Πανό ΕΠΑΜ Αχαρνών - Καματερού

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση της Π.Γ. για τα αποτελέσματα των Εκλογών


Α  Ν  Α  Κ  Ο  Ι  Ν  Ω  Σ  Η
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 ανέδειξαν κύρια ζητήματα για την ύπαρξη και λειτουργία της  Δημοκρατίας στη χώρα μας.             
Η εκλογική διαδικασία διεξήχθη μέσα σε κλίμα εκφοβισμού, πιέσεων, παραπλανητικών διλημμάτων και ψυχολογικής τρομοκρατίας. Το κλίμα αυτό καλλιεργήθηκε από πολιτικούς φορείς της χώρας μας ( ΝΔ –ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ ), από παράγοντες του εξωτερικού ( βλ. Ευρωζώνη ) που αντιμετώπισαν τους  Έλληνες σαν υποτελείς τους και από τα αργυρώνητα και κατοχικά Μ.Μ.Ε που υποκίνησαν τα φοβικά ανακλαστικά του λαού και επένδυσαν με την απάτη σε ενστικτώδεις αντιδράσεις .
Το εκλογικό αποτέλεσμα, με τη βοήθεια του εκτρώματος που βάφτισαν ‘’ εκλογικό νόμο’’, είναι  αναντίστοιχο των διαθέσεων και προθέσεων του ελληνικού λαού .
Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα, για το γεγονός ότι παραχωρείται σε ιδιωτική εταιρεία το δικαίωμα, να υποκαθιστά τους θεσμικούς φορείς της χώρας και να προβαίνει στην ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.  
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την ανομοιογενή και ασαφή στάση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ ( που οι προεκλογικές τους θέσεις αναιρούσαν η μια την άλλη ) οδήγησαν ένα μέρος του εκλογικού σώματος στο δρόμο της υποταγής στο φόβο και τα διλήμματα.
Όλοι τους καλλιέργησαν τις ψευδοπροσδοκίες περί επαναδιαπραγμάτευσης των συνθηκών και των όρων του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, αποκρύπτοντας μεθοδευμένα την πραγματικότητα. Αποκρύπτοντας ότι με την παραμονή μας στο ΕΥΡΩ το μόνο που μπορούν να περιμένουν οι Έλληνες είναι η καθημερινή επιδείνωση των συνθηκών της ζωής τους .
Οι φιλομνημονιακές δυνάμεις στην απέλπιδα προσπάθειά τους να εκβιάσουν και να εγκλωβίσουν το εκλογικό σώμα έριξαν στη μάχη τα τελευταία όπλα πολιτικής εξαπάτησης  που τους απέμειναν : την πολιτική τους εφεδρεία (ΔΗΜΑΡ) και το παραπλανητικό ερώτημα ‘’παραμονή στο ΕΥΡΩ και σωτηρία της χώρας ή επιστροφή στη δραχμή και καταστροφή της χώρας ‘’.
Με αυτές τις κινήσεις απελπισίας το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάψουν το εφεδρικό τους  στήριγμα – τη ΔΗΜΑΡ – και ταυτόχρονα να απεγκλωβίσουν λαϊκές δυνάμεις από τις φοβίες και τις αναστολές ως προς το Εθνικό νόμισμα. Ένα μεγάλο μέρος του λαού ψήφισε χωρίς  να υποκύψει στην καταστροφολογία και ένα άλλο, μεγαλύτερο, (περίπου 40%) γύρισε την πλάτη του σε όλους απέχοντας και ταυτόχρονα απορρίπτοντας τις απειλές και τις φοβίες .
Στο τέλος προσπάθησαν να φαλκιδεύσουν ακόμα και την ανάγνωση του ίδιου του αποτελέσματος λέγοντας ότι ο λαός επέλεξε κυβέρνηση συνεργασίας .Νομίζουν ότι έτσι καλύπτουν την εξαπάτηση του λαού, που ενώ καταψήφισε και τους τρείς, βρέθηκε να φοράει στο σβέρκο του και τους τρεις  μαζί.
Το ΕΠΑΜ πιστεύει ότι σύντομα, οι δυνάμεις που γύρισαν την πλάτη στην τρομοκρατία και τον εκφοβισμό, και μπροστά στον πραγματικό κίνδυνο,  που είναι η συνέχιση της ΕΥΡΩλαγνείας  και η εξυπηρέτηση των τοκογλύφων, θα συσπειρωθούν στις τάξεις του ΕΠΑΜ, της μόνης πολιτικής δύναμης  που υποστήριζε, υποστηρίζει και θα υποστηρίζει σταθερά τη μόνη λύση για την απελευθέρωση της χώρας από τη σύγχρονη  κατοχή και τελικά τη σωτηρία της : Την άρνηση του χρέους, την μονομερή διαγραφή του, την έξοδο από το ΕΥΡΩ και την επαναφορά του Εθνικού μας νομίσματος.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

Αύριο 1/7/2012 ... στο ΧΩΝΙ

Σύνταγμα 29/6/2011 ... ένας χρόνος μετά

Όλα ξεκίνησαν το βράδυ της 28ης Ιουνίου 2011 παραμονή της ημέρας ψήφισης του "Μεσοπρόθεσμου". Οι αστυνομικές δυνάμεις που ήταν παραταγμένες μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη μετά τις 10 το βράδυ άρχισαν να ρίχνουν απρόκλητα δεκάδες χημικά στους συγκεντρωμένους αγανακτισμένους πίσω από τα κάγκελα που ήδη είχαν στήσει για να κρατούν σε απόσταση τους διαδηλωτές. 

Η πρόβα είχε ξεκινήσει! Οι εντολές του Φασιστικού Καθεστώτος ήταν σαφείς! Έπρεπε να χτυπηθούν και να διαλυθούν οι διαδηλωτές! Το Μεσοπρόθεσμο έπρεπε να ψηφιστεί "πάσει θυσία" ακόμα και με ανθρώπινες θυσίες. 

Την επόμενη ημέρα εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών είχαν από νωρίς συγκεντρωθεί στην Πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους. Ηλικιωμένοι συνταξιούχοι, οικογενειάρχες, ζευγάρια, φοιτητές, απεργοί, δημοκράτες, Έλληνες ... όλοι είμαστε εκεί στην προσπάθεια να υπερασπιστούμε ...

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Ποια είναι η σημερινή διάταξη των πολιτικών δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία;

Η Φωτό ΜουΠοιο ήταν το κεντρικό ζητούμενο της εκλογικής αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου; Ήταν μια αναμέτρηση δεξιάς και αριστεράς; Ήταν μια αναμέτρηση ανάμεσα σε μνημόνιο-αντιμνημόνιο; Ή ήταν μια αναμέτρηση για να βγει κυβέρνηση και μάλιστα πάσει θυσία, διότι οι δανειστές, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και εταίροι θα γίνουν φωτιά για να πέσουν και να μας κάψουν;
Καταρχάς θα πρέπει να τονίσουμε ότι η αναμέτρηση αυτή ήταν μια από τις χειρότερες, τις περισσότερο «στημένες» εκλογές της αντιπολίτευσης. Είχαμε μια πρωτοφανή παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας από τους αποκαλούμενους φίλους, εταίρους και συμμάχους με προκλητικότατους εκβιασμούς που έφταναν στο σημείο να ποινικοποιούν μια ενδεχόμενη παραβατική – κατ’ αυτούς – συμπεριφορά του ελληνικού λαού. Οι ευρωκράτες και τα υπερατλαντικά αφεντικά έκαναν καθαρό ότι η Ελλάδα είναι κτήμα τους και ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη, εκτός από αυτήν που θέλουν αυτοί. Η εθνική κυριαρχία της χώρας είναι πλέον ανέκδοτο, μετά μάλιστα από το εκλογικό αποτέλεσμα που επέβαλαν οι εκβιασμοί και η υστερική εκστρατεία φόβου και τρομοκρατίας του εκλογικού σώματος.
Από κοντά και το σύστημα Μέσων Μαζικής Εξαχρείωσης που η συμβολή τους στην τρομοκράτηση του εκλογικού σώματος εμπίπτει πια στις διατάξεις του ποινικού κώδικα. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι ζούμε σ’ ένα ευνομούμενο κράτος με δικαιοσύνη κι όχι σ’ ένα ευρωπαϊκό προτεκτοράτο με σύστημα δικαιοσύνης που μπροστά του ωχριά το σύστημα αποικιακού δικαίου της μεγάλων αυτοκρατοριών του 19ου και 20ου αιώνα.
Επιπλέον ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών και η διαχείριση τους από τις Αρχές, προσωπικά μας δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για το προκύψαν εκλογικό αποτέλεσμα. Το εμφανιζόμενο «ρεύμα» υπέρ της ΝΔ δεν είχε εκδηλωθεί στην κοινωνία μέχρι τις παραμονές της Κυριακής. Οι συγκεντρώσεις του κ. Σαμαρά ήταν από ανεμικές, έως ανάξιες λόγου με αποκορύφωμα την δήθεν «μεγάλη συγκέντρωση» της πλατείας Συντάγματος την Παρασκευή 15/6, που θα μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με συγκέντρωση γκρουπούσκουλου τρίτης κατηγορίας. Κι όλα αυτά παρά την πανελλαδική κινητοποίηση του κομματικού μηχανισμού.
Επίσης τα συγκριτικά στοιχεία από χαρακτηριστικά εκλογικά τμήματα της Α και Β Αθήνας με εξωφρενικές ανόδους των ποσοστών υπέρ της ΝΔ, έκαναν πολύ κόσμο να αναρωτηθεί: μα καλά που ήταν όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι του συγκεκριμένου κόμματος. Ανάλογα ερωτηματικά υπάρχουν για το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, όπως και για την Χρυσή Αυγή. Τα «παράξενα» εκλογικά αποτελέσματα αξίζει τον κόπο να διερευνηθούν σε βάθος, στατιστικά και εκλογικά, γιατί αυτό που ζήσαμε μπορεί να αποτελεί την μεγαλύτερη εκλογική απάτης της μεταπολίτευσης.
Οι εκλογές υπό καθεστώς ελέγχου και χειραγώγησης των αποτελεσμάτων από μια ιδιωτική εταιρεία, η οποία μάλιστα έχει το προνόμιο να τα εξαγγέλλει αυτή δημοσίως, δεν παρέχει κανενός είδους εχέγγυα για την καθαρότητα και την γνησιότητά τους. Ίσως, μάλιστα, αυτό προσπαθούν να αποφύγουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί και παραχωρούν το δικαίωμα εκφώνησης των αποτελεσμάτων στην συγκεκριμένη εταιρεία. Σου λένε, άσε καλύτερα να τα πουν αυτοί, παρά να έχω δημοσίως αποδεχτεί την ευθύνη για τυχόν μεθοδευμένα αποτελέσματα, για τα οποία κάποιοι στο μέλλον μπορεί να ζητήσουν ποινικές και άλλες ευθύνες.
Στο προσεχές μέλλον με το πολιτικό σύστημα να σαπίζει και να καταρρέει ακόμη περισσότερο, είναι σίγουρο ότι θα προκύψουν τα αναγκαία δεδομένα που θα μας επιτρέψουν να καταλάβουμε την έκταση της νοθείας σ’ αυτές τις εκλογές. Σε κάθε περίπτωση, ξεπερνά κατά πολύ σε έκταση το μαγείρεμα των εκλογών του 2000, των οποίων η νοθεία αποτελεί κοινό μυστικό ανάμεσα στα επιτελεία των κομμάτων.
Σε κάθε περίπτωση τα εκλογικά αποτελέσματα θέτουν ένα ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα δημοκρατίας. Ολόκληρο το εκλογικό σύστημα είναι καθαρά καλπονοθευτικό και σχεδιασμένο έτσι για να παράγει τα πιο χονδροειδή νόθευση της λαϊκής ψήφου. Δείτε τι έγινε. Η ΝΔ με 29,66% δημιουργεί κυβέρνηση με το 43% των κοινοβουλευτικών εδρών. Αν όμως συμπεριλάβουμε και την αποχή κατά 37,53% επί του εκλογικού σώματος, τότε το συγκεκριμένο κόμμα με μόλις το 18,52% του συνόλου των εκλογέων πήρε χάρις στον εκλογικό νόμο 129 έδρες, ή το 43% του κοινοβουλίου.
Πέρα όμως από τον συγκεκριμένο τρόπο που το εκλογικό αποτέλεσμα μεθοδεύτηκε, υπάρχει και ένα άλλο ακόμη πιο ουσιώδες ζήτημα. Τι ακριβώς ψήφισε το εκλογικό σώμα; Υπερψήφισε το μνημόνιο και τις μνημονιακές πολιτικές; Και βέβαια όχι. Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι κανένα κόμμα, συμπεριλαμβανομένης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν υποσχέθηκαν την συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Όλοι υποσχέθηκαν επαναδιαπραγμάτευση των συνθηκών και των όρων του μνημονίου, αλλά και της δανειακής σύμβασης. Μάλιστα οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έκαναν τα πάντα για να πείσουν ότι οι ίδιες είναι οι ικανότεροι διαπραγματευτές μιας τέτοιας αλλαγής γιατί οι «εταίροι» μας τους ξέρουν και τους εμπιστεύονται. Με άλλα λόγια πούλησαν στο εκλογικό σώμα τον δωσιλογισμό τους ως εκδούλευση υπέρ του λαού. «Είμαστε δικοί τους, γι’ αυτό θα μπορέσουμε να αποσπάσουμε περισσότερα,» έλεγαν και στη συνέχεια κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για σκοτεινά σχέδια μονομερών ενεργειών κατά των πιστών φίλων και συμμάχων αυτής της χώρας.
«Τα χειρότερα πέρασαν», ακούσαμε να λέει περιχαρής ο κ. Σαμαράς το βράδυ των εκλογών. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας, αλλά το γεγονός ότι με τον τρόπο αυτό οι ηγεσίες του σύγχρονου δωσιλογισμού καλλιέργησαν έντονες προσδοκίες ακόμη και στους ψηφοφόρους τους. Καλλιέργησαν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να αλλάξει το «μίγμα πολιτικής» υπέρ του αδυνάτων και της ανάπτυξης, υπό καθεστώς μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και κυρίως με το ευρώ. Η ψευδαίσθηση αυτή δεν θα χρειαστεί για να δοκιμαστεί περισσότερο από λίγες εβδομάδες και τότε θα μάθουν αυτές οι ηγεσίες τι σημαίνει να κοροιδεύεις τόσο απροκάλυπτα τους ψηφοφόρους σου, όπως έκανε ο Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν».
Ο κ. Σαμαράς έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Έγινε πρωθυπουργός. Όμως το σίγουρο είναι ότι θα είναι ο πρωθυπουργός με την συντομότερη θητεία της μεταπολίτευσης. Όχι μόνο γιατί ο φόβος που έσπειρε στο εκλογικό σώμα πολύ σύντομα θα μετατραπεί σε οργή και μένος της κοινωνίας εναντίον του, αλλά και γιατί καραδοκούν ήδη πολλοί καρχαρίες στο ίδιο το κόμμα του.
Το ίδιο ισχύει και για τον έτερο καππαδόκη του δωσιλογισμού, τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος ξεφτιλίστηκε όσο κανένας άλλος πολιτικός κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Μάλιστα την τελευταία ιδιαίτερα εβδομάδα πριν τις 17 Ιουνίου η βουλιμική του φύση τον εξόθησε να εκφράζει μια οργή εναντίον όλων σε τέτοιο βαθμό που ήταν φανερό ότι φοβόταν και δικαιολογημένα την εκλογική κατάρρευση του κόμματός του. Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν επαληθεύθηκε στον αναμενόμενο βαθμό, οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στον «από μηχανής Θεό» της εκλογικής μηχανικής που αναφέραμε πιο πάνω.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και η εξέλιξη της συγκυβέρνησης κατόπιν, επιβεβαίωσαν την εκτίμηση που είχαμε κάνει από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαίου για την ΔΗΜΑΡ. Δεν γνωρίζω που βρήκε τους ψηφοφόρους για να «κρατήσει τα ποσοστά» της, όταν σ’ ολόκληρη την προεκλογική περίοδο έχανε διαρκώς έδαφος, αλλά η ΔΗΜΑΡ αποδείχτηκε μέρος του προβλήματος και κολαούζος των μνημονίων. Όλα στο όνομα του ευρώ. Προκειμένου οι εταίροι του δωσιλογισμού να εμφανίσουν υψηλό ποσοστό εκλογικής αποδοχής, δέχτηκαν να «κάψουν» το χαρτί της ΔΗΜΑΡ και έτσι ο κ. Κουβέλης έγινε και επίσημα ο Καρατζαφέρης της νέας συγκυβέρνησης. Οι τρεις της νέας συγκυβέρνησης συγκεντρώνουν μια εικονική εκλογική δύναμη της τάξης του 48,2%, που θα χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την επιβολή ακόμη χειρότερων επιλογών και πολιτικών υπέρ του ευρώ και των δανειστών της χώρας, που ο κ. Κουβέλης ποτέ βεβαίως δεν αμφισβήτησε ως προς τις «δεσμεύσεις» της χώρας έναντι τους.
Μήπως το εκλογικό σώμα ψήφισε υπέρ της παραμονής της χώρας μέσα στο ευρώ; Αυτό είναι ένα ακόμη ερώτημα για το οποίο έχει χυθεί ήδη πολύ μελάνι. Η συνηθέστερη απάντηση είναι, ναι. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Όλα τα κόμματα του ευρωραγιαδισμού εκβίασαν το εκλογικό σώμα με ανείπωτα κακά, με μύριες απειλές και καταστροφές αν τύχει και αποφασίσει ενάντια στο ευρώ. Ακόμη και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνηγόρησε σ’ αυτήν την εξωφρενική εκστρατεία. Ταυτόχρονα έκαναν το λάθος να υποσχεθούν στους εκλογείς ότι όλα αυτά που βιώνει μέσα στο ευρώ μπορούν να αλλάξουν και μάλιστα άμεσα, προς το καλύτερο. Την ίδια ώρα που εκ των πραγμάτων η μόνη αλλαγή που μπορεί να υπάρξει μέσα στο ευρώ, λόγω της ιδιοσυστασίας της ΟΝΕ, είναι μόνο προς το χειρότερο. Επομένως αυτό που ψήφισε ο κόσμος δεν ήταν υπέρ του ευρώ και της παραμονής στην ευρωζώνη, αλλά ψήφισε να μην έχει χειρότερες περιπέτειες σαν κι αυτές που του λένε ότι θα έχει αν τυχόν και κερδίσει την ελευθερία του. Τι θα γίνει όταν δει ότι τα αδιέξοδα που βιώνει θα γίνουν πολύ χειρότερα; Τι θα γίνει όταν αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να επιβιώσει με κανένα τρόπο μόνο και μονο γιατί πρέπει να διασώζονται οι τράπεζες και οι δανειστές; Τι θα γίνει όταν δει να μετατρέπεται η χώρα σε επίσημο ευρωπαικό προτεκτοράτο ακόμη και με στρατιωτικοπολιτικούς όρους; Τι θα γίνει όταν δει να τεμαχίζεται η χώρα του σε προτεκτοράτα-ειδικές οικονομικές ζώνες και να ξεπουλιούνται τα πάντα στο όνομα της ανάπτυξης εντός του ευρώ;
Το να θέσουν στο επίκεντρο της πολιτικής και εκλογικής αναμέτρησης το ζήτημα της παραμονής ή όχι στο ευρώ, αποτέλεσε ένα καίριο στρατηγικό ολίσθημα εκ μέρους των δυνάμεων της νέας κατοχής, ντόπιων και ξένων. Ήταν μια κίνηση απελπισίας. Με τον τρόπο αυτό κάθε δυσμενής εξέλιξη – και είναι σίγουρο ότι δεν θα είναι λίγες – κάθε χτύπημα που θα δέχεται ο λαός και η χώρα θα συνδέεται άρρηκτα με το ευρώ και την ανάγκη αποχώρησης από αυτό. Σε κάθε βήμα από δω και πέρα, όλο και περισσότεροι θα πείθονται ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα μέσα στο ευρώ, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος εκτός από την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας και πρώτη πράξη την αποχώρηση από την ζώνη του ευρώ. Κανένας δεν θα μπορεί να ανακόψει αυτή την μετακίνηση των μαζών. Εκτός κι αν ο περιορισμένος και έκφυλος κοινοβουλευτισμός που υπάρχει, μετεξελιχθεί σε ανοιχτή δικτατορία. Για μια ακόμη φορά στην ιστορία αυτού του τόπου, οι δανειστές, το χρέος, η χρεοκοπία και το καθεστώς εξάρτησης εισάγει την πολιτική ζωή του τόπου σε μια περίοδο όπου θα κυριαρχεί το δίλλημα: κοινοβούλιο ή διχτατορία;
Ωστόσο, οι εκλογές αυτές παρά την πόλωση και τους εκβιασμούς, παρά το στημένο σκηνικό μιας δήθεν αναμέτρησης ανάμεσα στην δεξιά και αριστερά, στο οποίο έπαιξαν και οι δυο κομματικοί δελφίνοι της εξουσίας, ένα πολύ μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Παρά την πεισματική άρνηση των ηγεσιών των αποκαλούμενων αντιμνημονιακών κομμάτων να συνεργαστούν στη βάση κοινών επιδιώξεων και στόχων, η εκλογείς τους λειτούργησαν σ’ αυτήν ακριβώς στην λογική. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν με κανένα τρόπο κομματική ψήφος, αλλά μια ψήφος στο κόμμα που – καλώς ή κακώς – συγκέντρωνε στην συγκεκριμένη συγκυρία την ελπίδα για μια αλλαγή προς το καλύτερο, για μια ανακούφιση του κόσμου από τις μνημονιακές πολιτικές. Μ’ αυτό το σκεπτικό ψήφισαν οι περισσότεροι που προήλθαν από την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και από άλλού. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε την ψήφο τους λόγω του αριστερού λόγου της, ούτε γιατί έπεισε ότι είναι ικανή να κάνει αυτά που υπόσχεται, αλλά γιατί ο κόσμος ήθελε την ανατροπή των πολιτικών που βίωνε. Μ’ αυτή την έννοια η ψήφος του κόσμου στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ψήφος μετωπική και όχι κομματική. Ήταν ψήφος ανοχής μπροστά στο ορατό ενδεχόμενο μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, που όπως και ήταν τα πράγματα, θα ήταν μια κάποια πρόοδος σε σχέση με τις συγκυβερνήσεις ξεπουλήματος και καταστροφής.
Βέβαια, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ότι ήταν δυνατό για να κερδίσει την αξιωματική αντιπολίτευση. Αρνήθηκε κάθε προσπάθεια συγκρότησης ευρείας λαϊκής σύμπραξης δυνάμεων στη βάση κοινών άμεσων στόχων, που θα έδινε άλλη δυναμική στο εκλογικό αποτέλεσμα. Μια τέτοια σύμπραξη θα έπειθε ακόμη κι ένα σοβαρό κομμάτι της αποχής που ψήφισε εκτός κατεστημένου στις εκλογές της 6ης Μαΐου να ξανασυμμετάσχουν στις εκλογές. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρθηκε παρά να πάρει λευκές επιταγές υποστήριξης, ενώ έδειξε ιδιαίτερο ζήλο στην προσπάθεια να συγκεντρώσει στις γραμμές της το ορφανό ΠΑΣΟΚ του κρατικού κορβανά. Σε καμιά φάση του προεκλογικής περιόδου δεν έδωσε στα σοβαρά αγώνα για την διακυβέρνηση αυτού του τόπου. Στόχος της ήταν η δεύτερη θέση, που θα μπορεί εκ του ασφαλούς να ασκεί αντιπολίτευση και ταυτόχρονα να κρατά εγκλωβισμένη την αντιμνημονιακή δάθεση του κόσμου. Γι’ αυτό και ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ γιορτάζει την επιτυχία του, την ίδια ώρα που ο ψηφοφόροι του έχουν απογοητευθεί από την αποτυχία να υπάρξει κυβέρνηση αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Ο λαικομετωπικός χαρακτήρας της ψήφου θα αναδειχθεί ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα, όσο οι πολιτικές του μνημονίου θα αγριεύουν. Όποια ηγεσία συνεχίσει να ναρκοθετεί την αυθόρμητη διάθεση του κόσμου για την ευρύτερη δυνατή συμπράταξη δυνάμεων πέρα και πάνω από διαχωρισμούς αριστεράς και δεξιάς στη βάση άμεσων αιτημάτων που τουλάχιστον ανακουφίζουν τα λαικά στρώματα, τότε είναι σίγουρο ότι θα τα βρει σκουρα. Θα συνθλιβεί κι αυτή και το κόμμα της από τον οδοστρωτήρα μιας περιόδου που δεν ανέχεται τις συνήθεις αυταπάτες του ομαλού κοινοβουλευτικού βίου.
Από αυτή την άποψη η εκλογική ήττα του ΚΚΕ προσφέρει πολλά διδάγματα. Στο πρόσωπο της πολιτικής που ασκεί η ηγεσία του ηττήθηκε η λογική της ηττοπάθειας πριν καν δοθεί η μάχη, η λογική του ιδεολογικού και πόλιτικού αναχωριτισμού, της απόρριψης κάθε έννοιας συμμαχιών και ενδιάμεσων αιτημάτων. Όσο θα επιμένει η ηγεσία του ΚΚΕ στην ίδια αδιέξοδη λογική, τόσο θα καταδικάζει το κόμμα της στο περιθώριο. Το ποσοστό που εισέπραξε το ΚΚΕ σ’ αυτές τις εκλογές ήταν το χειρότερο στην ιστορία του και συνιστά την μεγαλυτερη ταπείνωση του κόμματος από την οποία δύσκολα θα ξεφύγει.
Γενικότερα, οι λογικές που ντύνουν τα σημερινά παλλαικά αιτήματα για διαγραφή του χρέους, για έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, για αληθινή δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία με αντικαπιταλιστικο κλισέ πολιτικό λόγο και ιδεολογικό σάβανο από τα εγχειρίδια της «επαναστατικής θεωρίας», ηττήθηκαν κατά κράτος και αυτό αποτελεί ένα πολύ θετικό μήνυμα για όσους ξέρουν να το αναγνώσουν και θέλουν να το λάβουν. Μπορεί τα διάφορα «μπουλκουμέ», από την ηγεσία του ΚΚΕ έως την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να θέλουν να φορτώσουν στον κόσμο, στη δήθεν «συντηρητική» στροφή του και σε άλλες τέτοιες συνηθισμένες ανοησίες, τα δικά τους αδιέξοδα και τις δικές τους ήττες, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ώρα της κρίσης ήρθε και αλλοίμονο σ’ αυτόν που δεν διαβάζει τα σημεία των καιρών.    
  Δημοσιέυτηκε στο Χωνί, 24/6/2012


ΠΗΓΗ : dimitriskazakis.blogspot.gr

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Χαρισμένο στην Βολή των Κηφήνων ...

      και ειδικά στην...

...Νέα Παπαδημοκρατία τύπου Μόντι που μας έστησαν. Αφιερωμένο σε όσους άρχισαν την ζωή τους κλέβοντας χαρτζιλίκι από τον πατέρα τους, έβαλαν χέρι στον συνέταιρο, τα πήραν από την Μίζενς, έφαγαν τα...

λεφτά του κόμματος κι έφτασαν να ξεπουλάνε την πατρίδα τους(?) για να ζουν οι ίδιοι στην χλιδή. Γράφουμε εμείς, και όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Στην Αργεντινή και στον Ισημερινό, ακόμα δικάζονται και πηγαίνουν φυλακή.

ΠΗΓΗ:  sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Δελτίο Τύπου Ε.ΠΑ.Μ Περιστερίου



Μειώσεις μισθών από 30-40%...
Μειώσεις συντάξεων από 15-40%...
1 στους 2 που προσλαμβάνονται το 2012 , δουλεύουν 1-4 ημέρες την εβδομάδα…
500.000  Δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται…
Χιλιάδες επιχειρήσεις σε καθεστώς επίσχεσης εργασίας…
1.500.000  Άνεργοι…
45.000 Άστεγοι…
439.000 παιδιά κάτω από το όριο της φτώχιας…
2.500 παιδιά βρίσκουν καταφύγιο σε δημόσια ιδρύματα…
Αύξηση εγκληματικότητας…
Παρακμή στα νοσοκομεία…
Τα σχολεία καταρρέουν…
3.000.000 στην εξαθλίωση…
Μοιραίος απολογισμός αυτών των δυόμιση χρόνων εθνικής κατάθλιψης;
2852 Αυτοκτονίες. 2852 δολοφονημένοι συμπολίτες μας από το σαθρό πολιτικό μας σύστημα. Τα όπλα του εγκλήματος; Έλλειψη κοινωνικού κράτους, έλλειψη δικαιοσύνης, έλλειψη δημοκρατίας. Από ανικανότητα ή από δόλο;
Μετά από τα όλα όσα έχει η Ελληνική κοινωνία υποστεί, υπάρχει κανένας ανάμεσά μας που να πιστεύει ότι το δίλλημα στις μέρες μας είναι μνημόνια ή όχι; Ευρώ ή δραχμή; Αριστερά ή Δεξιά; Τα νούμερα δείχνουν ότι αν συνεχιστούν οι πολιτικές των μνημονίων , είτε από μετανάστευση, είτε από

Αν γινόταν σήμερα η δική των δωσίλογων…

Γράφει ο Ιωάννης Δ. Ζαφειρόπουλος

Ποιες είναι οι κατηγορίες που βαρύνουν το σάπιο – προδοτικό πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών…
Ποιες κατηγορίες θα απέδιδε ένας έντιμος εισαγγελέας

1) Έκθεση της χώρας σε κίνδυνο (μέσα από λανθασμένες -”μεθοδευμένες αποφάσεις”- ιδίως στην οικονομική και μεταναστευτική πολιτική).
2) Απάτη, απιστία, παραπλάνηση του Ελληνικού λαού σε χρηματιστηριακές πράξεις (χρηματιστήριο, ομόλογα κλπ) που επέφεραν τεράστιες οικονομικές – κοινωνικές ζημίες στον πληθυσμό ολόκληρης της χώρας.
Eμπλοκή στελεχών διάφορων κυβερνήσεων σε τεράστια σκάνδαλα που επέφεραν οικονομική-κοινωνική ζημία στη χώρα (SIEMENS, VODAFONE, Bατοπέδι, υπερτιμολογήσεις στρατιωτικών, φαρμακευτικών, εργολαβιών, κ.α. προμηθειών, υπερτιμολογήσεις έργων της Ολυμπιάδας του 2004- με “απευθείας ανάθεση” σε συγκεκριμένες εταιρείες – και πολλά αλλά – που οδήγησαν τα χρήματα του ελληνικού λαού σε ξένες τράπεζες (κυρίως Ελβετία…) και σε off-shore εταιρείες (“ξέπλυμα μαύρου χρήματος” -σε βαθμό κακουργήματος).
Yπάρχουν -επίσης- ”αποχρώσες ενδείξεις” για ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ -ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ- που εμπεριέχει το “ερώτημα” της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
Εννοείται -βεβαίως- ότι πρέπει να υπάρξει ΑΜΕΣΩΣ εξεταστική επιτροπή για να διερευνηθούν οι “σχέσεις διαπλοκής” ανάμεσα στο πολιτικό-κομματικό, στο εκδοτικό-δημοσιογραφικό και στο οικονομικό-κοινωνικό κατεστημένο (επιχειρηματικό, τραπεζικό και εφοπλιστικό).

3) Έκθεση του πληθυσμού – σε κίνδυνο – μέσα απ’ τη δημιουργία συνδρόμων οικονομικής – κοινωνικής απόγνωσης (τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης) με γενικευμένη φτωχοποίηση - κατάθλιψη, εκποίηση – δήμευση – ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων απλών πολιτών (ακόμα και προσωπικών αντικειμένων…) έμμεσος εξαναγκασμός των πολιτών για μαζικό ξεπούλημα της ακίνητης ιδιωτικής τους περιούσιας σε τράπεζες, τοκογλύφους και ξένους “ενδιαφερομένους”, με ουσιαστική αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης – ιδίως σε Κεντρική Μακεδονία και νησιά- , γενικευμένη απώλεια θέσεων εργασίας, χιλιάδες αυτοκτονίες (μόνον το 1/ 10 ανακοινώνεται “επίσημα”) κλπ…
Εξαιτίας της κατάρρευσης του Ε.Σ.Υ., μέσα από τη γενική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος (τροφή, στέγαση, διαβίωση) επήλθε μείωση του “προσδόκιμου επιβίωσης”- μ.ο. από τα 79 στα… 71 χρόνια – βάσει πρόσφατων – ανεξάρτητων ιατρικών ερευνών).

4) Κατάρρευση των “γραμμών εθνικής παραγωγής” -εξαιτίας των ασύμφορων για τη χώρα συνθηκών – συμφωνιών αλλά και εξ’ αιτίας πολιτικών πράξεων και παραλείψεων- με ενδεχόμενο δόλο – που οδήγησαν σε “αποικιοποίηση” τη χώρα μας, υπέρ ξένων δυνάμεων, οργανισμών και πολυεθνικών εταιρειών (εκχώρηση – ξεπούλημα ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, δημιουργία “ειδικών οικονομικών ζωνών” φθηνού εργατικού δυναμικού κλπ.)

5) Δυσφήμιση της χώρας μας και των Ελλήνων στο εξωτερικό “έργω και λόγω”(από τους ”έλληνες” πολιτικούς).

6) Πρόκληση ανησυχίας στον πληθυσμό με φήμες, ψυχολογική τρομοκρατία, πλαστά – εκβιαστικά “διλήμματα”, ψευδείς ειδήσεις κλπ. ( σε ενδεχόμενη “συνεργασία” με ξένες δυνάμεις).

7) Υπερχρέωση – υπερδανεισμός και υπογραφή –εφαρμογή των ΠΡΟΔΟΤΙΚΩΝ ”μνημονίων” υποδούλωσης της χώρας– σε ενδεχόμενη συνεργασία με ξένες δυνάμεις – και ενδεχόμενο δόλο (κυβερνήσεις Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου κλπ.) Τα “μνημόνια” επιφέρουν ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

8) Γενική εξαθλίωση και αποδυνάμωση του κοινωνικού – οικονομικού ιστού (ιδίως της μικρομεσαίας – μεσαίας τάξης). -Μεθοδευμένη ΔΙΑΛΥΣΗ-ΔΙΑΒΡΩΣΗ του κοινωνικού-οικογενειακού ιστού.

9) Εξευτελισμός – διαστρέβλωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και καταπάτηση του Ελληνικού συντάγματος. – Κατάχρηση εξουσίας. ΠΛΗΡΗΣ ΕΚΧΩΡΗΣΗ των εθνικών αρμοδιοτήτων (χωρίς τη συγκατάθεση του ελληνικού λαού) της ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ και της ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ της χώρας στην Ε.Ε. και-αργότερα- στην… ”τρόικα” (Βερολίνο, Βρυξέλλες, Παρίσι, Στρασβούργο, Δ.Ν.Τ., Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα…) μέσα (και) από την ψήφιση του ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΥ-ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΥ άρθρου 28 του ελληνικού Συντάγματος “περί μείωσης της εθνικής κυριαρχίας” (συνθήκη του Μάαστριχ) .
Η Ε.Ε. υποχρεώνει την Ελλάδα να εφαρμόζει “υποχρεωτικές κοινοτικές οδηγίες” -όπως η απαγόρευση της διατήρησης μικρού λαχανόκηπου, η υποχρεωτική κατανάλωση μεταλλαγμένων τροφίμων, η έκδοση “ειδικών- εξελιγμένων ταυτοτήτων” με μικροτσίπ (είναι ΕΤΟΙΜΕΣ οι ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ προς εφαρμογή…) Η εκρίζωση των ελαιώνων και των αμπελώνων, η υποχρεωτική καταστροφή μεγάλου μέρους του αλιευτικού στόλου της χώρας μας (στα πλαίσια των…”ποσοστώσεων” που υπέγραψαν -ερήμην του ελληνικού λαού!), είναι μέτρα που ήδη εφαρμόστηκαν ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ την ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΒΑΣΗ της Ελλάδας, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ την οικονομία.

10) Εξαπάτηση εκλογέων (άρθρο 162 Ποινικού Κώδικα) – δωροδοκία εκλογέων (άρθρο 159 Π.Κ.). -Πολλές κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών εκλέχθηκαν (πιθανότατα…) με διάφορες ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ του εκλογικού κανονισμού –ενώ η παρούσα “συγκυβέρνηση” εξελέγη κάτω από καθεστώς ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ – ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ– ΑΠΕΙΛΩΝ του εκλογικού σώματος και… ανάδειξης ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΩΝ “ψευτοδιλημμάτων” που καθόρισαν καίρια (και ΠΑΡΑΝΟΜΑ…) το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του “μνημονιακού μετώπου”.
Θα έπρεπε –ήδη– να έχει υπάρξει ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ εισαγγελική παρέμβαση – για ΟΛΑ ΑΥΤΑ!

11) Δημιουργία ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ στη χώρα, προερχόμενη από τις υπογραφές – όρους διαφόρων “συμβάσεων” με τρίτες χώρες και οργανισμούς (“μνημόνια” κλπ.)

12) Έμμεσος (και σκόπιμος – κατευθυνόμενος…) εξαναγκασμός του εγχώριου πληθυσμού – ιδίως “παραγωγικής ηλικίας”- σε ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ (βλέπε ομιλία του Γ.Α. Παπανδρέου στο Καστελλόριζο – 23/04/2010, όπου είπε κατά λέξη – λίγες ώρες πριν βάλει τη χώρα στο α’ μνημόνιο (και στο ΔΝΤ): “Οι Έλληνες πρέπει να γίνουν – τώρα – λίγο πιό… κοσμοπολίτες”.

13) Παράδοση – εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και διεθνούς “ασυλίας” της χώρας (άνευ όρων και στο “αγγλικό δίκαιο”… ) – μέσα από την υπογραφή των “μνημονίων”. - Τίθεται το ερώτημα της “ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ” (άρθρο 7, παρ. 3 του ελληνικού Συντάγματος) – ιδίως αν προϋπήρχε “συνεννόηση” με ξένες δυνάμεις…

14) Αλλοίωση του εθνικού χαρακτήρα της Παιδείας με παράλληλη απαξίωση του δυναμικού της νεολαίας της χώρας.
- Προπαγάνδα και αλλοίωση του εθνικού φρονήματος των Ελλήνων -μέσα από τα ΜΜΕ- υπέρ ΞΕΝΩΝ δυνάμεων (ακόμα και μέσα από ξενόφερτα “σήριαλ”).
- Ηλικιακή – παραγωγική – κοινωνική αποδυνάμωση (με ενδεχόμενο δόλο…) ”ευαίσθητων” περιοχών της πατρίδας μας -όπως Θράκη, Δωδεκάνησα, Ήπειρος, Μακεδονία-
Υπάρχουν ΣΑΦΕΙΣ και ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ πολιτικές και ποινικές ΕΥΘΥΝΕΣ - σε βαθμό ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ.

Το θέμα είναι αν ΥΠΑΡΧΕΙ (έστω ένας…) ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ – ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ για να παρέμβει και να τους στείλει ΟΛΟΥΣ τους ΕΝΟΧΟΥΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ( τουλάχιστον…).
Αν βρεθεί κάποιος, θα γίνει ΕΘΝΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ!

- MHN ΞΕΧΝΑΜΕ: “Όλοι οι Έλληνες είναι ΙΣΟΙ ενώπιον του νόμου” – από τα πρώτα – (ΒΑΣΙΚΑ) άρθρα του ελληνικού Συντάγματος…

- Όποτε:
Πως γίνεται να έχουν “ειδικά προνομία” και “νομική ασυλία” οι βουλευτές στη χώρα μας; (πρόκειται για ΣΑΦΗ – ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ – ΕΚΤΡΟΠΗ και ΑΝΤΙΦΑΣΗ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Υπάρχει γενική πολιτική ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ για – κατά συρροή- αδικήματα που διώκονται σε βαθμό ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ (για να μην αναφερθούμε σε τίποτα βαρύτερο…).
Επιτέλους, υπάρχει κάπου ένας έντιμος δικαστικός ώστε να αποδοθεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;
Όλοι οι Έλληνες αυτό ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ…



ΠΗΓΗ : anti-ntp.blogspot.com

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Το ΧΩΝΙ απαντάει στην Bild

Το ΧΩΝΙ απαντάει στην Bild. Διαβάστε την απαντησή μας στην προκλητική επιστολή των Γερμανών προς τους Έλληνες, ατάκα στην ατάκα... (Η απάντησή μας είναι ήδη στο mailbox της Bild, μεταφρασμένη στα Γερμανικά)

ΠΡΟΣΟΧΗ BILD. ΣΟΥ ΜΙΛΑΕΙ Το ΧΩΝΙ.

(αν δεν σας το διδάσκουν στα βιβλία σας, όταν ζούσαμε στην Ελλάδα τη γερμανική κατοχή του 1940, επειδή το πρώτο πράγμα που έκαναν οι ναζί ήταν να ελέγξουν τα ΜΜΕ, τα βράδια έβγαινε στις γειτονιές Το ΧΩΝΙ.
Το ΧΩΝΙ ήταν ανήλικα παιδιά που έβγαιναν το βράδυ και φώναζαν τις πραγματικές ειδήσεις στους Έλληνες, κρυφά από τις γερμανικές περιπολίες που αν τους έπιαναν, τους σκότωναν.
Σήμερα που ζούμε μια νέα ιδιότυπη κατοχή στην Ελλάδα, Το ΧΩΝΙ ξανακυκλοφόρησε. Μόνο που σήμερα δεν κρύβεται. Βγαίνει μπροστά και φανερά και φωνάζει μ' όλες του τις δυνάμεις. Και απαντά σε προκλητικούς Γερμανούς...
Άρα...
ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ BILD. ΣΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΤΟ ΧΩΝΙ
(και απαντάει στην προκλητική ανοησία που τόλμησες να δημοσιεύσεις).


Βild: Αγαπητοί Έλληνες,
--------------------------
Το ΧΩΝΙ: Αγαπητοί Γερμανοί,


Βild: είστε περήφανος λαός, περήφανη χώρα. Αύριο έχετε για πολλοστή φορά εκλογές.
--------------------------
Το ΧΩΝΙ: ναι, είμαστε υπερήφανος λαός, περήφανη χώρα. Δεν ξέρω αν όλοι οι λαοί μπορούν να αισθάνονται υπερήφανοι για την ιστορία τους. Εμείς που δεν έχουμε ναζιστικά κατάλοιπα, αισθανόμαστε.


Βild: Εσείς λέτε: Είμαστε ελεύθεροι.
--------------------------
Το ΧΩΝΙ: Εσείς λέτε: Δεν είμαστε οι σύγχρονοι νεοναζί κατακτητές της Ευρώπης


Βild: Η BILD σάς λέει: Είναι στο χέρι σας.
-------------------------
Το ΧΩΝΙ: Το ΧΩΝΙ σας λέει: Είναι στο χέρι σας να το αποδείξετε



Βild: Έχει διαφορά.
---------------------------
Το ΧΩΝΙ: Αυτό και αν έχει διαφορά.


Βild: Αν δεν θέλατε τα δισεκατομμύρια τα δικά μας, από μας είχατε το ελεύθερο να εκλέγετε τον κάθε αριστερό ή δεξιό καραγκιόζη που θέλετε.
--------------------------
Το ΧΩΝΙ: Αν δεν θέλατε τα δισεκατομμύρια τα δικά μας, από εμάς έχετε το ελεύθερο να πουλήσετε τα υποβρύχια που γέρνουν σε άλλους λαούς και χώρες. Μέχρι τώρα πάντως, σε εμάς τα πουλούσατε.



Βild: Αλλά εδώ και πάνω από δυο χρόνια, η κατάσταση έχει ως εξής: Τα ΑΤΜ σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ μόνο γιατί τα βάλαμε εμείς, οι Γερμανοί, και τα υπόλοιπα κράτη που έχουν το ευρώ.
------------------------
Το ΧΩΝΙ: Όμως εδώ και πάνω από δύο χρόνια η κατάσταση έχει ως εξής: Τα ΑΤΜ σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ γιατί βρήκατε την ευκαιρία να ξεζουμίσετε την Ελλάδα με τους τοκογλυφικούς τόκους που επιβάλατε σ’ ένα μέλος της «ευρω- οικογένειάς σας», και να κερδίσετε δισεκατομμύρια από το θάνατο και τη δολοφονία του ελληνικού λαού. Επίσης, τα ATM σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ επειδή στην Ελλάδα δεν βρέθηκε τόσα χρόνια ούτε ένας πραγματικός ηγέτης να τολμήσει να ζητήσει και να διεκδικήσει τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που χρωστάτε στην Ελλάδα από τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο. Επίσης τα ΑΤΜ σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ γιατί στη Γερμανία δεν υπολογίζετε το έλλειμμά σας με τον τρόπο που υποχρεώσατε την Ελλάδα να το υπολογίσει. Αν το κάνατε, θα βρισκόσασταν ελλειμματικοί κατά κάποια τρις επιπλέον !!! Άρα, τα ΑΤΜ σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ επειδή εσείς συνεχίζετε να το παίζετε κατακτητές και οι δικοί μας πολιτικοί συνεχίζουν να είναι εθελόδουλοι. Για αυτό τα ΑΤΜ σας εξακολουθούν να βγάζουν ευρώ. Αλλιώς θα έβγαζαν λουκάνικα..


Βild: Ότι παρόλα αυτά στην Ελλάδα μας βρίζουν Ναζί, δεν το βρίσκουμε αστείο. Τέλος πάντων.
----------------------------
Το ΧΩΝΙ: Ότι παρόλα αυτά στην Ελλάδα σας βρίζουν Ναζί, δεν το βρίσκουμε παράλογο. Τέλος πάντων.


Βild: Για να καταλαβαινόμαστε όμως: Εάν κερδίσουν τις εκλογές τα κόμματα που θέλουν να τελειώσουν με τη λιτότητα και με τις μεταρρυθμίσεις παραβιάζοντας κάθε συμφωνία – θα σταματήσουμε να πληρώνουμε. Η συμφωνία ήταν: εσείς φτιάξτε τη χώρα σας και εμείς στο μεταξύ θα σας βοηθήσουμε.
----------------------------
Το ΧΩΝΙ: Για να καταλαβαινόμαστε όμως. Το γεγονός ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση στην Ελλάδα τα αγαπημένα σας κόμματα, που σας έχουν εγγυηθεί γραπτώς την υποτέλειά τους, δεν σημαίνει ότι καθαρίσατε με τον ελληνικό λαό. Ελπίζω να μπορείτε να αντιληφθείτε το προσωρινό του πράγματος και να μην κάνετε λάθος εκτιμήσεις. Είχαν όλα τα ΜΜΕ μαζί τους, τρομοκράτησαν, είπαν ψέματα, έκοψαν κάθε αντίθετη φωνή και κέρδισαν για λίγο. Για πολύ λίγο. Έκαναν συμφωνία να μην επιβληθούν τα νέα μέτρα όσο είχαμε προεκλογική περίοδο (που κράτησε τελικά 2 μήνες) και ο κόσμος πίστεψε ότι αυτά τελείωσαν. Πόσο θα κρατήσει αυτό το ψέμα; Πόσο;
Εμείς νομίζαμε ότι η συμφωνία ήταν: Εμείς θα φτιάξουμε τη χώρα μας και εσείς θα βοηθήσετε. Τελικά όμως αποδεικνύεται ότι εσείς θέλετε να γίνει η χώρα μου… ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΣΑΣ το οποίο θέλετε να εκποιήσετε, υπηρετώντας τους διεθνείς γύπες – τοκογλύφους προς το συμφέρον σας. Άρα, τη συμφωνία την παραβιάσατε εσείς. Μας επιβάλατε την παραίτηση από την εθνική κυριαρχία της χώρας. Στελέχη σας μιλούν ανοικτά για το ελληνικό ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ και θέλετε όλα αυτά να τα θεωρήσουμε λογικά και να τα καταλάβουμε; Αυτό μόνο ο νέος συνομιλητής σας κ. Σαμαράς μπορεί να το κάνει. Ο απλός Έλληνας πολίτης δεν το καταπίνει με τίποτα. Ούτε το καταλαβαίνει. Ούτε το θεωρεί λογικό. Να το ξέρετε. Να μην λέτε ότι δεν σας το είπαμε.


Βild: Εάν εσείς αυτό δεν το θέλετε πια, ούτε εμείς το θέλουμε.
------------------------------
Το ΧΩΝΙ: Εάν εσείς δεν καταλαβαίνετε ότι με την πρακτική σας οδηγείτε την Ευρώπη στη διάλυσή της, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Εάν εσείς θέλετε την Ευρώπη που η Μέρκελ θα κάνει κουμάντο σε συνεννόηση με τους τραπεζίτες ανάλογα με τα προσωπικά της συμφέροντα, αυτή την Ευρώπη δεν τη θέλουμε με τίποτα και θα αγωνιστούμε να τη γκρεμίσουμε. Και στα συντρίμμια της θα θεμελιώσουμε μια νέα Ευρώπη των λαών, όπως θα έπρεπε να είναι.


Βild: Είναι στο χέρι σας.
----------------------------
Το ΧΩΝΙ: Είναι στο χέρι σας. Αλλάξτε τροπάριο πριν είναι αργά. Δεν καταλαβαίνετε τι κάνετε. Θα καταλάβετε όμως… Και θα σας ξαναγράψει η ιστορία με τα χρώματα που έχετε συνηθίσει.


Βild: Αύριο έχετε εκλογές. Επιλογές όμως δεν έχετε. Θα επιλέξετε μεταξύ επίπονης σύνεσης και ολοκληρωτικής καταστροφής.
---------------------------
Το ΧΩΝΙ: Εσείς είστε οι ισχυροί αυτή τη στιγμή. Επιλογές όμως δεν έχετε. Θα επιλέξετε μεταξύ των τραπεζιτών και των λαών. Αυτή τη φορά, τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν όπως στις φαντασιώσεις σας που δουλεύουν οι ευρωπαϊκοί λαοί ως δούλοι των Γερμανών τραπεζιτών. Αυτή τη φορά τα πράγματα οδηγούνται σε τραγική κατάληξη…


Βild: Και πολύ φοβόμαστε: δεν το έχετε καταλάβει ακόμα.
---------------------------
Το ΧΩΝΙ: και πολύ φοβόμαστε: δεν το έχετε καταλάβει ακόμα.


Φιλικά,
Η Bild σας».

Φιλικά
Το ΧΩΝΙ σας».


Από : www.toxwni.gr

Η Κύπρος απέφυγε το μνημόνιο, παίρνει δάνειο από την Ρωσία

Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδει το ρωσικό πρακτορείο Interfax, η Ρωσία συμφώνησε να δανειοδοτήσει την Κυπριακή Δημοκρατία για ένα ποσό χαμηλότερο των περίπου πέντε δισεκατομμυρίων που είχε αρχικώς αιτηθεί. Τη σχετική ανακοίνωση έκανε ο πρόεδρος της...
κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας, αν και λεπτομέρειες για το επιτόκιο δανεισμού δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές.


Αναμένονται αντιδράσεις από κυπριακής πλευράς καθότι η είδηση που μεταδίδεται από ρωσικές πηγές δεν έχει ακόμα αναπαραχθεί εκτενώς από τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια πραγματικά σημαντική εξέλιξη αν και το ενδιαφέρον μετατοπίζεται πλέον στην αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην είδηση...


dailynews24

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Το Βρομόλογο της Ευρώπης

του Δημήτρη Καζάκη


Οι ηγέτες του G20 και κυρίως οι ΗΠΑ πιέζουν φορτικά τους ηγέτες της Ευρώπης και κυρίως την Μέρκελ να ενωθούν για να ξεπεράσουν την κρίση του χρέους της, υιοθετώντας έναν οδικό χάρτη για τη στενότερη ολοκλήρωση να μειώσουν το κόστος δανεισμού και να αποτραπεί η περαιτέρω ζημιά στην παγκόσμια οικονομία.

Με την Ισπανία να ετοιμάζει την επίσημη αίτηση μέσα σε λίγες μέρες για την παροχή έως και 100 δισ. ευρώ για τις υπό χρεοκοπία τράπεζές της, με κόστος δανεισμού να χτυπά νέα ιστορικά ρεκόρ τόσο για την Ισπανία, όσο και για την Ιταλία, στη σύνοδο κορυφής των G20 στο Μεξικό οι ηγέτες δεσμεύτηκαν να λάβουν «όλα τα αναγκαία μέτρα πολιτικής» για την υπεράσπιση της νομισματικής ένωσης και του κοινού νομίσματος.

Οι ΗΠΑ δεσμεύονται να μειώσουν τις δαπάνες, αποφεύγοντας παράλληλα μια «απότομη δημοσιονομική συστολή» το 2013. «Έχουμε ένα βαθύ ενδιαφέρον για να δούμε την Ευρώπη να...
ευημερεί,» δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε δημοσιογράφους σήμερα στο μεξικανικό θέρετρο στην παραλία του Los Cabos στο κλείσιμο της συνόδου κορυφής. «Οι φίλοι μας στην Ευρώπη να κατανοήσουν σαφώς τη σοβαρότητα της κατάστασης και να προχωρήσουν με αυξημένη αίσθηση του επείγοντος».

Τι σημαίνουν όλες αυτές οι δηλώσεις για την κατάσταση της ευρωζώνης και της παγκόσμιας οικονομίας; Απολύτως τίποτε. Οι ηγέτες των G20 αποφάσισαν να συνεχίσουν πιο ενεργητικά στον ίδιο κατήφορο που έχει φουντώσει την κρίση και κινδυνεύει για μια ακόμη φορά να ρίξει στα βράχια ενός κραχ τις χώρες της ευρωζώνης, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Η λογική είναι απλή. Θα κάνουμε ότι θέλουν οι αγορές και οι τραπεζίτες, έστω κι αν χρειαστεί να πεθάνουν λαοί και χώρες. Άλλωστε αυτοί που είναι πρώτοι υποψήφιοι για εξολόθρευση είναι οι χώρες και οι λαοί που βρίσκονται εκτός G20. Αυτός είναι ο βασικός λόγος δημιουργίας αυτής της ομάδας. Για να εξασφαλίσουν την οικονομική και υποδομή μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης ερήμην των λαών. Οι εκτός τειχών είναι απλά υποψήφια θύματα.

Μέσα στους G20 οι αντιθέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Γερμανία έχουν φτάσει σε σημείο βρασμού. Οι ΗΠΑ μαζί με την Γαλλία και φυσικά τη Βρετανία πιέζουν αφόρητα την Γερμανία όχι μόνο να αποδεχτεί την ενιαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης (κάτι που αποδέχτηκε) υπό την Κομισιόν και την ΕΚΤ, αλλά και την υιοθέτηση νέων ενιαίων χρηματοδοτικών λύσεων, όπως είναι το ευρωομόλογο, που πολύ σωστά ορισμένοι έχουν ονομάσει βρομόλογο.
Ο ενιαίος τραπεζικός τομέας στην ευρωζώνη θα σημάνει την απόσπαση των ιδιωτικών τραπεζών, αλλά και των κεντρικών τραπεζών, από κάθε εθνική εποπτεία και έλεγχο. Τα κράτη και οι λαοί θα καλούνται απλά να πληρώσουν τον λογαριασμό των διασώσεων των τραπεζών που θα αποφασίζουν αυτόματα και ανεξάρτητα από τις κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια, τα όργανα της ευρωζώνης. Επιπλέον, η διασύνδεση των τραπεζών θα γίνει τέτοια που οι τιτλοποιήσεις και άλλες τέτοιες κερδοσκοπικές πρακτικές δεν θα υπόκεινται πλέον σε κανενός είδους περιορισμό από τις εθνικές αρχές και νομοθεσίες. Με τον τρόπο αυτό η ευρωζώνη από οικονομική και νομισματική ένωση, μετατρέπεται σε τραπεζική ένωση με ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

Επίσης, οι ΗΠΑ πιέζουν να υπάρξει πολύ γρήγορα στην ευρωζώνη μια υπερεθνική διακυβέρνηση με ανάλογες αρμοδιότητες και χωρίς τους περιορισμούς των εθνικών κοινοβουλίων. Αυτή η κυβέρνηση θα είναι υπεύθυνη για την άσκηση της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής σε ολόκληρη την ευρωζώνη με τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών σε ρόλο τοπάρχη, σε ρόλο τοπικού εκτελεστικού βραχίονα της κεντρικής υπερεθνικής εξουσίας.

Πρώτο αποφασιστικό βήμα για την δημιουργία αυτής της κυβέρνησης είναι η υιοθέτηση του ευρωομολόγου. Το ευρωομόλογο, για το οποίο πιέζουν και οι αγορές, αποτελεί μια πρόταση του Τζορτζ Σόρος και άλλων κερδοσκόπων ήδη από το 2007. Κι όντως αποτελεί την πιο τρελή φαντασίωση όσων σπεκουλάρουν με κρατικά ομόλογα. Πρόκειται για την υιοθέτηση ενιαίου συστήματος κρατικού δανεισμού από τα υπερκρατικά όργανα της ευρωζώνης με εγγύηση των ισχυρών οικονομιών της. Αυτός είναι κι ο λόγος που αρνείται μέχρι στιγμής μια τέτοια εξέλιξη η Γερμανία. Η Γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι το ευρωομόλογο θα σημάνει εκτίναξη του κόστους δανεισμού για την ίδια και σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα.

Ωστόσο, ο δρόμος για το ευρωομόλογο έχει ήδη ανοίξει. Όχι γιατί έχει όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που λένε οι οπαδοί του, αλλά γιατί υπό τα υπάρχοντα πλαίσια της ευρωζώνης δεν υπάρχει άλλη λύση. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η έκδοση ευρωομολόγων θα πυροδοτήσει υποβαθμίσεις τραπεζών, κρατών και οργανισμών στην ευρωζώνη με τα επιτόκια να παίρνουν την ανιούσα. Όμως τι άλλο μπορούν να κάνουν οι αρχές της ευρωζώνης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις καλπάζουσες δανειακές ανάγκες κρατών και τραπεζών με την ευρωζώνη απείραχτη; Ιδίως τώρα που βρίσκονται στο παρά πέντε η Ισπανία και η Ιταλία.

Είναι σίγουρο ότι προκειμένου να διασωθεί το κοινό νόμισμα και η ευρωζώνη, αργά ή γρήγορα, θα γίνει αναγκαίο το ευρωομόλογο. Εκτός κι αν η Γερμανία αποφασίσει να ακολουθήσει κάποιο plan B, που δεν περιλαμβάνει την ευρωζώνη. Τουλάχιστον με την υπάρχουσα μορφή της.
Αν υιοθετηθεί το ευρωομόλογο τι θα συμβεί; Θα αποσοβηθεί η κρίση δανεισμού και χρέους της ευρωζώνης; Κάθε άλλο. Θα υπάρξει μια μικρή ύφεση στο κόστος δανεισμού, αλλά τα χρέη θα συνεχίσουν να καλπάζουν. Οι δημοσιονομικές πολιτικές θα γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικές και περιοριστικές με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν οι διαδικασίες ύφεσης μέσα στην ευρωζώνη. Το ευρωομόλογο απλά είναι μια ακόμη απελπισμένη ανάσα για μια ευρωζώνη που πνίγεται από τα ίδια της τα χρέη και την αδυναμία του κοινού νομίσματος να επιβιώσει.

Οι «λύσεις» αυτές έχουν ξαναδοκιμαστεί με καταστροφικά αποτελέσματα. Μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο η κρίση χρέους που είχε πυροδοτήσει για νικητές και ηττημένους ήταν τέτοια που οδήγησε τις περισσότερες χώρες σε μια χρόνια ύφεση. Το 1919 ιδρύεται η Κοινωνία των Εθνών (ΚΤΕ). Το 1920 στις Βρυξέλλες συνέρχεται η πρώτη οικονομική συνδιάσκεψη της ΚΤΕ με συμμετοχή 39 κρατών. Στη συνδιάσκεψη αυτή διαπιστώνεται ότι λόγω της κατάστασης υπερχρέωσης, οι περισσότερες χώρες δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε πιστώσεις. «Η Επιτροπή εκτιμά ότι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για τη χορήγηση των πιστώσεων είναι η απουσία στις δανειζόμενες χώρες επαρκών εγγυήσεων για την τελική αποπληρωμή. Η Επιτροπή ως εκ τούτου μελέτησε με προσοχή, υπό το φως των γενικών εκτιμήσεων που απαριθμούνται παραπάνω, όλες τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν με σκοπό τη δημιουργία εγγυήσεων που θα παράσχουν ικανοποιητική ασφάλεια για τους εξαγωγείς.»[1]

Τι έκανε η συγκεκριμένη Επιτροπή για να ξεπεράσει το πρόβλημα των επαρκών εγγυήσεων; Εισηγήθηκε έναν Οργανισμό που υπό την αιγίδα και την εγγύηση της ΚΤΕ θα εξέδιδε ομόλογα δανεισμού για την διευκόλυνση των κρατών που αντιμετώπιζαν δανειακό αδιέξοδο. Επιπλέον «μια επιτροπή χρηματιστών και των επιχειρηματιών θα πρέπει να οριστεί αμέσως από το Συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών για τον καθορισμό των αναγκαίων μέτρων ώστε να δοθεί πρακτικό αποτέλεσμα στην παρούσα πρόταση.»[2]

Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε η δημοσιονομική επιτροπή της ΚΤΕ με σκοπό να εξασφαλίσει την επιβολή της πολιτικής που θα εξασφάλιζε την αποπληρωμή των δανείων. Ο δανεισμός με κοινά ομόλογα της ΚΤΕ έγινε το 1923 με την Αυστρία και το εγγυήθηκε η Βρετανία, η Γαλλία, η Τσεχοσλοβακία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Σουηδία, η Δανία και η Ολλανδία. Ένα ακόμη τέτοιο δάνειο πήρε η Ουγγαρία το 1924. Ένα τέτοιο δάνειο εκδόθηκε για την Εσθονία το 1927. Δύο τέτοια δάνεια για την Πόλη του Ντάντσιχ, έκδοσης 1925 και 1927. Δύο δάνεια για την Βουλγαρία, έκδοσης 1926 και 1928. Δύο δάνεια εκδόθηκαν και για την Ελλάδα το 1924 και το 1928. Τα δάνεια αυτά εμφανίστηκαν ως ευνοϊκά, διότι ήταν χαμηλού επιτοκίου σε σύγκριση με την ελεύθερη δανειακή αγορά.

Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις επιβλήθηκε η ίδια δημοσιονομική και οικονομική συνταγή από την δημοσιονομική επιτροπή της ΚΤΕ. Δραστικές μειώσεις μισθών, μαζικές απολύσεις από το δημόσιο, περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες μέχρις θανάτου, κοκ. Η δε Ελλάδα βρέθηκε υπό διπλή κηδεμονία: τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, που είχε επιβληθεί από μεγάλες δυνάμεις και δανειστές ήδη από το 1898 και την δημοσιονομική επιτροπή της ΚΤΕ.

Τι απέγινε; Αποσοβήθηκε η κρίση δανεισμού και χρέους; Κάθε άλλο. Πρόσθεσε τόσο χρηματιστικό εκρηκτικό υλικό που έκανε το κραχ του 1929-33 όχι μόνο αναπόφευκτο, αλλά απόλυτα καταστροφικό. Τόσο καταστροφικό που μόνη διέξοδος για τις μεγάλες δυνάμεις ήταν ο νέος παγκόσμιος πόλεμος.

Τα δάνεια με κοινά ομόλογα της ΚΤΕ δεν πληρώθηκαν ποτέ. Κι αυτό γιατί οι οφειλέτες για τους οποίους είχαν εκδοθεί χρεοκόπησαν επίσημα το 1932. Οι μόνοι οφειλέτες που δέχτηκαν ως ένα βαθμό να εκπληρώσουν μετά την επίσημη χρεοκοπία τους τα δάνεια αυτά ήταν η Ουγγαρία, η Βουλγαρία και φυσικά η Ελλάδα. Το γεγονός αυτό δεν είναι καθόλου άσχετο με τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα που επιβλήθηκαν σ’ αυτές τις χώρες. Κι ενώ η Ουγγαρία με τη Βουλγαρία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, η Ελλάδα τις αναγνώρισε για μια ακόμη φορά, έστω κι αν ΚΤΕ δεν υπήρχε πλέον.

Την ίδια πεπατημένη ακολουθεί για μια ακόμη φορά το παγκόσμιο σύστημα. Τα ίδια καταστροφικά εργαλεία επιλέγει. Μόνο που αυτή την φορά έχει αφαιρέσει τους βαθμούς ελευθερίας που υπήρχαν στον μεσοπόλεμο για την διαχείριση των εθνικών οικονομιών. Οι ενιαίες παγκόσμιες αγορές κεφαλαίου, οι νομισματικές ενώσεις και κυρίως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προσθέτει τρομακτικό εκρηκτικό υλικό στην κατάσταση και στενεύει σε βαθμό τραγικό τα όποια περιθώρια διαχείρισης έστω της κρίσης από τα υπερεθνικά επιτελεία.

[1] League of Nations, vol. III (1920), σ. 242.
[2] Στο ίδιο, σ. 243

Από dimitriskazakis.blogspot.gr

«Ζήτω»!


«Τη συγκυβέρνηση (σ.σ.: της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ) τη θέλουν τριών ειδών συμφέροντα: Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, τη στηρίζουν όλα εκείνα τα συμφέροντα και οι συντεχνίες που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και τρίτον την προτιμούν όσοι εντός και εκτός χώρας θέλουν την αυριανή κυβέρνηση αδύναμη και ελεγχόμενη».
Αντώνης Σαμαράς, 7/4/2012
*
«Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το ΠΑΣΟΚ και δεν συμφέρει τον ελληνικό λαό να γίνει τέτοια συγκυβέρνηση, συμφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά, συμφέρει τη διαπλοκή και τα εξωθεσμικά κέντρα».
Αντώνης Σαμαράς, 3/5/2012
*
«Απέναντί μας λοιπόν έχουμε όχι ένα κεντροδεξιό μέτωπο, αλλά το μέτωπο της καθαρής και σκληρής δεξιάς, της "καραδεξιάς" (...). Μια συσπείρωση ακραίων στην πλειοψηφία τους στοιχείων, που επανέρχονται στην κοίτη τους στο όνομα μιας μικροπαραταξιακής επιδίωξης. Εχουμε απέναντί μας τον κ. Σαμαρά και το κόμμα του (...)».
Ευάγγελος Βενιζέλος, 25/5/2012
*
«Δεν θα γίνουμε το αριστερό άλλοθι της προωθούμενης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ».
Φώτης Κουβέλης, 3/5/2012
***
Κατόπιν αυτών δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε:
«Ζήτω» και η ...συνέπεια,
«ζήτω» και η ...αξιοπιστία,
«ζήτω» και τα ...σταράτα λόγια
των ταγών της αστικής κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα»
«Η δημοκρατία της ολιγαρχίας είναι αυτή που επιτρέπει στο κεφάλαιο να μισθώνει την εξουσία. Η μορφή αυτού του μισθώματος λέγεται "εκλογές"» (!),
έλεγε πριν μερικά χρόνια ένας επιφανέστατος ολιγάρχης της μετασοβιετικής Ρωσίας, ο «πολύς» Μπερεζόφσκι.
*
Στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε τη δική μας πολύ μεγάλη εμπειρία τι ακολουθεί μετά από την κάθε φορά ανανέωση του «μισθώματος».
Οσο για τον κυνισμό των εγχώριων «Μπερεζόφσκι» ούτε εκεί πάμε πίσω. Δεν πάνε δα και πολλές μέρες που Ελληνας εφοπλιστής εμφανίστηκε να λέει ότι για να τον φορολογήσει το ελληνικό κράτος, πρέπει πρώτα να τον βρει...
Στα καθ' ημάς, πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι δικοί μας «VIP» του πλούτου και της ξιπασιάς φροντίζουν αυτές τις εκδηλώσεις κυνισμού εκ μέρους της «δημοκρατίας της ολιγαρχίας» τους - αφού πρώτα τις βαφτίσουν «ειλικρίνεια» και «ρεαλισμό» - να τις αναθέτουν στους πολιτικούς τους εκπροσώπους.
Πρόκειται για την «ειλικρίνεια» της παρακμής και το «ρεαλισμό» της χρεοκοπίας. Αυτές είναι οι «σημαίες» ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που λόγω των δικών του αναθυμιάσεων απειλεί να οδηγήσει σε παράλυση μια ολόκληρη κοινωνία.
Είναι αυτοί, οι δικοί μας «Μπερεζόφσκι», που εκπροσωπούμενοι από τα πολιτικά τους πιόνια, έχουν γυρίσει τον τόπο πάνω από μισόν αιώνα πίσω. Τόσο πίσω ώστε τα λόγια του Σεφέρη
να ηχούν τόσο καθαρά όσο και τότε που γράφτηκαν:
*
«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις (...). Είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα».
(Γιώργος Σεφέρης, Ημερολόγιο, 1945)

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Μια πρώτη ματιά στη σημασία των εκλογικών αποτελεμάτων

Η Φωτό ΜουΜε τα πρώτα κιόλας εκλογικά αποτελέσματα οι εκπρόσωποι του Eurogroup και της Γερμανίας άρχισαν να πιέζουν για γρήγορο σχηματισμό κυβέρνησης. Έτσι, οι πρώτες δηλώσεις του Βενιζέλου ότι δήθεν στην κυβέρνηση θα συμμετείχε το κόμμα του μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σαν ανέκδοτο μπορούσαν να εκληφθούν από τα μεγάλα αφεντικά και δεν χρειάστηκε παρά μόνο ένα αυστηρό τηλεφώνημα για να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές δηλώσεις μία με δύο ώρες αργότερα με βάση τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις έξωθεν υποδείξεις για πάσει θυσία συγκυβέρνηση.
Οι αγορές ανέκοψαν για λίγο την κατρακύλα τους ώστε να δώσουν την ευκαιρία στους μεγάλους κερδοσκόπους να επανατοποθετηθούν έναντι του ευρώ και της ευρωζώνης, ώστε να συνεχίσουν κατόπιν το γιουρούσι τους αξιοποιώντας την γενίκευση των διαδικασιών χρεοκοπίας του ευρώ. Την ίδια ώρα η διεθνής ληστοσυμμορία που εμφανίζεται με την επωνυμία «Οι χώρες της Ευρωζώνης» προσδοκούν άμεσο σχηματισμό κυβέρνησης στην Ελλάδα «που θα τηρήσει το πρόγραμμα στο οποίο έχει δεσμευτεί η χώρα», αναφέρει το Eurogroup στην ανακοίνωσή του μετά την τηλεδιάσκεψη του το βράδυ της Κυριακής έπειτα από τα πρώτα εκλογικά αποτελέσματα από την Αθήνα.

Όπως αναφέρουν οι υπουργοί Οικονομικών, το Eurogroup περιμένει πως η τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα αμέσως μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, ώστε να γίνει ανταλλαγή απόψεων με τη νέα κυβέρνηση για «το δρόμο που θα ακολουθηθεί» και να προετοιμαστεί η πρώτη αξιολόγηση στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος.
«Σημειώνουμε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών, τα οποία εκτιμάται ότι θα επιτρέψουν το σχηματισμό κυβέρνησης με την στήριξη του εκλογικού σώματος που θα φέρει την Ελλάδα ξανά σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης» αναφέρει η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, τι είχα Παντελάκη μου, τι είχα πάντα.

Από την πλευρά του Βερολίνου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέφερε πως η γερμανική κυβέρνηση ερμηνεύει την έκβαση των εκλογών ως ψήφο υπέρ της μεταρρυθμιστικής πορείας. «Ο δρόμος δεν θα είναι ούτε σύντομος ούτε εύκολος, αλλά είναι αναπόφευκτος και ανοίγει στον ελληνικό λαό την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον» σχολίασε σε ανακοίνωσή του το γερμανικό υπουργείο το βράδυ της Κυριακής. Προϋπόθεση, ανέφερε, είναι η επιστροφή της Ελλάδας σε σταθερότητα. «Η ευρωζώνη τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ελλάδα» ανέφερε ο Β. Σόιμπλε, επισημαίνοντας και από την πλευρά του την ετοιμότητα της τρόικας να επιστρέψει στην Αθήνα μετά το σχηματισμό κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, το πανηγύρι τελείωσε, τα κεφάλια τώρα μέσα.

Είναι προφανές ότι τα εκλογικά αποτελέσματα της 17ης Ιουνίου δίνουν την ευκαιρία να συγκροτηθεί αμιγής μνημονιακή κυβέρνηση για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του ξεπουλήματος της χώρας και του ολοκαυτώματος του λαού της. Ωστόσο, ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός συγκεντρώνει μόλις το 42% του εκλογικού αποτελέσματος, ενώ οι ψήφοι που συγκέντρωσε αντιστοιχούν μόλις και μετά βίας στο 26% του εκλογικού σώματος. Μπορεί αυτό το αποτέλεσμα να τον κρατήσει στην διακυβέρνηση της χώρας; Και βέβαια όχι. Τουλάχιστον όχι για πολύ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συγκυβέρνηση Παπαδήμου με την συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διέθετε κράτησε μόλις και μετά βίας έξι μήνες.
Ο ανεκδιήγητος Σαμαράς και το ακροδεξιό πια κόμμα του έχει να διαχειριστεί μια οικονομία υπό γενικευμένη κατάρρευση και μια κοινωνία σε πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Και μάλιστα υπό καθεστώς χρεοκοπίας της ευρωζώνης. Τα πράγματα είναι τόσο οριακά που από την πρώτη κιόλας στιγμή επιτάχυνσης, όπως αποφασίζουν και διατάσσουν τα κέντρα της ευρωζώνης, των μέτρων λιτότητας, δραστικών περιορισμών και ξεπουλήματος, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σ’ ένα τέτοιο κύμα λαϊκής αγανάκτησης και κοινωνικής οργής, που δύσκολα θα κρατηθεί στη θέση της με συνταγματικά μέσα.
Η προώθηση της ίδιας πολιτικής από εδώ και μπρος θα θέτει διαρκώς στην ημερήσια διάταξη για την νέα συγκυβέρνηση: προσφυγή σε εκλογές, ή ανοιχτή δικτατορία. Το δίλλημα αυτό θα βαραίνει στην πολιτική ζωή του τόπου από την επομένη κιόλας της νέας συνόδου του Eurogroup, που αναμένεται να πάρει τις τελικές αποφάσεις για την μετατροπή της Ελλάδας σε καθαρό «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» με ότι συνεπάγεται για το λαό και την χώρα.
Το τι θα γίνει και το κατά πόσο η γενιά μας θα γνωρίσει καθεστώς ανοιχτής δικτατορίας, πολύ χειρότερο από την χούντα της επταετίας, εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο τον λαό. Και ναι μεν ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος μπορεί να φοβήθηκε από την τρομοκρατική εκστρατεία που εκτυλίχθηκε στην προεκλογική περίοδο και από τους προκλητικούς εκβιασμούς των κλεπτοβαρόνων (robber barons, χαρακτήριζαν οι προοδευτικοί συγγραφείς του 19ο αιώνα στις ΗΠΑ τους μεγιστάνες των αγορών και της πολιτικής) της ευρωζώνης και της παγκόσμιας πολιτικής, αλλά έκαναν ένα θεμελιώδες στρατηγικό ολίσθημα. Συνέδεσαν το ευρώ με την επιτυχία της πολιτικής των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Μια επιτυχία που είναι τόσο αδύνατη, όσο το να αλλάξει η τροχιά του ήλιου.
Μόλις ο απλός κόσμος που ξεγελάστηκε και τρομοκρατήθηκε από τους ευρωραγιάδες ανακαλύψει στην πράξη, στην ίδια την ζωή του, ότι δεν μπορεί να γλυτώσει από την ολοκληρωτική καταστροφή που του επιφυλάσσουν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, αν μαζί τους δεν ξεφορτωθεί και το ευρώ, τότε θα δουν όλοι τους τι θα συμβεί. Μπορεί να ετοιμάζονται να κρατήσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες με την βία υπό καθεστώς ευρώ, ή διπλού νομίσματος, αλλά κανένα τάγμα εφόδου, καμία διμοιρία πραιτοριανών και καμιά ταξιαρχία στρατοχωροφυλακής από την Εσπερία δεν πρόκειται να αναχαιτίσει τον ελληνικό λαό.
Τι υποδηλώνουν τα εκλογικά αποτελέσματα για το ευρώ και την ευρωζώνη σε συνθήκες άγριων εκβιασμών άνωθεν και έξωθεν; Ότι ο ελληνικός λαός είναι διχασμένος. Όσοι περίπου ψήφισαν με κριτήριο τον φόβο ότι θα βγούμε από το ευρώ αν επιβληθούν αντιμνημονιακές πολιτικές, άλλοι τόσοι ψήφισαν εναντίον των μνημονίων αψηφώντας τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία. Με άλλα λόγια, ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που ξεπερνά το 38% είναι διατεθειμένο να ξεφορτωθεί το μνημονιακό καθεστώς ακόμη κι αν αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη. Αν σ’ αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι σ’ αυτές τις εκλογές είχαμε ιστορικό ρεκόρ αποχής που έφτασε το 37,5% του εκλογικού σώματος, τότε γίνεται φανερό ότι η τακτική εκφοβισμού με το ευρώ δεν ακουμπά την μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Με άλλα λόγια, η τελευταία εκλογική αναμέτρηση κατέγραψε μια εν δυνάμει κοινωνική πλειοψηφία που δεν τρομοκρατείται με το ενδεχόμενο της εξόδου από την ευρωζώνη, αν είναι να γλυτώσει εδώ και τώρα από την κόλαση του ευρώ. Κι αυτή η εν δυνάμει πλειοψηφία είναι σίγουρο ότι θα αυξάνεται με την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών και του ξεπουλήματος της χώρας που απαιτούν οι δανειστές.  Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα είναι εκείνος που θα εκφράσει στο αμέσως επόμενο διάστημα αυτή την εν δυνάμει πλειοψηφία;
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ικανός να εκφράσει αυτή τη δυναμική; Αν κρίνουμε επιδερμικά τα εκλογικά αποτελέσματα, χωρίς να υπολογίσουμε την συγκυρία, τότε θα έπρεπε να μιλήσουμε για την πραγματικά εντυπωσιακή άνοδο των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος, όμως, νομίζει ότι αυτά τα εκλογικά ποσοστά «ανήκουν» στο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή έχουν δεθεί με το συγκεκριμένο κόμμα, τότε θα κάνει ένα μεγάλο και τραγικό λάθος. Η εντυπωσιακή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε για έναν βασικό λόγο: γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος τον θεώρησε ως την πιο εύκολη εκλογική επιλογή που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει μια έστω στοιχειώδη ανακούφιση από τα απανωτά κατάγματα στη ζωή και στη δουλειά του που του επιφέρουν οι μνημονιακές πολιτικές. Τον ψήφισε για να βγει στην κυβέρνηση και να τον σώσει από τα χειρότερα του μνημονίου. Δεν τον ψήφισε για να γίνει κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του είναι ωφέλιμος ως κυβέρνηση, τότε γιατί να του είναι ωφέλιμος ως αντιπολίτευση; Ή μήπως νομίζει κανείς ότι ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο κόσμος που δεν ψήφισε, αλλά βρίσκεται σε τροχιά αντιπαράθεσης με τις κυρίαρχες επιλογές, θα περιμένει πότε και όποτε γίνουν ξανά εκλογές για να τον ξαναψηφίσει;
Τα αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη, αλλά ταυτόχρονα και η μεγάλη απογοήτευση του ψηφοφόρου. Η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη γιατί ο κομματικός μηχανισμός εξασφάλισε μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση, θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δούναι-λαβείν με τους έξω και κυρίως για τις χρηματοδοτήσεις εξ ΕΕ. Η απογοήτευση του ψηφοφόρου γιατί δεν μπόρεσε να εισπράξει ούτε καν μια προσωρινή ανακούφιση από τα χαράτσια και τις αρπακτές του μνημονίου. Η ελπίδα του αποδείχθηκε χωρίς αντίκρισμα.
Γιατί όμως δεν πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει κυβέρνηση; Μήπως φταίνε οι εκλογείς που δεν τον ψήφησαν; Και βέβαια όχι. Μην ξεχνάμε ότι υπήρξε ένα 37,5% αποχή εκ του οποίου οι μισοί και πάνω είχαν ψηφίσει στις εκλογές του Μαΐου, αλλά τώρα δεν τους γέμισε ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως τους τρομοκράτησε και η κυρίαρχη προπαγάνδα. Γιατί; Τι έγινε; Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε γιατί ήθελε να αποτύχει. Στόχος της ηγεσίας του εξαρχής ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση και όχι η κυβέρνηση. Γι’ αυτό και δεν απαντούσε στα δύσκολα. Ούτε έπαιρνε θέση για το χρέος, την δημοσιονομική στενότητα, την κρίση ρευστότητας, κοκ, που απαιτούσαν πρόγραμμα μέτρων άμεσης απόδοσης, μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες. Εξέδωσε ένα πρόγραμμα, το οποίο ήταν εξαρχής σχεδιασμένο με όρους αντιπολίτευσης και όχι με κριτήριο την κατάκτηση της διακυβέρνησης με σκοπό να αντιμετωπιστεί η καταστροφή από την πρώτη κιόλας ημέρα. Η εκνευριστική αυτή τακτική επέτρεπε να κολλά στον τοίχο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάθε δευτεροκλασάτος μνημονιακός πολιτικάντης ρωτώντας το γνωστό, «τι θα κάνετε τώρα που δεν έχει λεφτά το ταμείο.»
Το ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε την διακυβέρνηση της χώρας φαίνεται και από το γεγονός ότι αρνιόταν πεισματικά να ανοίξει μέτωπο με τους ευρωκράτες και την ΕΕ. Κι όχι μόνο αυτό. Όσο οι κλεπτοβαρόνοι του ευρώ πίεζαν εκβιαστικά, τόσο υποχωρούσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας ανοιχτός εκβιασμός από την ευρωζώνη και τις ΗΠΑ δεν απαντήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό επέτρεψε να λειτουργήσει ο εκβιασμός της κοινής γνώμης στην Ελλάδα χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο. Ο ψηφοφόρος κλήθηκε να επιλέξει τι φοβάται περισσότερο: τα ήξεις-αφίξεις του Τσίπρα και των δικών του, ή τον Σαμαρά και την ευρωζώνη. Πολλοί που δεν γούσταραν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, επέλεξαν να πάνε για μπάνιο την ημέρα των εκλογών, παρά να τους κοροϊδεύουν έτσι οι κομματικοί δελφίνοι της εξουσίας. Κι αυτοί ήταν τελικά που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον, φάνηκε κι ο αληθινός λόγος που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πλάσαρε το γνωστό παραμύθι ότι δήθεν διέθετε σχέδιο Β, σε περίπτωση που οι ευρωκράτες δεν ενέδιδαν στις αντιμνημονιακές απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης. Η αλήθεια ήταν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ούτε σχέδιο Β διέθετε, ούτε καν σχέδιο Α.. Ο στόχος της ήταν εξαρχής να ξεγελάσει όσους περισσότερους ψηφοφόρους μπορούσε για να βγει αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά όχι να πάρει την κυβέρνηση. Κι έτσι τους πουλούσε την προσδοκία ότι δήθεν ήταν διατεθειμένη να προχωρήσει ως το τέλος την σύγκρουσή της με την ευρωζώνη, αν αυτή δεν αποδεχόταν την ακύρωση του μνημονίου.
Τέλος, αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε πραγματικά να υπάρξει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα φρόντιζε από την αρχή να υπάρξει η πιο πλατιά παλλαϊκή συσπείρωση. Ένα αληθινά παλλαϊκό μέτωπο, όπως της το είχε προτείνει ο Μ. Θεοδωράκης, όταν τον λιβάνιζε ο Τσίπρας με τον Γλέζο για να του αποσπάσουν δηλώσεις υποστήριξης. Όχι μόνο δεν θέλησαν να προχωρήσει μια τέτοια παλλαϊκή συσπείρωση, αλλά φρόντισαν να δώσουν την εκλογική μάχη επενδύοντας στο σχήμα δεξιά-αριστερά που διευκόλυνε τα μέγιστα τον Α. Σαμαρά να επικαλεστεί τα δεξιά ένστικτα της εκλογικής του επιρροής και να την τσιμεντάρει στην βάση υστερικών κραυγών με εμφυλιοπολεμικό απόηχο. Όσο περισσότερο ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ έδινε την εκλογική μάχη με το σύνθημα «ήρθε η ώρα της αριστεράς», τόσο περισσότερο αποξένωνε τμήματα του πιο συντηρητικού εκλογικού σώματος, αλλά και τμήματα αριστερών ψηφοφόρων που δικαίως θεωρούσαν το ΣΥΡΙΖΑ τόσο αριστερό, όσο και το αριστερό πόδι του Πάπα.
Η προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαρχής να εξασφαλίσει την μονοκρατορία της σκληρής δεξιάς του πτέρυγας. Αυτή επέβαλλε τους ρυθμούς, τα προτάγματα και τους όρους της εκλογικής τακτικής και με το εκλογικό αποτέλεσμα ελπίζει να παγιώσει την παντοκρατορία της μέσα από τον κομματικό μηχανισμό. Αν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες είχαν ως πρώτο στόχο να λυτρώσουν τον λαό από τα μνημόνια και τις δυνάμεις που τα εκφράζουν, τι θα έλεγαν το βράδυ των αποτελεσμάτων; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε ένα καλό ποσοστό, αλλά αυτό που απαιτούν οι καταστάσεις είναι ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα διεκδικήσει εδώ και τώρα εξουσία. Σε συνθήκες όπου παίζεται η τύχη του λαού και της χώρας, ισχύει αυτό που έλεγε ο μεγάλος Ρώσος επαναστάτης του 19ου αιώνα, Χέρτσεν, «κέρδισαν, ας τους δηλητηριάσουμε την νίκη τους με την προφητεία μας, κερδίσατε μόνο και μόνο για να προετοιμάσετε τη δική μας νίκη!» Τι έλεγαν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες το βράδυ της Κυριακής; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι από εδώ και μπρος μια υπεύθυνη αντιπολίτευση και ένα «φόρουμ της αριστεράς». Γι’ αυτό σας ψήφισαν κύριοι; Για να το παίζεται νομοταγής αριστερή αντιπολίτευση;
Δυστυχώς, από τα πράγματα αποδεικνύεται ότι ο στόχος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η ανατροπή του μνημονίου, αλλά ο εγκλωβισμός του αντιμνημονιακού ψηφοφόρου. Για να περάσει η πολιτική μνημονίου χρειάζονται δυο πράγματα: Αφενός, τήρηση των «διεθνών δεσμεύσεων» της χώρας που την μετατρέπουν εξ αντικειμένου σε «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» και, αφετέρου, ανυπαρξία ουσιαστικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, οι δυνάμεις της προδοσίας και του ξεπουλήματος, βρήκαν το κατάλληλο αποκούμπι τους. Βρήκαν εκείνη την δύναμη που μπορεί να τους εξασφαλίσει τα μετόπισθεν, ασκώντας αντιπολίτευση ενάντιά τους, αλλά χωρίς να αμφισβητεί τα καίρια, τις βασικές επιλογές και δεσμεύσεις της χώρας. Να ποια είναι η πρέπουσα αποστολή για όσους καταδικάζουν μεν το μνημόνιο, αλλά αρνούνται να τα βάλουν με τους δανειστές, το ευρώ και τους ευρωκράτες.
Για να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή για να λειτουργήσει ως μια νέα παραλλαγή του δικομματισμού με δυνάμεις εντός-εκτός και επί τα αυτά, έπρεπε η σκληρή δεξιά πτέρυγα του εν λόγω κόμματος να πάρει τα ινία. Αυτό το κατόρθωσε, όπως είπαμε, από την προεκλογική περίοδο αναγκάζοντας τις αριστερές φωνές εντός του σχηματισμού είτε να το βουλώσουν, είτε να κάνουν απίθανες κολοτούμπες. Από την άλλη ενισχύθηκε και με το ορφανό ΠΑΣΟΚ του κρατικού κορβανά και των μηχανισμών εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ιδιαίτερη πρεμούρα για να την προσεγγίσουν πρώην και νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, γνωστά για την δράση και την εξάρτησή τους από ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων, αλλά κώφευσε επίμονα σε κάθε άλλη αυθεντικά δημοκρατική, πατριωτική και αριστερή φωνή.
Τώρα η σκληρή δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι έδεσε τον γάιδαρό της, επειδή νομίζει ότι ο κόσμος θα περιμένει πότε θα γίνουν εκλογές για να πάρει το κόμμα της  40% και έτσι να τον αποκοιμίζει όσο χρειάζεται για να περνάνε οι πολιτικές χρεοκοπίας του ευρώ. Όμως, οι καταστάσεις είναι τόσο οριακές, η ανάγκη του κόσμου για λύσεις εδώ και τώρα είναι τόσο επιτακτική, που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα μάθει πόσο γρήγορα μπορεί να ξεφουσκώσει ένα εκλογικό ποσοστό. Πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο φουσκώνει. Ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οπαδός της ευρωμασονικής ιδεολογίας των κκ. Δραγασάκη, Σταθάκη, Παπαδημούλη και λοιπών τοιούτων, αλλά ανήκει σε μια κατηγορία της κοινωνίας που όλο και περισσότερο ξεπερνά τις αναστολές και τις φοβίες της για το ευρώ και είναι έτοιμη ακόμη και για την μεγαλύτερη «ανευθυνότητα». Πολύ σύντομα οι ίδιες οι καταστάσεις και η χρεοκοπία του ευρώ, θα φέρουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπη με την εκλογική της βάση. Με μια εκλογική βάση που δεν την συνδέει απολύτως τίποτε, ιδεολογικά και πολιτικά. Και τότε ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετασχηματιστεί ως πολιτική δύναμη, ή ο κόσμος θα τον απαξιώσει μέχρι να πεις κίμυνο.
Τέλος, το εκλογικό αποτέλεσμα τιμώρησε σε βαθμό κακουργήματος όσους πίστευαν ότι η δική τους ιδεολογική και πολιτική «καθαρότητα» αποτελεί την απάντηση στα προβλήματα του κόσμου. Το ΚΚΕ έχασε την μισή εκλογική του δύναμη και κυριολεκτικά πάτωσε. Το κόμμα αυτό πληρώνει αφενός την πολιτική και ιδεολογία της ηγεσίας του, αλλά και την αδυναμία των μελών του να κατανοήσουν την περίοδο και τα καθήκοντά τους. Όποιος νομίζει ότι ο κόσμος που έφυγε από το ΚΚΕ θα γυρίσει πίσω σ’ αυτό, αυταπατάται. Έσπασε τα δεσμά μιας απίστευτης ιδεολογικής και πολιτικής μιζέριας, μιας διατεταγμένης ηττοπάθειας που έχει αναχθεί σε κορυφαίο δόγμα της ηγεσία του. Τι μας είπε η κ. Παπαρήγα για το εκλογικό αποτέλεσμα; Ότι φταίει ο κόσμος που δεν την ψήφισε. Φρόντισε μάλιστα να χαρίσει όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο και να προδικάσει ότι η μάχη χάθηκε επειδή η ίδια και το κόμμα της καταποντίστηκαν. Ούτε ίχνος αυτοκριτικής, ούτε ίχνος αίσθησης της πραγματικότητας. Τι να πει κανείς. Ότι σπέρνεις, αυτό θερίζεις. Όλα τα άλλα είναι απλά δικαιολογίες.

Με τον ΑΝΤΡΑΣΥΑ δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε. Το δυστύχημα είναι ότι μέσα στο ΚΚΕ κυρίως και εν μέρει στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαραμίζονται αγωνιστές που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στο λαϊκό κίνημα αυτήν την εποχή. Αρκεί να λυτρωθούν από το αλάθητο του Πάπα που ισχύει σ' αυτούς τους χώρους και να προσεγγίσουν την επιστήμη των κοινωνικών αγώνων μέσα από την συναναστροφή τους με τον απλό κόσμο και όχι μέσα από παρωχημένα εγχειρίδια "επαναστατικής θεωρίας" της κακιάς συμφοράς.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Το ... εκλογικό αποτέλεσμα

Έλληνα,

σου είπαν ψέμματα,
σε κλέψανε,
σε προδώσανε,
σε ξεπούλησαν,
σου διέλυσαν παιδεία, υγεία, ασφαλιστικά, εργασιακά ...


Και εσύ πήγες και τους ξαναψήφισες;

Μήπως εντέλει δεν φταίνε μόνο αυτοί;
Μήπως είσαι πλέον μαθημένος να τρως κλωτσιές σαν το σκυλί 

και μόνο να αλυχτάς καθώς προσπαθείς να αποφύγεις τα χτυπήματα

Ντροπή, μόνο ντροπή ταιριάζει σε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα

Τώρα μέσα στο ΕΥΡΩ θα δεις πόσο πιο καλά μπορούν να μας καταστρέψουν 

όσοι σε τρομοκράτησαν λέγοντας σου ότι κινδυνεύεις αν φύγουμε από το ΕΥΡΩ ...

Μακάρι να μην συμβεί να έρθει η ώρα να θες να αυτοκτονήσεις
όχι λόγω των αδιεξόδων που προκαλούν τα μνημόνια τους
αλλά επειδή θα συνειδητοποιήσεις το μέγιστο κακό
που προκάλεσες στην πατρίδα και στα παιδιά σου ...

με την δική σου ΨΗΦΟ !
UA-49932466-1