Οι “Μαρξιστές” Στουρνάρες του ΣΥΡΙΖΑ επαναδιαπραγματεύονται

του Γιώργου Χαλιμούρδα*

Πριν λίγους μήνες συζητώντας με αριστερούς φίλους μου εν μέσω φημολογιών περί ανοίγματος των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας από τις τράπεζες, τους έλεγα θέλοντας να τους προβοκάρω, ότι θεωρώ πιο πιθανό να μας πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ τα σπίτια με το περουσιολόγιο παρά η ΝΔ. Ο λόγος που αιτιολογούσα τη συγκεκριμένη θέση είναι ότι θεωρώ αδύνατο με αυτή την κάμψη και τις εκλογικές απώλειες της κυβέρνησης να πάρει τέτοιο μέτρο η ΝΔ, γιατί στην ουσία θα “σβήσει” από το χάρτη της Ελλάδας όπως έχει γίνει με το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή στην ουσία θα ήταν η ΝΔ που στην πράξη θα “έπαιρνε τα σπίτια” των Ελλήνων, και όχι οι κομμουνιστές που εκφόβιζε η Δεξιά το ....
λαό για δεκαετίες, ιδίως τις παλιότερες δεκαετίες. Αυτό δεν θα της το συγχωρούσαν ποτέ οι παραδοσιακοί δεξιοί ψηφοφόροι της. Τότε, η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να κάνει ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να το πιστέψεις όντας φορτισμένος από τις προσλαμβάνουσες που έχεις από έναν πολιτικό χώρο τουλάχιστον της “ριζοσπαστικής αριστεράς”. Λογικά σκεπτόμενος.

Έλα μου ντε, που τα πράγματα φαίνεται πως δεν είναι έτσι, μετά από τις αλλεπάλληλες δηλώσεις των αρχοντοστελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Έλα μου ντε, που άρχισαν να μας ζώνουν όλους τα φίδια. Τι να πει κανείς για τις τελευταίες δηλώσεις του μέγιστου “αριστερού” ιδεολόγου Σταθάκη της Black Rock, ότι η Ελλάδα υποφέρει από χαμηλή φορολογία (ρίγος, έξαψη στα όρια του εγκεφαλικού) και αμέσως στο καπάκι ότι δεν θα αλλάξει τους φορολογικούς συντελεστές του Στουρνάρα (τελειωτικό χτύπημα, ο ασθενής μεταπίπτει στην κατάσταση του φυτού), συμπληρώνοντας δε, και εδώ είναι το τραγελαφικό, πως θα μαζέψει περισσότερα λεφτά αυτός από τον Στουρνάρα (εδώ γελάν γλυκόπικρα ακόμα και οι πέτρες). Τι να πεις για τις δηλώσεις του όπου βάζει τη γραμμή πλούτου στο ετήσιο εισόδημα των 50.000 ευρώ και υπόσχεται υψηλότατη φορολογία γι’αυτά τα εισοδήματα, παραδεχόμενος έμμεσα ότι και αυτή, η “κυβέρνηση της αριστεράς”, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, δεν θα μπορέσει να αγγίξει τα υψηλά εισοδήματα, τα εκατομμύρια από επιχειρηματικές, εφοπλιστικές και άλλες πηγές, απομυζόντας κι αυτή ότι έχει απομείνει από τα μεσαία στρώματα. Μετά από αυτές τις δηλώσεις του Σταθάκη, σας εγγυώμαι πως οι περισσότεροι από όσους τον ακούσανε, αυτόματα σκέφτηκαν πως τούτος δω είναι χειρότερος από τον Στουρνάρα. Φαντάζεστε πώς μπορεί να νοιώθουν τα μέλη του αριστερού ρεύματος και των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ μετά από όλα αυτά, μιλάω για τα μέλη και τους υποστηρικτές και όχι τα στελέχη, φαντάζεστε την ψυχοσύνθεσή τους; Προφανώς νοιώθουν σοκ, σύγχυση, αμηχανία, παραλυσία, ματαιότητα, αυταπάτη, ξεροκεφαλιά, αναλγησία, αίσθημα προδοσίας αλλά και ματαιοδοξία κ.ο.κ. κατά περίπτωση. Συγκροτημένη αντίδραση; Καμία.    

Είναι τυχαίο ότι πληθαίνουν αυτές οι απίθανες δηλώσεις των Σταθάκη, Μηλιού και Δραγασάκη, αρχοντοστελεχών του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα που “δημοσκοπικά προελαύνει” το κόμμα της Κουμουνδούρου προς την εξουσία. Μήπως προετοιμάζουν το λαό, αλλά και το “εσωτερικό” του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό που έρχεται, που δεν είναι άλλο από τη συνέχιση της άγριας λιτότητας σε καθεστώς ευρώκατοχικό, αλλά πλέον με “ισχυρή αριστερή” επαναδιαπραγμάτευση από μια “προοδευτική” κυβέρνηση με “αριστερό” πρόσημο αυτή τη φορά.

Καλό είναι να θυμόμαστε πως οι μεγαλύτερες στροφές προς τη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση που εξυπηρετούσε άγρια τη ντόπια και ευρωπαϊκή ολιγαρχία προήλθαν από “σοσιαλιστικές -  προοδευτικές” κυβερνήσεις. Ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη δεν θα μπορούσε να γίνει από τον Μητσοτάκη, γιατί θα είχε να αντιμετωπίσει τρομερές αντιδράσεις. Ομοίως όποιος πιστεύει ότι θα μπορούσε να μας βάλει στο ΔΝΤ ο Κωστάκης Καραμανλής χωρίς να υπάρξει εξέγερση στην Ελλάδα μάλλον πλανάται πλάνην οικτράν, ενώ αντίθετα, με τον “σοσιαλιστή - προοδευτικό” ΓΑΠ, η ντόπια και ευρωπαϊκή ολιγαρχία έλεγξε πολύ καλύτερα τις αντιδράσεις του Ελληνικού λαού.

Παρόλο που έχει αναλυθεί πλήρως η αδιέξοδη οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, καλό θα είναι να υπενθυμίζουμε τα κύρια χαρακτηριστικά της όπως εκφράζονται δια στόματος των “ιδεολόγων αριστερών οικονομολόγων του” που ο θεός να τους κάνει αυτοαποκαλούνται και Μαρξιστές. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναδιαπραγματεύεται: Σύγκρυο έχει πιάσει τον Σόιμπλε.

Μας λένε οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ πως θα επαναδιαπραγματευτούν με τους δανειστές χωρίς να κάνουν μονομερείς ενέργειες παρά μόνο αν χρειαστεί. Ποιες είναι αυτές οι μονομερείς ενέργειες μετά από τις δηλώσεις του Τσίπρα στο Τέξας, του Δραγασάκη ότι “θα κάνουμε ότι μας πει το ΔΝΤ”, του Σταθάκη ότι “είμαι πολέμιος της δραχμής, δεν τίθεται θέμα από τον ΣΥΡΙΖΑ επιστροφής στη δραχμή”. Δηλαδή με την επαναδιαπραγμάτευση ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχρεώσει τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ να συμφωνήσουν για κούρεμα του χρέ­ους και αναστολή πλη­ρω­μής τόκων, χρη­μα­το­δό­τη­ση των ελ­λειμ­μά­των του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού και ένα σχέ­διο Μάρ­σαλ για την Ελλάδα που θα στη­ρί­ξει την ανά­πτυ­ξη. Μάλιστα. Πώς θα το πετύχουν αυτό; Ανεξήγητο φαινόμενο. X-Files.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος στο τελευταίο συνέδριό του είναι ότι θα θέσει “ως πρώτο θέμα τη δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους, πραγ­μα­το­ποιώ­ντας λο­γι­στι­κό έλεγ­χο”. Και έρχεται ο Σταθάκης και σου λέει ότι 5% είναι μόνο το επαχθές χρέος. Πότε έγινε αυτός ο λογιστικός έλεγχος και κατέληξε στο 5%; Και αν κουρευτεί το 5 % πώς το χρέος θα καταστεί βιώσιμο; Το σχέδιο Μάρσαλ έγινε κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες που απαιτούσαν την ενίσχυση και την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων χωρών οι οποίες θα λειτουργούσαν ως ανάχωμα απέναντι στο “Σοβιετικό κίνδυνο”. Σήμερα ποια ιστορική συγκυρία το απαιτεί αυτό; Και γιατί θα σου δώσει εσένα το παγκόσμιο (ευρωπαϊκό) χρηματοπιστωτικό σύστημα χρήματα για να αντιμετωπίσεις την κρίση και να ξεφύγεις από τη λιτότητα; Σήμερα σε μια ιστορική στιγμή που το συγκεκριμένο σύστημα προσπαθεί να ισορροπήσει μετά από μια μεγάλη κρίση που σοβεί, μετατρέποντας τα ιδιωτικά χρέη σε δημόσια, ρευστοποιώντας χώρες και λαούς, επιβάλλοντας πλήρως ανελαστικές συνθήκες εργασίας και φαντάζει ότι είναι αδιαφιλονίκητα κυρίαρχο, δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα που να στοιχειοθετεί το πώς θα το πετύχεις αυτό. Κι αν δεν σας δώσουν τα λεφτά; Μα θα βγούμε στις αγορές λέει ο Μηλιός. Να είστε σίγουροι ότι μόλις βγει η κυβέρνηση της Αριστεράς θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό, θα επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις στην προ μνημονίου εποχή, και τότε οι οίκοι αξιολόγησης θα πετάξουν από τη χαρά τους, θα ωθήσουν τα επιτόκια δανεισμού του Ελληνικού κράτους στα χαμηλότερα ιστορικά επίπεδα, και οι αγορές θα στηρίξουν τον τελευταίο Έλληνα μαρξιστή όπως αυτοαποκαλείται. Και μετά θα ξυπνήσουμε.

Επιπλέον συνεδριακή θέση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το τραπεζικό σύστημα είναι ότι “Θέ­του­με το τραπε­ζι­κό σύ­στη­μα υπό την ιδιο­κτη­σία και τον έλεγ­χο του δη­μο­σί­ου”. Ο Δραγασάκης όμως σε παλαιότερη δήλωσή του είχε πει “Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες.” Και εδώ τίθενται ερωτήματα αμείλικτα. Τι θα γίνει με την Τράπεζα της Ελλάδας, θα κρατικοποιηθεί; Ο φίλος μας ο Προβόπουλος θα παραμείνει εκεί; Τι θα γίνει με τις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, τον Σάλλα, τον Κωστόπουλο κ.ο.κ.; Πώς κρατικοποιείς τις “κρατικές” τράπεζες; Τις εξυγιάνεις, εκκαθαρίζοντάς τες παρουσία εισαγγελέα και οικονομικών ελεγκτών ή το αφήνεις αυτό το έργο στον Προβόπουλο; Τα χρέη και τις ζημίες ποιος θα τις πληρώσει, το γνωστό υποζύγιο που λέγεται ελληνικός λαός, ή αυτοί που ευθύνονται για αυτές; Πώς θα γίνουν κερδοφόρες; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει που είναι οι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή του Ελληνικού λαού. Και αφού γίνουν κερδοφόρες για ποιο λόγο αυτές πάλι να πουληθούν σε ιδιώτες τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι ιδιώτες τις καταχρέωσαν;

Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο σταρ του περασμένου μήνα Σταθάκης, με τις δηλώσεις του περί ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και πρωτογενούς πλεονάσματος. Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αντιληφθεί τα καταστροφικά αποτελέσματα που έχει επιφέρει η εφαρμοζόμενη πολιτική του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και του πρωτογενούς πλεονάσματος στην Ελληνική κοινωνία [1];   

Θέατρο του παραλόγου ή άλλη μια πολιτική απάτη ολκής;

Είναι σαν να είσαι άδικα φυλακισμένος με τις αλυσίδες δεμένες στα πόδια σου, δούλος πραγματικός, να εξαρτάται η ζωή σου από τον δεσμοφύλακα, και να λες πως εγώ θα επαναδιαπραγματευτώ με το δεσμοφύλακα για να πετύχω συνθήκες ενός επίγειου παραδείσου της “αριστεράς”. Το λογικό δεν είναι ότι θα πρέπει να σπάσεις τα δεσμά σου, τις αλυσίδες σου και να πας να βρεις το δικό σου δρόμο, ελεύθερος, να πατήσεις γερά στα πόδια σου μακριά από αυτή την σκλαβιά, τη φυλακή του Ευρώ και αυτής της ολοκληρωτικού τύπου Ε.Ε., την ολιγαρχία που μας κυβερνά, που καμιά σχέση δεν έχει με την Δημοκρατία; Ποιος δούλος πέτυχε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης διαπραγματευόμενος με τον αφέντη του;

Αν δε συμβεί αυτή η αλληλουχία που ευαγγελίζονται αυτοί οι μετρ “αριστεροί” “οικονομολόγοι”, λέμε ρε παιδί μου, αν, τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως ως μια “νέα” κυβέρνηση, μη “έχοντας” σχέση με το διεφθαρμένο πρόσφατο πολιτικό παρελθόν, συνεχίσει το έργο της καταστροφής της χώρας και του λαού της;

Και μπορεί να μου πει κάποιος αριστερός αντιφασίστας δημοκράτης εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, ότι η συγκεκριμένη πολιτική ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί τον καλύτερο στρατολόγο για τις “αντικατοχικές”- φιλοευρωπαϊκές (στην ουσία φιλοευρωπαϊκές) δυνάμεις του εγχώριου φασισμού;

1. Δημήτρης Καζάκης: Το μεγάλο παραμύθι του πρωτογενούς πλεονάσματος http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_29.html

* Ο Γιώργος Χαλιμούρδας είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. και του Ε.ΠΑ.Μ. Ακρόπολης