), στη Γαλλία.
Εισαγωγή της Διονυσίας Φιλαντιτάκη: Στην Ελλάδα της κρίσης που στροβιλίζεται ανερμάτιστη στη δίνη της παγκοσμιοποιημένης Αγοράς, των δομών και των θεσμών της -και δη στην ευρωπαϊκή εκδοχή τους- το καθεστώς «παγκοσμιοποίησης» έχει εδραιωθεί στην κοινή συνείδηση και αντίληψη ως νομοτελειακή εξέλιξη, ως αυτονόητη κατάσταση πραγμάτων, ως μονόδρομος χωρίς επιστροφή, ως ένα είδος φυσικού νόμου. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάστηκε βέβαια να επιστρατευτεί ολόκληρη γκάμα μηχανισμών ιδεολογικής χειραγώγησης και καταστολής (εννοιολογική σύγχυση, ιδεολογικός εκφοβισμός κλπ) Άξιζε όμως τον κόπο αφού έτσι κατορθώθηκε η όποια σκέψη, πρόταση ή απλή νύξη εξόδου από αυτό το καθεστώς να απορρίπτεται εκ προοιμίου ως χιμαιρική, να τοποθετείται στη σφαίρα του ασύλληπτου και του αδιανόητου η έστω της απονενοημένης απόπειρας βουτιάς στα Τάρταρα. Στο ιδεολογικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε υπάρχει ίσως χώρος γι’ αυτούς που ασκούν καλόπιστη και εποικοδομητική εκ των ένδον κριτική στην παγκοσμιοποίηση, για κείνους που προτίθενται να εφαρμόσουν παρηγορητικές θεραπείες για τα δεινά που αυτή επισώρευσε, καθώς και για διαφόρων ειδών γητευτές η θηριοδαμαστές της παγκοσμιοποίησης. Όσοι όμως αποτολμήσουν να αμφισβητήσουν την παγκοσμιοποίηση ως αναπόδραστη νομοτέλεια και όσοι απεργάζονται ή απλά προοιωνίζονται την ανατροπή της εξορίζονται αυτόματα στους κόλπους της ουτοπίας με το στίγμα του γραφικού κυνηγού ανεμόμυλων.
Το παρακάτω κείμενο που υπογράφει το M’PEP (mouvement politique d’émancipation populaire: πολιτική κίνηση για τη λαϊκή χειραφέτηση) σπάει τον καθρέπτη της «αυτονόητης» παγκοσμιοποίησης ...