Ας μιλήσουμε για το Σύνταγμα κύριε Σαμαρά...

Με πρόσφατη βαρυσήμαντη συνέντευξη του ο Πρωθυπουργός αποφάνθηκε ότι το Σύνταγμα “επιτρέπει τις απολύσεις”.

Ας παραβλέψουμε ότι ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, αρμόδιος Υπουργός του, και πλήθος άλλων συνταγματολόγων, έχει αποφανθεί περί του αντιθέτου.(με άρθρο του στην Αυγή στις 18/4/2010)

Ας δεχτούμε ότι ο Πρωθυπουργός ...έχει πάντα δίκιο, ειδικά όταν αυτό υπαγορεύεται από τον κύριο Τόμσεν

Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Σύνταγμα, κύριε Σαμαρά...

Επιτρέπει το Σύνταγμα την επιβολή κεφαλικού φόρου, την υπερφορολόγηση της μισθωτής εργασίας και της μικρής περιουσίας, την κατάργηση κοινωνικού χαρακτήρα φοροαπαλλαγών και...

την διατήρηση άλλων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου;

Άρθρο 4 παρ.5. Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την ασυλία σε τραμπούκους, την ατιμωρησία ρατσιστών, τον εγκλεισμό  σε στρατόπεδα ανθρώπων που απλώς δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, τα πογκρόμ και την στέρηση του δικαιώματος στην ιθαγένεια σε παιδιά που μεγαλώνουν, θέλουν και γίνονται Έλληνες ακόμη και αν εσείς και το Κράτος σας τελικά δεν βάλει τη σφραγίδα του;

 Άρθρο 6 παρ.2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.

Επιτρέπει το Σύνταγμα τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς κρατουμένων, την δημόσια διαπόμπευση συλληφθέντων, την ατιμωρησία αστυνομικών οργάνων που ξεσπούν με μανία σε δεμένους χειροπόδαρα ανθρώπους;

Άρθρο 7 παρ.2. Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την βίαιη επίθεση των δυνάμεων ασφαλείας σε διαδηλωτές, την σύλληψη απλών διαδηλωτών, την ενοχοποίηση πολιτών με σακίδια και την ρίψη δακρυγόνων στο άμαχο πλήθος;

Άρθρο 11. παρ.1. Οι Έλληνες έχουν  το δικαίωμα  να συνέρχονται  ήσυχα   και χωρίς όπλα.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την υποβάθμιση της παιδείας, το κλείσιμο σχολείων με κριτήριο την δημοσιονομική εξυγίανση, την οικονομική εξόντωση εκπαιδευτικών και γονιών, την υποθήκευση του μέλλοντος μας;

Άρθρο 17 παρ.2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό  την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική  αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη  της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης  και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Επιτρέπει το Σύνταγμα το κλείσιμο Νοσοκομείων, την υγεία μόνο με αντίτιμο, τον αποκλεισμό των μη εχόντων από την δημόσια περίθαλψη, την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και των προγραμμάτων στέγασης, την περικοπή και κατάργηση επιδομάτων αναπηρίας, των συντάξεων;

Άρθρο 21 παρ.3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.

Παρ.4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την οικονομική πολιτική που οδηγεί 6 στους 10 νέους στην ανεργία, 3 στους 10 άνεργους, που καταργεί στην πράξη τις συλλογικές συμβάσεις και τη διαιτησία;

Άρθρο 22 παρ.1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.

Παρ. 2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία με επιτάξεις και καταστολή;

Άρθρο 23 παρ.2. Η απεργία  αποτελεί  δικαίωμα, ασκείται από τις νόμιμα  συστημένες συνδικαλιστικές  οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή  των οικονομικών  και εργασιακών γενικά  συμφερόντων των εργαζομένων.

Επιτρέπει το Σύνταγμα το ξεπούλημα των δημοσίων εκτάσεων, παραλιών, δασών, λιμανιών για να εξυπηρετηθεί το χρέος; Επιτρέπεται η ασυδοσία επενδυτών που για λίγο χρυσάφι καταργούν κάθε δικαίωμα στις μελλοντικές γενιές να ζήσουν στον τόπο των γονιών τους;

Άρθρο 24 παρ.1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την σύναψη και θέση σε ισχύ δανειακών συμβάσεων, μνημονίων συνεργασίας και διεθνών συνθηκών χωρίς να ψηφιστούν από τη Βουλή; Μπορεί ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών να υποθηκεύει τον πλούτο της χώρας και το μέλλον των ανθρώπων της με μια του υπογραφή;

Άρθρο 28 παρ.1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

Επιτρέπει το Σύνταγμα τη αυτογελοιοποίηση των θεσμών με την αναγόρευση κάθε δόσης του δανείου σε έκτακτη ανάγκη ώστε να περάσουν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου διατάξεις επί διατάξεων άσχετες μεταξύ τους και χωρίς ίχνος επείγουσας ανάγκης;

Άρθρο 44. παρ.1. Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά  επείγουσας  και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας  μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού  περιερχομένου.

Επιτρέπει το Σύνταγμα την προβατοποίηση των αντιπροσώπων του Έθνους, το προβάδισμα της κομματικής πειθαρχίας έναντι της λαϊκής θέλησης, τον εξευτελισμό του θεσμού του βουλευτή με το “ναι σε όλα, γιατί το λέει το Κόμμα”;

Άρθρο 60. παρ.1. Οι βουλευτές έχουν  απεριόριστο  το δικαίωμα της γνώμης   και ψήφου  κατά  συνείδηση. 

Ας αφήσουμε το Σύνταγμα στην άκρη λοιπόν κύριε Σαμαρά. Παρά τη συμβολή ανθρώπων που κόβουν, ράβουν, ερμηνέυουν και ξεχειλώνουν με χίλιους τρόπους του Νόμους, όπως ο συνέταιρος σας κ.Βενιζέλος, δε σας συμφέρει αυτή η συζήτηση. Κατά κοινή ομολογία και παρά τον όρκο που δώσατε εσείς και οι Υπουργοί σας (οι επίορκοι που ψάχνετε;) υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις παραβίασης του από την δική σας αλλά και τις προηγούμενες Κυβερνήσεις.

Το τι λοιπόν επιτρέπεται ή όχι δεν θα μας το πει το Σύνταγμα.

Θα το επιβάλλει την κατάλληλη στιγμή ο κυρίαρχος, συνειδητοποιημένος και αποφασισμένος Λαός.

Άλλωστε ακόμη και  το Σύνταγμα όχι μόνο επιτρέπει αλλά και επιβάλλει την αντίσταση απέναντι σε όσους το παραβιάζουν...

Ακροτελεύτια διάταξη παρ.4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία."

Του Νίκου Μποσινάκου*

*Υπάλληλος στο Υπουργείο Εργασίας, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων

Από left, μοντάζ Γρέκι