Και συ, τέκνον Αριστερά;

του Κώστα Γιαννιώτη

Ένα πολύ ύποπτο και επικίνδυνο παιγνίδι, που ετοιμαζόταν από καιρό, άρχισε να παίζεται στην πλάτη αυτού του λαού.

Το παιγνίδι άρχισε. Το καμπανάκι χτύπησε και οι θεατρίνοι άρχισαν να παίρνουν τις θέσεις τους.

Φράση τη φράση, λέξη τη λέξη, καιρό τώρα καλλιεργούσαν μεθοδικά το σημερινό σκηνικό.

Για παράδειγμα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, πριν από καιρό, όταν οι στημένες δημοσκοπήσεις έδιναν και έπαιρναν υπέρ της Χ.Α. , ο Δένδιας σε συνέντευξή του, στον Ν. Χατζηνικολάου, θέλοντας «δήθεν» να δικαιολογήσει την «άνοδο» του ναζιστικού μορφώματος, τη βάφτισε αντισυστημική δύναμη που εκφράζει τις λαϊκές αντιδράσεις στην  ασκούμενη ...
κυβερνητική πολιτική, μια πολιτική όμως που είναι αναγκαία …… ‘’για τη σωτηρία της πατρίδας’’(!). Είπε :  ‘’[…..] Η Χ.Α. βασίζεται στην αγανάκτηση των πολιτών κατά του πολιτικού συστήματος, το οποίο και απορρίπτουν. Ο πιο απορριπτικός του πολιτικού συστήματος είναι η Χ.Α. Αυτόν θα επιλέξει, λοιπόν, ο λαός.’’ (!!!!!!)

Να λοιπόν πώς μια εγκληματική, κατά τα άλλα, οργάνωση, που δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από τον πιο σκληρό και απάνθρωπο βραχίονα του συστήματος, αναδεικνύεται – ελέω Δένδια – σε αντισυστημική δύναμη που χαίρει της υποστήριξης της κοινωνίας.

Με τις μεθοδεύσεις τους ηρωοποίησαν το ναζιστικό μόρφωμα – κάνοντάς το να φαίνεται σαν πολιτικά διωκόμενο – προσπαθώντας να παγιδεύσουν τις λαϊκές αντιδράσεις στα κανάλια που επιθυμούσαν. Ταυτόχρονα το καθιστούσαν έναν από τους δυο απαραίτητους πόλους του σεναρίου που απεργάζονται. Τον ήθελαν όμως αποκαθαρμένο. Τον ήθελαν με κουστούμια και γραβάτες, νομιμοφανή και με νέα ηγεσία απαλλαγμένη από τα βαρίδια των «αμαρτιών» της σημερινής ηγεσίας, που έπρεπε να «αποκαλυφθεί» και να περιθωριοποιηθεί. Το σύστημα και το καθεστώς ξέρει και βλέπει ότι η σημερινή ηγεσία της Χ.Α. είναι «λίγη» και ανίκανη να παρακολουθήσει την εξέλιξη του σεναρίου, να ερμηνεύσει σωστά το ρόλο της και να ανταποκριθεί στα βαριά καθήκοντα που έχει να εκπληρώσει με τα σχεδιαζόμενα εμφυλιοπολεμικά σενάρια. Χρειάζονται ακροδεξιά, φασιστικά στοιχεία, με ικανή ιδεολογική θωράκιση, και υπόβαθρο ικανό να στηρίξει τις νέες απαιτήσεις των ….. «καιρών», επειδή το παιγνίδι θα χοντρύνει από δω και στο εξής.

Οι υπηρεσίες των ταγμάτων εφόδου μπαίνουν, για την ώρα, στο παρασκήνιο.

Άλλωστε η ιστορία θα έπρεπε να είναι διδακτική και να την παίρνουν σοβαρά υπόψη τους κάποιοι. Όταν τα τάγματα εφόδου του Ρεμ έπαψαν, κάποια στιγμή, να είναι χρήσιμα, έφτασε …«η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Τα ηνία ανέλαβε, εξ ολοκλήρου, ο …«ηγέτης», ο …«φύρερ», ξεκαθαρίζοντας τους λογαριασμούς του με το Ρεμ, με τον τρόπο που το σινάφι τους ξέρει.

Έτσι και τώρα εδώ. Ο ρόλος της σημερινής ηγεσίας της Χ.Α. έληξε. Αδιάφορο αν η ίδια δεν το κατάλαβε ακόμα και σκούζει σαν αδικημένη χήρα. Υποκαθίσταται βαθμιαία – και αφανώς για την ώρα – από τους γνήσιους εκφραστές του φασιστικού πόλου, που θα υπηρετήσουν τα εμφυλιοπολεμικά σενάρια. Είναι η ώρα του «καθαρού» ηγέτη να εμφανιστεί στο προσκήνιο. Και τέτοιους «ικανούς» και «καθαρούς» ηγέτες, διαθέτει σε αρκετούς σχηματισμούς στο συνονθύλευμα του περίφημου ….«συνταγματικού τόξου». Ενός χώρου που μετακινείται καθημερινά, αδιόρατα και ύπουλα, προς το φασισμό.

Το σκηνικό του εμφύλιου αιματοκυλίσματος στήνεται μεθοδικά. Τα δήθεν απρόσμενα σκηνικά και αποκαλύψεις, τύπου Μπαλτάκου, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ασκήσεις επί χάρτου για τα σκηνικά μετακινήσεων και μεταπηδήσεων που θα ακολουθήσουν, και προσπάθεια εθισμού του …….. φιλοθεάμονος κοινού στις μετατοπίσεις του «συνταγματικού τόξου» τους προς τη μεριά του μαύρου και φασιστικού.

Το ζητούμενο όμως είναι ότι για έναν εμφύλιο (που δεν στήνεται έτσι εύκολα) απαιτείται μια κοινωνία διαιρεμένη, με ομάδες αντιμαχόμενες. Υπάρχουν; Η απάντηση είναι ότι, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν. Γι` αυτό παλεύουν να τις δημιουργήσουν. Κι αυτό μπορεί να γίνει κατορθωτό μόνο σε μια κοινωνία που τρέφεται με αυταπάτες και που φτάνει, κάποια στιγμή σε αδιέξοδο και απόλυτη απόγνωση. Από μια κοινωνία που ένιωσε απατημένη από κάποιους που είχαν αυτοανακηρυχτεί σε …«σωτήρες» της, που θα την έσωζαν από τους …πρώην «σωτήρες».

Και  η …… Αριστερά;

Εδώ είναι που αναδεικνύονται οι τεράστιες και ιστορικές ευθύνες του Τσίπρα και του ηγετικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ.

Μιας ηγεσίας που ενώ γνωρίζει ότι μια καθαρή πολιτική που αντιτίθεται στο μόρφωμα της Ε.Ε. και του κρεματόριου της ευρωζώνης, θα συσπείρωνε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ γνωρίζει ότι η μάχη για Εθνική Ανεξαρτησία και δημοκρατία θα δημιουργούσε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο ενάντια σε κάθε επιβουλή κατά της χώρας μας, αυτή η ηγεσία ακολουθεί άλλο δρόμο. Ένα δρόμο σκοτεινό και – είτε το θέλουν είτε όχι – ύποπτο.

Τι κάνει δηλαδή;

Αρνείται το γεγονός ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή, εφησυχάζοντας την κοινωνία και καθιστώντας την, έτσι, αδρανή.

Υιοθετεί την αντιδραστική θέση ότι το ΕΥΡΩ αποτελεί το εθνικό μας νόμισμα.

Αποκαλεί ….. «ανθρωπιστική κρίση» τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού.

Τρομάζει στη σκέψη ότι μπορεί να πάθει ζημιά η …… ενότητα της Ε.Ε., την ίδια στιγμή που αδιαφορεί για την ενότητα του λαού της δικής μας χώρας.

Αναγνωρίζει – μέσω Σταθάκη και Δραγασάκη την υποχρέωση της εξυπηρέτησης του χρέους προς τους απατεώνες τοκογλύφους και φορτώνει το λαό με τις ενοχές τής ευθύνης για τη δημιουργία αυτού του χρέους.

Όχι μόνο δεν αποκαλύπτει την πραγματική πηγή της τραγωδίας του ελληνικού λαού – που δεν είναι άλλη από τις «αγορές», την Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ - αλλά αντίθετα διακηρύσσει την πίστη της σε όλα αυτά τα …… ιδεώδη, την ίδια ώρα που στην εσωτερική κατανάλωση πουλάει χάντρες, καθρεφτάκια και «επανάσταση» απέναντι στις  «μνημονιακές πολιτικές» - όπως λέει - της κυβερνώσας ευρωπαϊκής κουστωδίας.

Είναι αυτή η «επαναστατική» αντιπολίτευση που ενώ αφήνει στο απυρόβλητο την πηγή των δεινών, καταγγέλλει …….. τα δεινά!

Εξαπατούν – συνειδητά (;) – την κοινωνία και σύντομα θα την οδηγήσουν στην απογοήτευση.

Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα της κατάκτησης της καρέκλας, θα παίξει το ρόλο του ηγέτη του κοινωνικού δεύτερου πόλου που είναι αναγκαίος για τα εμφυλιοπολεμικά σχέδια που εξυφαίνονται. Αν στο όνομα του αριστερού «πατριωτισμού» θυσιάσει τον γνήσιο και ορμέμφυτο πατριωτισμό του λαού μας, αυτόν που απαιτείται σήμερα για την υπεράσπιση της χώρας από τα σχέδια διαμελισμού της και, τελικά, του αφανισμού της.

Όσοι από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσουν τον ολισθηρό αυτό δρόμο, θα χρεωθούν με τεράστιες ιστορικές ευθύνες, για το δράμα του ελληνικού λαού που θα κορυφωθεί με τη συνυπευθυνότητά τους.

Υπάρχει χρόνος – ακόμα και τώρα – να αλλάξουν ρότα.

Να καταγγείλουν την Ε.Ε. Να στηρίξουν την αποδέσμευση από το ΕΥΡΩ και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Να δεσμευτούν για τη μονομερή διαγραφή του συνόλου του χρέους, για την εθνικοποίηση των τραπεζών – με πρώτη την ΤτΕ και την τιμωρία όλων αυτών που ευθύνονται για την τραγωδία που ζει σήμερα ο λαός μας.

Πρώτη, άμεση και βασική ενέργεια, προς την κατεύθυνση αυτή είναι να εγκαταλείψουν τις προσοδοφόρες θέσεις τους στο «κοινοβούλιο» ώστε να απονομιμοποιήσουν τους παρανόμους που «κυβερνούν» και να καλέσουν το λαό σε αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, ανάκτηση της δημοκρατίας στον τόπο μας και ξεκίνημα για μια νέα πορεία ανάπτυξης και ευημερίας.

Σε διαφορετική περίπτωση θα γευτούν μια καρέκλα σύντομης εξουσίας που θα είναι στιγματισμένη από την περιπέτεια ενός λαού που εξαπάτησαν και θα αποκαλυφθεί η συνειδητή και σκοπούμενη συμμετοχή στα σκοτεινά σχέδια των κατακτητών.

Όσο για τον άλλο συνεταίρο στο λιβάδι της αριστεράς, το ΚΚΕ, το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι μοιάζει με τον οπιομανή που μονολογεί μόνος μέσα στις παραισθήσεις του, κυνηγώντας με τη μυγοσκοτώστρα τις μύγες του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού, του βουδισμού, του ινδουισμού και όλων όσων λήγουν σε  -ισμός.

Το μόνο που δε βλέπει είναι η κατοχή. Βάζει τους συνδικαλιστές του να πείσουν την …«εργατική τάξη» (τρομάρα τους) να κάνουν κάποιες εικοσιτετράωρες, ανά δίμηνο, έτσι για να ξεσκουριάζουν, με αιτήματα κλαδικά. Ναι ! Κλαδικά ! Μέσα στην κατοχή!

Εκεί στον Περισσό, περιμένουν να κατεβεί ο σοσιαλισμός στο όρος Σινά, να αποκαλυφθεί στον Κουτσούμπα, να τον φωτίσει και να μας τον φέρει στην Ελλάδα να μας κυβερνήσει. Όχι ο σοσιαλισμός! Ο Κουτσούμπας!!!

Γιατί μέχρι τότε, βλέπεις, θα έχουμε καπιταλισμό και, άρα, δε γίνεται τίποτε.

Αν δεν ήταν για γέλια θα ήταν για κλάματα.

Εκεί κατάντησαν ένα κόμμα με την πιο ηρωική ιστορία στον τόπο μας.

Ας όψονται οι βουλευτικές αποζημιώσεις, οι επιδοτήσεις, οι ……

Ας θυμούνται ότι ο λαός αυτός, αργά και βασανιστικά, αλλά σίγουρα και σταθερά, γίνεται καθημερινά και πιο ώριμος, πολιτικά. Αγκαλιάζει εκείνη τη δύναμη που, πέρα από κάθε σκοπιμότητα, έχει κάνει σκοπό της ύπαρξής της την Εθνική Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία στον τόπο μας.

Να θυμούνται όλοι ότι θα βρουν μπροστά τους το ΕΠΑΜ. Γιατί είναι γέννημα ανάγκης και οργής. Γιατί αντιπροσωπεύει την ενότητα του λαού, πέρα από κομματικούς και ιδεολογικούς ψευδοπατριωτισμούς.

Ο λαός αυτός θα επιβιώσει, είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι.

Σ` αυτόν το λαό θα λογοδοτήσουν οι πάντες. Χωρίς καμιά εξαίρεση!

Από ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ - Ε.ΠΑ.Μ.