Θραύσματα...

του Στάθη

Απορεί ο κ. Πωλ Κρούγκμαν για το «ξεπούλημα χωρίς λόγο» που γίνεται στην Ελλάδα. Ακόμα κι αν δει κανείς το πράγμα από τη σκοπιά της πολιτικής που εφαρμόζεται, αυτό το ξεπούλημα δεν βελτιώνει σε τίποτα την οικονομία της χώρας. Λογικόν. Η λεηλασία βελτιώνει τα οικονομικά του άρπαγα, όχι του λεηλατημένου.

Απορεί ο «Tagesspiegel» γιατί εκχωρούνται κοψοχρονιά το Ελληνικό, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΑΘ και τόσα άλλα «φιλέτα» (κατά το δη λεγόμενο στη γλώσσα των λεόντων). Ας ρωτήσει τον χερ Φούχτελ, τον κυρ Τζαμτζή και τη φράου Μέρκελ-Ζήμενς-Μερτσέντες.

Τα μαλλιά του τραβάει ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Τίμοθυ Γκάιτνερ με ...

όσα κάνει η ελληνική(;) ελίτ(!) - ούτε οι Τσεγιέν (όσοι απόμειναν άσφαχτοι) δεν πούλησαν τη γη τους στους Γκρίνγκος τόσο φθηνά, όσον οι «δικοί μας» υπομείονες ξεπουλάνε τους πόρους, τις υποδομές αλλά και την Ασυλία της χώρας,

Αν όμως όλα αυτά και άλλα τα λένε δεξιοί, συντηρητικοί, ακόμα και νεοφιλελεύθεροι, οι αριστεροί τι θα είχαν να προσθέσουν; Κάνα μπινελίκι ίσως - αλλά με νηφαλιότητα και συναίνεση.

***

Εγνατία Οδός. Κόστισε η κατασκευή της στον ελληνικό λαό 6,5 δισ. Σαν να τη βρήκε την Εγνατία κληρονομιά απ’ τη μάνα της και τον πατέρα της, αυτή η κυβέρνηση της φυτεύει ένα κάρο διόδια και παραχωρεί την εκμετάλλευσή τους στους συνήθεις υπεράνω των νόμων πορφυρογέννητους.

Αλήθεια, η Εγνατία-6,5 δισ.-Οδός είναι ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή δημόσια περιουσία; Ο,τι και να είναι, ήταν. Στο εξής θα είναι αμπελοχώραφο των κοτζαμπάσηδων. Αλλη μια πρόοδος, ένας ακόμα εκσυγχρονισμός και κυρίως μια ακόμα κίνηση για να πάρει μπροστά η οικονομία.

***

Στην οποίαν οικονομία συνεισέφερε δραστικά με τρεις offshore και ο κ. Καρατζαφέρης. Διώκεται τώρα για τρία κακουργήματα. Τα τρία κακουργήματα όμως για τα οποία δεν διώκεται ο κ. Καρατζαφέρης είναι ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Πλεύρης.

***

Παρακολουθώ τους τελευταίους «ελιγμούς» ΣΥΡΙΖΑ και τις δηλώσεις ορισμένων στελεχών όπως του κ. Σταθάκη. Πιο μαλακά, σύντροφοι! Κάνει κωλοτούμπες το μυαλό μου και ζαλίζομαι.

Δεν γνωρίζω (πώς θα μπορούσα άλλωστε) αν ο συμπαθέστατος σ. Σταθάκης είναι «λαγός», ούτε ήξερα ότι η Αριστερά χρησιμοποιεί «λαγούς». Αυτό για το οποίον όμως είμαι βέβαιος είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος απ’ τους πολλούς λαγούς να γίνουμε κουνέλια...

***

Ευτυχώς που στην Αμφίπολη δεν βρήκαμε χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Διότι θα υπήρχε ισχυρή η πιθανότητα να θυμηθεί ο Ερντογάν ότι σε μια άλλη του ζωή, εκτός εκείνης καθ’ ην ανακάλυψε την Αμερική (1178 μ.Χ.), υπήρξε και Μεγαλέξανδρος! Γιατί χασκογελάτε; αμφισβητείτε την αρχή του αυτοπροσδιορισμού; Γιατί, δηλαδή, σας φαίνεται απίθανο να ήταν ο Μεγαλέξανδρος Τούρκος, ενώ φαίνεται άκρως πιθανό στον Γκρουέφσκι να ήταν ο ίδιος, ο Πτολεμαίος Κεραυνός; (Κεραυνός; αυτός κάποια σχέση με τη ΔΕΗ της εποχής θα πρέπει να είχε - θα το ερευνήσω.)

***

Σταύρος Θεοδωράκης. Οταν του λένε τι να λέει (και τα καταλαβαίνει), καλά τα λέει. Οπως ωραία τα έλεγε και ο κ. Ράμφος, όταν επί Σημίτη η καλή αθηναϊκή κοινωνία έβρισκε τις απόψεις του ενδιαφέρουσες, με αποτέλεσμα να καλούν τον φιλόσοφο στα σαλόνια τους αρκετές κυρίες για μικρές διαλέξεις μεταξύ τεΐου και πίπερμαν.

Αντιθέτως,ο Σταύρος όταν μιλάει από μόνος του τα κάνει μπάχαλο. Μη λες «θα σώσω την Ελλάδα», λεβέντη μου, ούτε ο Μπέπε Γκρίλο δεν λέει «θα σώσω την Ιταλία». Πες καλύτερα «θα σώσω την Ουρουγουάη» - που ούτε τέτοιο κίνδυνο διατρέχει η μακρινή αυτή χώρα, ούτε εσύ θα μπορούσες να χαρακτηρισθείς εξ όλων αυτών Δελαπατρίδης εξ Ουρουγουάης.

***

Περιδίνηση του «όλου» συστήματος, κυρίες και κύριοι. Τζάκια (της πολιτικής -εν τάφω- ζωής) αναζητούν νέα καυσόξυλα. Μέσα όμως σ’ αυτήν την περιδίνηση πέφτουν και οι μάσκες. Στον καιρό της ψευδούς ευμάρειας, εκτός απ’ τα ντόμπερμαν της ενημέρωσης, υπήρχαν και τα ανθυποντόμπερμαν, μια βήτα εθνική φερεφώνων δηλαδή, που δεν έδειχνε τα δόντια της παρά μόνον σε πολύ κρίσιμα θέματα, όπως «οι ανθρωπιστικοί πόλεμοι», το Σχέδιο Ανάν και ο «λαϊκισμός» του λαού. Στα υπόλοιπα το έπαιζαν ακόμα και «αριστεροί» (πάντα εκ του ασφαλούς) και πάντα υπό τη δορά αλλά και την αιγίδα του «εκσυγχρονισμού».

Σήμερα, μέσα στην εν λόγω περιδίνηση, γυμνώνουν κι αυτοί τα δόντια τους, αν όχι δόντια ντόμπερμαν, πάντως δόντια ύαινας ή κόμπρας. Βρίζουν, λοιδορούν και περιπαίζουν τον λαό, τον τρομοκρατούν, τον καθηλώνουν, τον φορτώνουν ενοχές και τον γεμίζουν κόμπλεξ.

Τώρα, ορισμένοι απ’ αυτούς προσπαθούν να επιβιβασθούν στο σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ (το οποίον με χαρά θα βύθιζαν), ενώ άλλοι, οι πιο συνεπείς με τον εαυτόν τους, τον πολεμούν λυσσασμένα. Με έναν λόγο, οι πρώτοι φοράνε μάσκες και απ’ τους δεύτερους οι μάσκες πέφτουν.

Καλοβολεμένοι ακόμα παρά την κρίση, αλλά κι εξαιτίας της κρίσης έτι πιο απαραίτητοι στυλοβάτες, γίνονται όλο και πιο αντιδραστικοί (από «εκσυγχρονιστές» που ήταν), όλο και πιο πικρόχολοι, όλο και πιο λυσσώδεις.

Πρόκειται για την πιο χυδαία πλευρά της κρίσης. Οι δεξιοί είναι πιο τίμιοι απ’ αυτούς τους σμπίρους - είναι δεξιοί και τέλος. Αυτή η γλίτσα όμως που κινείται απ’ τη ΔΗΜΑΡ ως το ΠΑΣΟΚ, απ’ την κεντροαριστερά ως το Ποτάμι και τούμπαλιν, αυτή η ορδή από παρέες που κάνουν κουμάντο στην πολιτική και τη δημοσιογραφία,

είναι φονιάδες που συναίνεση θεωρούν τη συνενοχή των θυμάτων τους.

Πηγή: enikos.gr