Το κούρεμα της αλήθειας

του Στάθη

Οι θεοί έχουν χιούμορ! Δεν εξηγείται αλλιώς. Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη εξήγηση για την απόφαση του κ. Σαμαρά να στέψει πρωθιέρεια της προεκλογικής του εκστρατείας την...Αλήθεια!

Ο άνθρωπος που ως πρωθυπουργός έχει ατιμάσει αυτήν την έννοια όσον κανείς άλλος, την επικαλείται και τη ζωγραφίζει στα λάβαρά του, όπως ο Μέγας Κωνσταντίνος το αρχίγραμμα του Ιησού μετά το όραμά του με το «εν τούτω νίκα». Μιλάμε για το απόλυτο γκροτέσκ ή μάλλον για την πλάκα που μας κάνει ένα μικρό πράσινο ανθρωπάκι από κάπου εκεί στο σύμπαν.

Εκτός κι αν, για τη σχέση του με την αλήθεια ο κ. Σαμαράς εκλαμβάνει ως βάση τον ...
ορό της αλήθειας. Αλλά ακόμα και σ’ αυτήν την περίπτωση το μόνον που θα κατάφερνε ο κ. Σαμαράς θα ήταν να πει αληθινά ψέματα. Πιο αληθινά ψέματα απ’ αυτά που είπε στο Ζάππειο δεν γίνεται. Πιο αληθινό ψέμα απ’ το success story και την έξοδο απ’ το Μνημόνιο δεν γίνεται! Η ευκολία με την οποίαν ψεύδεται τα τελευταία χρόνια ο κ. Πρωθυπουργός είναι μνημειώδης. Δύο χρόνια «καθημερινώς έσκιζε τα Μνημόνια» κι έγραφε τα επόμενα. Ποτέ δεν θα ξαναέπαιρνε νέα μέτρα και μας λύσσαξε σε δαύτα. Οποια μωρολογία ελέχθη, αν δεν την είπε ο ίδιος, την υιοθέτησε. Τα ΑΤΜ θα γίνουν κονσερβοκούτια και θα σφάζουν όποιον τους ζητάει λεφτά. Ο κ. Μπαλτάκος ήταν συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ουρσουλίνες. Οι εκλογές θα αποτελούσαν «εθνικό κίνδυνο» - πάλι καλά που το ανδρείκελο της Μέρκελ δεν τις έθεσε εκτός νόμου.

Κι ο άνθρωπος αυτός (που «δεν θα συγκυβερνούσε ποτέ με το ΠΑΣΟΚ», ο ίδιος που θα συγκροτούσε «μία και μόνη εξεταστική επιτροπή») – ο άνθρωπος πουπροσκύνησε τη Μέρκελ δηλώνοντας «ουδείς αναμάρτητος», έχει το σθένος να προτάξει ως έμβλημα της προεκλογικής του εκστρατείας την αλήθεια.

Ποια αλήθεια; των Λωτοφάγων; των λοβοτομημένων; των αφασικών; Για τι απ’ όλα μας περνάει ο επικεφαλής της ακροδεξιάς ομάδας που κυβερνάει τη Ν.Δ. Για πόσο χαζούς μπορεί να ‘χει τους Ελληνες ο αναδείξας Γεωργιάδη και Βορίδη και Πλεύρη, όταν ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή εις ότι αφορά την καταψήφιση του κ. Σταύρου Δήμα; Δεν τον καταψήφισαν επίσης το ΚΚΕ, οι ΑΝΕΛ, η ΔΗΜΑΡ και ικανός αριθμός ανεξάρτητων; Πόσο δικολαβίσκος μεσοπολέμου και στρεψίας τρίτης εθνικής μπορεί να ‘ναι κανείς για να κάνει επιλεκτικό συμψηφισμότων δύο απ’ όλους; Πόσο ηλίθιους θεωρεί τους Ελληνες το επιτελείο Σαμαρά και ο ίδιος;

Ψάχνω να βρω ένα πράγμα, ένα θέμα, έναν τομέα για τον οποίον ο κ. Σαμαράς είπε την αλήθεια, και δεν βρίσκω. Ελεγε ότι διαπραγματεύεται και έπαιρνε εντολές. Ελεγε ότι θα καταργήσει το χαράτσι και το μονιμοποίησε. Ελεγε ότι θα μειώσει τον ΦΠΑ και τον αύξησε. Ελεγε ότι θα βγούμε στις αγορές και μας έμπαζε πιο βαθειά στην εθνική υποτέλεια. Εκατόγχειρες οι Εφαρμοστικοί νόμοι. Λερναία Υδρα τα ψέματα. Ενα απεκαλύπτετο, δύο έπαιρναν τη θέση του.

Ισως λοιπόν η τελευταία επιλογή Σαμαρά να υψώσει ως λάβαρό του την αλήθεια να ενέχει εκτός απ’ το γκροτέσκ και μιαν τραγικότητα. Διότι η μαύρη αλήθεια είναι ότι για τον κ. Σαμαρά πλησιάζει η ώρα της αλήθειας.

Η μόνη σχέση με την αλήθεια που είχε ποτέ ο κ. Σαμαράς ήταν η στημένηαλήθεια των στημένων συνεντεύξεων. Αλλά και η όντως αλήθεια της πραγματικότητας που ο ίδιος και οι συν αυτώ ολετήρες διαμόρφωσαν. Μήπως αυτή την αλήθεια επικαλείται; των ανέργων; των 4.000.000 φτωχών; των φαλιρισμένων μαγαζιών; των αυτοκτονιών; των υποσιτισμένων παιδιών; Αν αυτές τις αλήθειες επικαλείται και δεν ακούει το «τρομερό γέλιο των θεών», αν ακόμα δεν ακούει τη βοή των επερχόμενων, τότε πράγματι διαθέτει όλην εκείνη την οίηση του τίποτα που προκαλεί τη μοίρα του. Επικαλείται την αλήθεια, προκαλώντας τη λογική μας και τη μνήμη μας.

Η αλήθεια υπάρχει δια της αποδείξεώς της. Και η απόδειξη του έργου Σαμαρά είναι η λεηλασία της χώρας, η αποδόμηση του κοινωνικού ιστού, η υποταγή στους ξένους, η καταφυγή στο παρακράτος, η αποθέσμιση του πολιτεύματος και η αποκοπή του λαού απ’ το αυτεξούσιόν του.

Τα λόγια τα δικά μου είναι φτωχά, αλλά η σχέση του κ. Σαμαρά με την αλήθεια, θα μπορούσε να αναζητηθεί στη σχέση της Λαίδης Μάκβεθ με τους εφιάλτες της. Ομως, αν στις τραγωδίες θρηνούν οι θεοί και στις κωμωδίες γκαρίζουν οι γάιδαροι, στα έργα της Υβρεως τον τελευταίο λόγο έχει η Κάθαρσις.

Τελευταίο κόλπο της Υβρεως η σύλληψη Ξηρού – ακριβώς πάνω στην έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας. Συμπτώσεις στην πολιτική δεν υπάρχουν. Αφήνεται λοιπόν ο Ξηρός να ομιλεί αριστερή γλώσσα και η γλώσσα αυτή συκοφαντείται. Ομιλεί ο κ. Ξηρός για Τρόικα, κατοχή, καπιταλισμό και τα λοιπά και η γλώσσα αυτή συκοφαντείται. Σπουδαίες έννοιες ενοχοποιούνται εκφερόμενες από το στόμα ενός δολοφόνου που σαν πούρος φασίστας αποφάσιζε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει – μεγαλύτερη κατασυκοφάντηση του ανθρωπιστικού λόγου της Αριστεράς απ’ αυτήν δεν υπάρχει.

Σ’ αυτήν τη σύντομη προεκλογική εκστρατεία θα «τα δούμε όλα» και πρώτα απ’ όλα τη σχέση του κ. Σαμαρά με την αλήθεια...

Πηγή: enikos.gr