Όλα το ίδιο μοιάζουνε, κι όμως όλα αλλάζουν

του Γιάννη Σιδέρη*

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια! Οι κυβερνώντες, έχουν απλώσει τις κόκκινες γραμμές τους και διαπραγματεύονται σκληρά με τους δανειστές. Η δόση είναι στον «αέρα», αλλά αυτοί, ως οφείλουν, αντιστέκονται σθεναρά. Βέβαια, συναισθανόμενοι την ευθύνη που έχουν απέναντι στον λαό, προκειμένου να διασφαλίσουν τις συντάξεις και τους μισθούς μας, και  να μην ρισκάρουν τις κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, ασφάλιση κ.α.), που όλοι μας απολαμβάνουμε, όπως και το υψηλό βιοτικό επίπεδο που μας εξασφαλίζει η πρόσδεσή μας με την ΕΕ και το ευρώ, μπορεί τελευταία στιγμή να υποχωρήσουν. Ποιος θα τολμήσει να τους κατηγορήσει για αυτό; Μόνο κάποιοι λαϊκιστές, οι οποίοι χωρίς ίχνος διάθεσης να προσφέρουν στην χώρα τους,  εκμεταλλεύονται την δύσκολη οικονομική κατάσταση του λαού για να αποκομίσουν ίδιον όφελος!

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια! Η κυβερνητική ομάδα του Μαξίμου, εκπροσωπείται πλέον, σχεδόν αποκλειστικά, από τον Υπουργό Υγείας κ. Άδωνη Γεωργιάδη, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το...
τελευταίο διάστημα, ζήσαμε ένα κρεσέντο του εν λόγω κυρίου, ο οποίος έχει αναλάβει εργολαβικά το ρόλο της εφαρμογής των μνημονιακών απαιτήσεων, φτάνοντας στο σημείο να δηλώνει πως δεν θα του πάρει την δόξα ο Τόμσεν! Από την άλλη, ο τεχνοκράτης, προερχόμενος  από το χώρο των τραπζών, φερόμενος ως Υπουργός Οικονομικών, κ. Γιάννης Στουρνάρας, με απίστευτο κυνισμό, λέει σε συνέντευξή του ότι δεν θεωρεί πως οι Έλληνες είναι υπερφορολογημένοι, μια και υπολείπονται του ευρωπαϊκού μέσου όρου κατά περίπου 5% (την ίδια στιγμή που το εισόδημά τους έχει συρρικνωθεί κατά 40% πολύ πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο), και παρακάτω, στην ίδια συνέντευξη, έδειχνε να καυχιέται για τις κατασχέσεις και τις φυλακίσεις συμπολιτών μας, σηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών ακόμη και στο ίδιο το κυβερνητικό στρατόπεδο.

Τα μέτρα όμως πρέπει να εφαρμοστούν. Οι πλειστηριασμοί πρέπει ν’ ανοίξουν. Η δημόσια περιουσία, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, να εκποιηθεί. Η υγεία και η παιδεία να συρρικνωθούν περαιτέρω. Οι απολύσεις να πραγματοποιηθούν άμεσα. Η φορολογία των ακινήτων, και όχι μόνο, να αυξηθεί. Και όλα αυτά στο όνομα του λαού και της χώρας! Για μια ακόμη φορά! Όλα, λοιπόν, μοιάζουν τόσο ίδια! Ωστόσο υπάρχει κάτι που τα διαφοροποιεί από τις άλλες φορές. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα, νιώθει την οργισμένη ανάσα του λαού τόσο κοντά του πλέον, που δεν μπορεί να τον αγνοήσει. Στην ΝΔ, πληθαίνουν οι φωνές των διαφωνούντων. Στο παραπέον πλέον ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να λειτουργεί έντονα το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης. Δεν ξέρω αν όλα αυτά τελικά αποτυπωθούν με αρνητικές ψήφους στις επερχόμενες ψηφοφορίες για τα επώδυνα μέτρα που μας επιβάλλουν οι δανειστές. Είναι βέβαιο όμως πως όλοι αυτοί που θα υπερψηφίσουν τα μέτρα, γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν θέση στην επόμενη βουλή, όποτε και αν προκύψει αυτή, πράγμα που βαραίνει κατά πολύ στην επιλογή τους.

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια, ωστόσο φαίνεται πως η κοινωνία έχει διαφοροποιηθεί πλήρως. Οι κραυγές νίκης για το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα, δεν είναι ικανές πια να αντιστρέψουν το κλίμα κατάρρευσης της Κυβέρνησης. Η αναμονή της ανάπτυξης από το 2014, μοιάζει με ανέκδοτο που δεν γελάει κανείς πια. Η καταστροφική πολιτική, είναι πλέον δεδομένη για τον λαό, ότι και αν του λέει η Κυβέρνηση.

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια! Τη στιγμή που η Κυβέρνηση το μόνο που μπορεί να αποκομίσει από τους δανειστές είναι κάποιες δηλώσεις στήριξης, στη χώρα η εξόντωση των πολιτών είναι πλέον εξόφθαλμη. Σήμερα το πρωί βρέθηκε νεκρό ένα κοριτσάκι 13 ετών από αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα! Εν έτει 2013 στο σπίτι του, ζούσαν χωρίς ρεύμα για τρεις μήνες και έτσι υποχρεώθηκαν να ζεσταθούν με μαγκάλι! Η πραγματικότητα, το γεγονός, έχει μια αντικειμενικότητα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Εμπεριέχει την αλήθεια, με όλη την ουσία της έννοιας, απελευθερωμένη από την υποκειμενικότητα του ατόμου που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτό καθαυτό το γεγονός και στην προσπάθεια της ερμηνείας του. Το γεγονός του θανάτου του μικρού κοριτσιού είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται, όσο κι αν προσπαθήσουν να την ερμηνεύσουν διαφορετικά κάποιοι ή όσο και αν θελήσουν να το αγνοήσουν. Έχει περάσει απευθείας στην συνείδηση του λαού, ως μια αλήθεια αδιαμφισβήτητη, αθροιζόμενη στις τόσες «αλήθειες» που υποχρεούτε να αντιμετωπίζει στην καθημερινή του μάχη για επιβίωση.

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια λοιπόν! Κι όμως για τον λαό δεν είναι πια! Η δημοσκόπηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών του τμήματος Στατιστικής, δείχνει ξεκάθαρα την κυοφορούμενη πολιτική ανατροπή. Μερικά στοιχεία της είναι ενδεικτικά και τα παραθέτω αυτούσια:

Θεωρείτε ότι η παραμονή στο ευρώ είναι μονόδρομος;

                                                Αθήνα               Θεσσαλονίκη

Ναι……………………………… …… 39,6 %……………..37,9%

Όχι ……………………………………..50,8%………………51,3%

Δε γνωρίζω, δεν απαντώ ……….10 % ……………….10,8%

Πλήρης ανατροπή του σκηνικού φόβου περί ευρώ.

  

Ενδέχεται να ψηφίσετε κόμματα που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή ;

Ναι…………………………………………30,8%……………..29,3

Όχι…………………………………………54,9%……………. 55,6%

Δε γνωρίζω, δεν απαντώ……………       14,3%……………. 15,1%

 Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, προς μια άλλη κατεύθυνση, εντελώς διάφορη του ευρωμονόδρομου. Και ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις που μπορούν να ψηφίσουν;

                                                        Αττική     Θεσ/νίκη   Μέσος όρος

ΣΧΕΔΙΟ Β ( Αλαβάνος )……. …  5,7 %……7,7%………6,5%

ΔΡΑΧΜΗ ( Κατσανέβας )………  3,2,%…    3,4%………3,4%

ΕΠΑΜ ( Καζάκης )………………  7,1 %…    3,8%…        6,2%

ΑΝΤΑΡΣΥΑ……………………… 4,3%…… 4,6%……    4,5%

Σύνολο…………………………   20,3%…   19,5%….     20,6%

Άλλο κόμμα……………………   27,2%……27,3%

Βλέπουμε λοιπόν πως κόμματα αποκλεισμένα από τα ΜΜΕ, αποκτούν πρόσβαση στην Ελληνική κοινωνία, προεξάχοντως του ΕΠΑΜ, όπου στην Αθήνα, στον κύριο όγκο του εκλογικού σώματος, ξεπερνά το 7%. Με την πολιτική ρευστότητα που επικρατεί και η οποία θα εντείνεται, με την συνεχώς βαλλόμενη δημοκρατία από τους δανειστές και τους ντόπιους ευρωπαϊστές, το ΕΠΑΜ, μοιάζει να έχει μια δυναμική η οποία μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά τεκτενόμενα.

Με ξεκάθαρες προτάσεις και με το συγκριτικό πλεονέκτημα ότι καλεί το σύνολο των δημοκρατικών πολιτών, ανεξαρτήτου ιδεολογικού υποβάθρου που ο καθένας κουβαλάει, θέτοντας ως προτεραιότητα την κυριαρχία της πατρίδας από τον ίδιο τον λαό, επιδιώκοντας να παίξει έναν ρόλο «συγκολητή» των επιδιώξεων του λαού, όχι με την διαδικασία της ανάθεσης, αλλά με την ενεργό συμμετοχή του, δικαιώνεται για τους αγώνες του. Στο χέρι όλων μας είναι πια να πάμε ακόμα πιο μακριά, μεταφέροντας το μήνυμα της ανατροπής ως μοναδικής λύσης για εμάς, τις οικογένειές μας και γενικότερα, για το σύνολο της χώρας μας. Ο λαός περιμένει το χαρμόσυνο μήνυμα.

Όλα μοιάζουν τόσο ίδια στο σάπιο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας. Μόνο που αυτό το πολιτικό σύστημα, μέσα στην έπαρσή του που απορρέει από την βεβαιότητα της κυριαρχίας του έναντι της κοινωνίας, δεν μπορεί να υπολογίσει την δυνατότητα του λαού να στραφεί προς μια άλλη κατεύθυνση, που το ίδιο πια δεν θα έχει κανέναν άλλο ρόλο, από αυτόν του μεγάλου κατηγορούμενου! Και τότε όλοι αυτοί, πειθωριοποιημένοι και κατάπτυστοι, θα αναρρωτιούνται: «Μα όλα έμοιαζαν τόσο ίδια!»

*Μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου Πάτρας

Από ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ - Ε.ΠΑ.Μ.