Χαρείτε έναν υπουργό οικονομικών που έχουμε...

του Δημήτρη Καζάκη

Ο κ. Βαρουφάκης έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στον κ. Χατζηνικολάου αποκαλύπτωντας τον βαθύτερο ψυχισμό του και κυρίως το πόσο φτιαχτή είναι η λεγόμενη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

1. Ο Βαρουφάκης μας αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση προχωρεί σε "κινήσεις ρήξης" για να μην υπάρξει ρήξη. Κι έτσι "ως δια μαγείας" βρέθηκαν λεφτά από το ΔΝΤ για να πληρωθεί η τρέχουσα οφειλή στο ΔΝΤ. Δεν μας είπε όμως, ότι τα 650 εκατ. ευρώ τα χρωστάμε. Πέρασαν στο δημόσιο χρέος που έτσι αυγάτησε. Ποιός πιάστηκε κορόϊδο; Πάντως όχι ο κ. Βαρουφάκης που στον κόσμο του Χάρι Πότερ όπου ζει μπορεί να βρίσκει λεφτά "ως δια μαγείας". Το κορόϊδο είμαστε εμείς που θα χρειαστεί να τα πληρώσουμε με το αίμα μας.

Το ΔΝΤ έκανε αυτό που κάνει πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις. Προκειμένου να μην υπάρξει αθέτηση πληρωμής κι έτσι ...
ο λαός αντιληφθεί ότι το να μην πληρώσεις τους δανειστές δεν σημαίνει τίποτε το καταστροφικό για τον ίδιο, δίνει εκτάκτως χρήματα για να συνεχίσει η πληρωμή στο μαγκανοπήγαδο του χρέους.

2. Εδώ ο Βαρουφάκης αρνείται να πει "κακή κουβέντα" για τον φίλο του τον Μάριο, όχι του γνωστού παιχνιδιού Σούπερ Μάριο, αλλά του Ντράγκι. Τον θεωρεί ως τον καλύτερο κεντρικό τραπεζίτη. Έστω κι αν μπροστά του ο Αλ Καπόνε ήταν ερασιτέχνης. Δυστυχώς για τον κ. Βαρουφάκη η Ελλάδα υπήρξε μια "παράπλευρη απώλεια" της προσπάθειας του Μάριο να διασώσει το ευρώ. Τι ευτυχία!

Ευτυχώς που θα πεθάνουμε εμείς για να σωθεί το ευρώ και ακόμη πιο ευτυχώς που έχουμε υπουργούς σαν τον Βαρουφάκη που εγγυώνται ότι ο φίλος τους Μάριο θα τα καταφέρει. Αλήθεια, για ποιόν δουλεύει ο κ. Βαρουφάκης; Για τους ληστές, ή για τους 'Ελληνες πολίτες;

3. Εδώ ο Βαρουφάκης εξομολογείται όχι μόνο ότι έχει άριστες σχέσεις με τον κ. Σόιμπλε, μιας και δεν τους χωρίζει τίποτε, αλλά αποκαλύπτει ότι έχει συνάψει μια συμφωνία με το γεράκι των δανειστών: ότι λέμε μεταξύ μας, κεκλεισμένων των θυρών, μένει μεταξύ μας κι αυτή τη συμφωνία την τηρούμε και οι δυό, λέει ο Βαρουφάκης.

Αλήθεια με ποιό δικαίωμα κλείνει τέτοιου τύπου συμφωνίες ο κ. Βαρουφάκης; Ως ιδιώτης συναντιέται με τον κ. Σόιμπλε; Οι "κλειστές πόρτες" έχουν πάντα θύμα τον Έλληνα πολίτη ο οποίος ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να γνωρίζει απο πρώτο χέρι τις μεθοδεύσεις που αφορούν την χώρα του και την ζωή του. Όπως και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται στο όνομά του.

4. Με τον Γιάννη (Στουρνάρα) έχουμε μια μακρά ιστορία φιλίας, μας λέει ο κ. Βαρουφάκης. Βλέπετε η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι τα "ν" με τα οποία γράφουν το όνομά τους. Όλοι κολλητοί βρε παιδί μου βρέθηκαν ξαφνικά σε όλες αυτές αυτές τις θέσεις κλειδιά. (Ο Στουρνάρας με τον Βαρουφάκη, ο ΓΑΠ με τον Σαμαρά και τόσα άλλα παραδείγματα). Συνέχεια η ίδια και η ίδια παρέα εναλλάσεται σε θέσεις κλειδιά στην διακυβέρνηση της χώρας και εμείς πάμε από το κακό στο χειρότερο.

5. Φόρος στις 500 πλουσιότερες οικογένειες. Θα δούμε γι' αυτό, απαντά ο Βαρουφάκης. Εδώ ο Βαρουφάκης δείχνει καθαρά ποιών μεγάλων συμφερόντων είναι εντεταλμένος. Απολαύστε την υπεκφυγή του... Για το ξεκοίλιασμα των μισθωτών, συνταξιούχων, ελευθεροεπαγγελματιών, μικρομεσαίων με δημευτικούς φόρους, εκεί δεν θα βρείτε να διαφωνεί ο κ. Βαρουφάκης.

6. Στο Eurogroup δεν γίνεται διαπραγμάτευση. Τις αποφάσεις παίρνουν σκοτεινά κέντρα τεχνοκρατών. Τάδε έφη Βαρουφάκης. Ομολογεί ότι ο ίδιος είναι ανδρείκελο σε εικονικές διαπραγματεύσεις, για το θεαθήναι και δεν τρέχει απολύτως τίποτε. Ο κ. Βαρουφάκης πάσχει από το σύνδρομο του ψυχρού δολοφόνου που θέλει να βροντοφωνάξει καταπρόσωπο ότι εγώ το έκανα κι εσείς - όλοι εσείς τα κορόϊδα - που με ψηφίσατε και νομίζετε ότι κάνουμε διαπραγματεύσεις δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε.

Ο κ. Βαρουφάκης μπήκε στην κυβέρνηση εντεταλμένος συγκεκριμένων μεγάλων συμφερόντων και το μόνο που επεδίωξε είναι μια παγκόσμια καριέρα ψυχρού δολοφόνου. Να γιατί δεν βρίσκει να πει τίποτε κακό για τον φίλο του τον Μάριο, ή τον Σόιμπλε. Πάτησε στην πλάτη μας για να αποδείξει ότι είναι χρήσιμος στα "σκοτεινά κέντρα" που παίρνουν τις αποφάσεις ερήμην των πολιτών, ώστε να τον υιοθετήσουν τα μεγάλα σαλόνια της παγκόσμιας πολιτικής. Με τις υγείες μας!

Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ