του ΚΑΡΤΕΣΙΟΥ
Στις 27/10/1996 ο Γιάννης Πρετεντέρης κατήγγειλε σε άρθρο του τις διαρκείς χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των «ποδοσφαιροπατέρων» και των ομάδων τους. Όμως στις 28/7/1996 πάλι σε άρθρο του έγραφε πόσο λατρεύει τον μήνα των διακοπών του επειδή επιτέλους θα ασχοληθεί με τη σοβαρότερη αγωνία του που είναι «Ποιανού τη θέση θα πάρει ο Λυμπερόπουλος, με δεδομένο ότι ο Κόλα θα παίξει αριστερά εφόσον ο «Γου-Χου» πάει δεξιά να καλύψει το κενό του Δώνη;»
Στις 6/4/1997 ο Γιάννης Πρετεντέρης έγραφε ότι η δημιουργία μιας Δεξιάς στην Ελλάδα είναι επείγουσα πολιτική ανάγκη, ενώ στις 4/5/1995 πανηγύριζε με το συμπέρασμά του ότι «μια κάπως περίεργη Αριστερά αρχίζει να κυβερνά τον πλανήτη» και αυτό ....
το συμπέρασμα το έβγαζε λόγω «της θριαμβευτικής επανεκλογής του Μπιλ Κλίντον» κι επειδή «Ο Χέλμουτ Κολ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν χάνουν ευκαιρία να εκφράσουν την ικανοποίησή τους που οι σοσιαλιστές του Σημίτη κυβερνούν στην Αθήνα». Σε αυτή την «αριστερά» που ενθουσίαζε τον κ. Πρετεντέρη κυριαρχούσαν, πάντα σύμφωνα με το άρθρο του, ο Ρομάνο Πρόντι, ο Κώστας Σημίτης, ο Τόνι Μπλερ και φυσικά ο Μπίλ Κλίντον.
Στις 25/10/1998 έγραφε «Ο Σαμαράς, ως πιο αφελής ή ως πιο κυνικός, το ξεστόμισε: Να μαζευτούμε, λέει, όλοι μαζί να διώξουμε τον Σημίτη! Γιατί και πώς και για ποιον λόγο, με ποιον στόχο και με ποιες αρχές, αυτά δεν ενδιαφέρουν. Αρκεί να φάνε τον Σημίτη…» ενώ ταυτόχρονα διαπίστωνε «Το ΠαΣοΚ, λέει, έχει πρόβλημα… Ας πρόσεχε! Μόνο που, συγχωρήστε με, αλλά το πρόβλημα του ΠαΣοΚ δεν είναι το πρόβλημα του τόπου. Και ο τόπος έχει προβλήματα που, αν δεν τα λύσει το ΠαΣοΚ, θα κληθεί να τα λύσει κάποιος άλλος… Στην πολιτική δεν υπάρχουν ούτε αναντικατάστατοι, ούτε αναπόφευκτοι, ούτε κενά. Μπορείς, κύριε; Σε ψηφίζω! Δεν μπορείς; Ο επόμενος!»
Στις 14/9/1997 ο Γιάννης Πρετεντέρης έγραφε ότι η Ελλάδα είχε κερδίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 «επειδή δουλεύει σκληρά, υπομονετικά και μεθοδικά. Είναι μια χώρα που έχει κάνει και κάνει θυσίες, που κρύβει ταλέντα και που τα αξιοποιεί. Μια χώρα που δεν έχει μόνο παρελθόν αλλά και παρόν και μέλλον. Μια χώρα που παίρνει τους Ολυμπιακούς και μπαίνει στην ΟΝΕ και αλλάζει καθημερινά με το σπαθί της και με τον κόπο της. Όχι επειδή δικαιούται τίποτε αλλά επειδή τα αξίζει όλα».
Το αποκορύφωμα όμως του Γιάννη Πρετεντέρη, ήταν όταν σε άρθρο του σχετικά με την αθλητική δικαιοσύνη διέκρινε έλλειμμα Δημοκρατίας στη χώρα!!! Έγραφε, λοιπόν, «Τόσο σοβαρό θέμα είναι οι απόψεις του κ. Μπάγεβιτς ή του κ. Χοντλ ώστε να κρίνουν το επίπεδο δημοκρατίας μιας χώρας; θα με ρωτήσετε. Ασφαλώς και είναι! Διότι η δημοκρατία δεν τεμαχίζεται, ούτε λειτουργεί α λα καρτ. Είτε την έχεις είτε δεν την έχεις…».
Εν πάση περιπτώσει, όρεξη να έχει κάποιος να γελάει με τον άτυπο εκπρόσωπο της εκάστοτε κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, το παραληρηματικό κείμενο που δημοσίευσε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής και σύμφωνα με το οποίο γνωμάτευε ότι «Ανεξαρτήτως προθέσεων και διακηρύξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται και εκπροσωπεί έναν κόσμο ταλαιπωρημένο, στερημένο, κακομαθημένο, θυμωμένο ή καθυστερημένο» εντάξει, δεν είναι για να το παίρνει κάποιος στα σοβαρά. Το πιθανότερο είναι πως αν κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει τότε ο Γιάννης Πρετεντέρης θα υμνεί τον Τσίπρα και την οξύνοια των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι είναι αυτές οι δουλειές. Πρέπει να κάνεις και λίγο τον χαζό για να υπηρετείς τους πάντες. Αν μάλιστα δεν υποκρίνεσαι τον χαζό, αλλά είσαι χαζός, ακόμη καλύτερα.
Πηγή: kartesios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου