Γ. Αθανασιάδης: Σσσσ... κανείς δεν πρέπει να το μάθει!

Η ανακοίνωση της κομαντατούρ ήταν ξεκάθαρη.

Αφού για μέρες κρατούσαν μυστικό το πότε και πού θα γίνονταν η φιέστα των δωσίλογων για να ευχαριστήσουν τους απεσταλμένους της Ευρωπαϊκής χούντας , δηλαδή κάτι ανθρωποειδή, που αν δεν τα προστάτευαν οι επικυρίαρχοι της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας και των κατοχικών δυνάμεων, θα σάπιζαν στις φυλακές για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όταν λοιπόν εξ ανάγκης την τελευταία μέρα διέρρευσε το πρόγραμμα, έλαβαν τα μέτρα τους.

Ο διορισμένος διοικητής της  Αττικής  χερ Μιχαιρίνας, έβγαλε στρατοκρατικό διάταγμα απαγορεύοντας τις συναθροίσεις στο κέντρο της Αθήνας, όλο το διάστημα που διαρκεί το πανηγύρι και το φαγοπότι , στην υγεία των κορόιδων, δηλαδή του Ελληνικού λαού.

Τα  κατοχικά μέσα επικοινωνίας πιστά σκυλιά των αφεντικών, δεν απεκάλυψαν ούτε μισό φωνήεν από το πρόγραμμα, μπας και το πάρουμε είδηση και αντιδράσουμε.

Εντύπωση μου έκανε ότι ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση παρ’ ότι το γνώριζε άφησε να διαρρεύσει το πρόγραμμα της φιέστας! Ασχέτως αν ο ηρωισμός της εξαντλήθηκε στην μη παρουσία της σε αυτήν.

Έφτασε λοιπόν η 8^η του Ιανουαρίου και η Αθήνα μετατράπηκε σε στρατόπεδο πραιτοριανών πανέτοιμων για «όλα» !

Τα κατοχικά μέσα διέδιδαν διαρκώς την αυστηρότητα των μέτρων και τις τρομακτικές επιπτώσεις που θα έχουν όσοι διαμαρτυρηθούν.

Ήσυχοι λοιπόν και ενώ προηγουμένως είχαν διώξει κάποιους αριστεριστές οι πραιτοριανοί, ακουμπούσαν νωχελικά στην πάνω πλευρά των ασπίδων τους . Όλα εντάξει ο λαός μοιραίος κι άβουλος έπινε αμέριμνος το καφεδάκι του και οι «επαναστάτες του κώλου» αδιαμαρτύρητα κρύφτηκαν στους καναπέδες και τα τσιπουράδικα.

Ξαφνικά εκεί στην έξοδο του μετρό στην Κοραή κάτι περίεργοι τύποι με σημαίες που είχαν τον φρυγικό σκούφο της Γαλλικής επανάστασης με τη φράση «Δημοκρατία τώρα» που είχαν από κάτω την ονομασία  «Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο» και μαζί ελληνικές σημαίες , άρχισαν να συγκεντρώνονται!

-    

      «Μπααα. Τι ειν’ τούτοι? Αριστεροί δεν με κάνουν γιατί έχουν ελληνικές σημαίες κι αυτήν την σκούφια δεν την καταλαβαίνω. Απ’τους δικοί μας πάλι αποκλείεται γιατί τα συνθήματα τουτουνών ειν’ πρόστυχα! Άκου «σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία -  η χούντα δεν τελείωσε το '73», «πουλήσατε νησιά, πουλήσατε λιμάνια, πουλήστε και τη μάνα σας και φύγετε τσογλάνια»!
 

ΓΓια μένα λεν αυτοί ?

-          Κυρ προϊστάμενε αυτούς τι τους κάνουμε?»

 

Όμως αυτοί οι παραβάτες του χουντικού διατάγματος γίνανε πολλοί και το περίεργο είναι ότι ήσαν καθημερινοί άνθρωποι με τα παιδιά τους, με τον φίλο που ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι, με τις κοπελιές τους και τα αγόρια τους και δεν φαινόταν να φοβούνται .

Πολλοί από αυτούς φαίνονταν σαν να είχαν ξαναβρεθεί μετά από καιρό ! Αγκαλιζόντουσαν και λεγαν αστεία, ενώ τα μάτια τους γυάλιζαν από κάποια ανείπωτη επιθυμία!

 

Κι όταν συντεταγμένα κινήθηκαν προς τη βουλή οι πραιτοριανοί τους έκλεισαν τον δρόμο.

Τους απείλησαν ότι θα τους διαλύσουν. Αυτοί όμως αντί να την κοπανήσουν μπαίνοντας στο μετρό πίσω τους, άρχισαν να λένε στα ΜΑΤ ότι θα μείνουν όλοι μαζί και θα πάνε στην Ομόνοια !

 

Μετά από διαπραγμάτευση, τους δόθηκε η άδεια να προχωρήσουν από το πεζοδρόμιο προς την Ομόνοια . Κι εκεί πάλι φανήκαν ανυπάκουοι. Κατέβηκαν στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου και φώναζαν για την φασιστική γιορτή και με συνθήματα και λόγους προσπαθούσαν να ξυπνήσουν τους χειμαζόμενους από το σοκ της απίστευτης προδοσίας Έλληνες!!!

 

Και πέρασαν από τα μπλόκα με τις κλούβες και τα ΜΑΤ, χωρίς να κατεβάσουν ούτε δευτερόλεπτο το βλέμμα και τις σημαίες τους.

 

Και κατέλαβαν το οδόστρωμα και όλη την πλατεία με τραγούδια συνθήματα και γέλια!

 

ΝΑΙ!! Γέλια λεύτερα! Γέλια ανθρώπων που ζούσαν για λίγο στην Ελλάδα του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου στην Ελεύθερη Ελλάδα!

 

Και μετά, κοίταξα να δω στις ειδήσεις γι' αυτή την μεγαλειώδη ανθρώπινη στιγμή αυτή που απλοί άνθρωποι , κανονικοί άνθρωποι και όχι «ασκούμενοι επαναστάτες», νίκησαν τον φόβο των κατοχικών διαταγμάτων, την τρομοκρατία και παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, την παρουσία σιδερόφρακτων πραιτοριανών και παρέλασαν διαδηλώνοντας στο κέντρο της έρημης και υποταγμένης Αθήνας, και είδα παντού μια αποσιώπηση !

Μια εκκωφαντική αποσιώπηση, που ήταν σαν τον πανικόβλητο κλεφτή που έντρομος μπροστά στο φόβο της τιμωρίας του, βάζει το δάχτυλο απειλητικά μπροστά από τα χείλη του και λέει στο σινάφι του.

Σσσστ! Κανείς δεν πρέπει να το μάθει!

*Αφιερωμένο σε όσους ακόμα δεν νικήσαν το φόβο

 
Γιάννης Αθανασιάδης
Συντονιστής του Ο.Γ. του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.

Πηγή: Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο