Το μόνο που θα μας απομείνει είναι το «Μνί» στο χέρι κι αυτό χωρίς αντίκρισμα!

«Ύμνος για το διπλό νόμισμα.»

του Γιάννη Αθανασιάδη

Εκείνες τις μέρες, η τράπεζα της Ελλάδας ολοκλήρωσε το σκούπισμα από ότι ευρώ είχε μείνει στην «Γενική κυβέρνηση» (Δημόσια ταμεία, ασφαλιστικοί οργανισμοί, τοπική αυτοδιοίκηση, νοσοκομεία, ΔΕΚΟ, κλπ), με λίγα λόγια, στέγνωσε κάθε ρευστότητα από τα ταμεία για να εξυπηρετήσει τα χρέη προς το τοκογλυφικό και απάνθρωπο κατοχικό καθεστώς  του ευρωιερατείου.

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα ακόμα σοκ για τον εξαθλιωμένο Ελληνικό λαό.

Παύση πληρωμών!

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και όσοι είχαν να λαβαίνουν κάποια ευρουδάκια από τις τράπεζες, τις βρήκαν κλειστές.

Στα κανάλια μιλούν για χρεωκοπία εντός ευρώ. Η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα έκλεισε τη στρόφιγγα, δεν μας δανείζει άλλο!

Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους αγαπητούς και αλληλέγγυους εταίρους.

Ο λαός με αγωνία παρακολουθεί τις «σκληρές» μάχες του Αλέξη στα «μαρμαρένια αλώνια» των eurogroup, μέσα από ...
τις οθόνες του ΣΚΑΙ και του ΜΕΓΚΑ!

Κάποιοι φωνάζουν για ρήξη και Εθνικό νόμισμα!

Και τότε σκάει το παραμύθι.

Διπλό νόμισμα!

Η ηρωική κυβέρνηση θα τους ικανοποιήσει όλους. Και εθνικό νόμισμα και ευρώ, όπως λέμε και νουνου και λάιτ!

Με ευρώ πληρώνει το κράτος τους αλληλέγγυους αγαπητούς εταίρους , και με τοπικό (I.O.U.) που θα το λέμε «Μνί», από την αρχαία μνά (σε ουδέτερο πρόσωπο), τους περήφανους ιθαγενείς.

Έτσι και πάλι ο Συριζα δοξάζεται. Βγάζει τον σοφό λαό στους δρόμους να πανηγυρίζει για την εθνική επιτυχία. Ακούγονται συνθήματα περηφάνιας. «Με Μνί και Λαπαβίτσα τους την χώσαμε την γκλίτσα», «Αλέξη σε θέλω και ας έχω Μνι καπέλο» και πολλά άλλα τέτοια περήφανα λαϊκά συνθήματα.

Ας δούμε όμως τι σημαίνει το διπλό νόμισμα (I.O.U. από το I Owe You) δηλαδή σε απόλυτη μετάφραση (Σου χρωστάω) η σε καλύτερη απόδοση του νοήματος «Έχεις να λαβαίνεις».

Πώς λειτουργεί;

Τα ταμεία του κράτους θα πληρώνουν τις συντάξεις , τους μισθούς και τις υποχρεώσεις προς την εσωτερική αγορά σε Μνί (έχεις να λαβαίνεις).

Οι συνταξιούχοι θα πηγαίνουν στο ψιλικατζίδικο και θα παίρνουν το γιαουρτάκι τους πληρώνοντας με Μνιά (πληθυντικός του Μνί) δηλαδή με «έχεις να λαβαίνεις»  από αυτόν που έχω να λαβαίνω. Το ίδιο και στον φαρμακείο, το σουβλατζίδικο κλπ

Η ισοτιμία….. ποια ισοτιμία;

Το κράτος θα συνεχίσει να αφαιμάσσεται ως προς τα ευρώ, ενώ η σπανιότητά του θα το κάνει περιζήτητο στη μαύρη αγορά, ενισχύοντας την υποτίμηση του Μνιού ( γενική του Μνι).

Η αξία του Μνιού , θα πέφτει σε καθημερινή βάση ενώ η κυβέρνηση θα αυξάνει την ροή νέων Μνιών στην εσωτερική αγορά για να μπορέσει να ισοσταθμίσει την υποτίμηση.

Τέλος θα χρειαζόμαστε να δίνουμε χιλιάδες Μνιά, για να πάρουμε μια φρατζόλα ψωμί.

Όμως το χρέος προς τους αγαπητούς και αλληλέγγυους εταίρους είναι χρέος και εμείς τηρούμε τις συμφωνίες. Άρα δεν πειράζει που με ένα ευρώ που το κράτος το τιμολογεί σήμερα 2000 μνια και εσύ το ανταλλάσσεις στη μαύρη με 10000 μνιά, ο Γερμαναράς θα σου πάρει ότι έχεις και δεν έχεις.

Έτσι όταν ολοκληρωθεί το ξεπούλημα , όταν το κράτος παύσει να έχει κάποια αξία για τους τοκογλύφους, μια και δεν έχει τίποτα άλλο να ξεπουλήσει, όταν οι ιθαγενείς θα κοιμούνται σε ειδικά δώματα για τους άστεγους που θα μας φτιάξουν οι αγαπητοί και αλληλέγγυοι εταίροι, τότε θα καταλάβουμε ότι το μόνο που μας έχει απομείνει είναι το Μνί στο χέρι κι αυτό χωρίς αντίκρισμα.

Αδέρφια μη τσιμπάτε το δόλωμα. Το διπλό νόμισμα δεν είναι εθνικό, είναι κατοχικό νόμισμα!

Δεν έχει σημασία πως θα λέγεται αν είναι χάρτινο η πλαστικό.

Εθνικό νόμισμα χωρίς εθνική ανεξαρτησία δεν υπάρχει. Κι εμείς ζούμε στη χειρότερη κατοχή που υπήρξε πότε στη χώρα μας, γιατί στις προηγούμενες ο εχθρός φορούσε στολή και τον ξεχώριζες.

Για την εφημερίδα της Κρήτης ΟΥΣΤ, μέσω ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Ε.ΠΑ.Μ.