Θυμάστε το παλιό κόλπο όπου η Αστυνομία έπιανε πλοίο με 200 κιλά χασίς, ενώ οι μυημένοι υποψιάζονταν πως κάποιος το είχε καρφώσει για να έχει η Αστυνομία την επιτυχία της, όσο από πίσω πέρναγε άλλο πλοίο με 4 τόνους κόκα. Πάντα το μικρό ψάρι (το πιόνι) θα πιάνουν, θολώνοντας τα νερά, ενώ ο καρχαρίας θα καγχάζει ελεύθερος. Να είστε σίγουροι ότι το ίδιο συμβαίνει σήμερα με την υπόθεση “κάθαρσης” που άνοιξαν οι κυβερνώντες και συνολικά το σύστημα που κυβερνά αυτό το τόπο. Αποτελεί ένα κομμάτι του παζλ χειραγώγησης που επιστημονικά ακολουθείται.
Πόσες φορές έχετε μείνει άφωνοι με αυτά που συμβαίνουν την τελευταία τριετία. Από προθέσεις, πρωτοβουλίες, πράξεις, διακηρύξεις, πολιτικές, των πολιτικών ανθρώπων αυτού του τόπου που … θέλουν το καλό μας. Τυχαία όλα αυτά; Μάλλον όχι.
Ο Στουρνάρας δηλώνει μαρξιστής, ο Μηλιός δηλώνει ότι είναι από τους τελευταίους μαρξιστές επίσης (Αν ο κακομοίρης ο Μάρξ ζούσε σήμερα και έβλεπε τους σημερινούς θα ευχόταν να μην υπήρχε). Σαξές Στορι. Το φασιστικό σύμπτωμα στη φυλακή. Πυγμή. Κάθαρση. Σαξές Στορι. Ο Ταμήλος είναι τουλάχιστον ειλικρινής. Τσατσόπουλος. Ο Άδωνης προσφέρει φτηνά γενόσημα φάρμακα στο λαό, (ο οποίος πρώτα κατακεραύνωνε το Σαμαρά, ενώ τώρα είναι ο δεύτερος θεός του, αλλά ποιος τα θυμάται πλέον αυτά). Σαξές Στορι. Πελεγρίνης. Αιθαλομίχλη. Φόβος, τρόμος για τη ζωή μας. Τομπούλογλου. Ξηρός. Ξανά κάθαρση. Τσατσόπουλος. Επιχείρηση καθαρά χέρια. Και πέρα από αυτά το … χάος. Με το λίγο μυαλό που σου έχει απομείνει δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πέρα από την επιφάνεια. Δεν προλαβαίνεις να επεξεργαστείς τις πληροφορίες. Εικόνες, πολύχρωμες, διάχυτες παντού. Πυροτεχνήματα και ενίοτε χειροβομβίδες. Ένα ακατάπαυστο σπριντ. … Να μας τρελάνουν θέλουν; Κι όμως αυτό θέλουν!
Ούτε ανάσα δεν παίρνεις… Και στο τέλος τι; Σύγχυση. Τρόμος. Κατήφεια. Ο απλός καθημερινός συμπολίτης μας κάνει αυτό που έχει μάθει να κάνει. Απευθύνεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να ενημερωθεί, για να βρει μια λύση, για να αποταθεί κάπου, για να αντιδράσει κάπως, να βρει μια διέξοδο.
Και τότε προσέξτε τώρα πόσο καλά κάνει τη δουλειά του ο σκηνοθέτης. Ένα θέμα κάθε μέρα, ένα θέμα κάθε εβδομάδα, όσο χρειάζεται, για να μην βαρεθεί ο τηλεθεατής. Όσο χρειάζεται για να προβληθούν οι συγκεκριμένοι πρωταγωνιστές, για να περάσουν τα συγκεκριμένα μηνύματα, στο συνειδητό και στο ασυνείδητο. Όλα στη θεματολογία είναι μικρές επικοινωνιακές μάχες, κατάλληλα βαλμένες στο παζλ, πλήρως ελεγχόμενες φωνές οι οποίες δεν πρέπει … να παρεκκλίνουν. Αν το θέμα δεν τραβάει ή δεν μας συμφέρει πλέον όταν πάει να χαθεί η παρτίδα, απλά αλλάζουμε τη θεματολογία, αλλάζεις την ατζέντα, συντονισμένα όλοι. Μονοπώλιο της ενημέρωσης, δικτατορία. Παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο αλλά δεν υπάρχει αντίλογος γιατί δεν υπάρχει … η άλλη φωνή. Δεν υπάρχει η άλλη προοπτική, η άλλη διέξοδος, γιατί είναι φιμωμένη.
Δεν υπάρχουν κενά στην “ενημέρωσή μας”. Είπαμε “ούτε ανάσα”. Βγαίνει ο ένας και λέει “το κοντό του”, βγαίνει ο άλλος και λέει “το μακρύ του”, αντιπαράθεση σε όλους τους “τόνους”, κήνσορες, βαρύγδουπες δηλώσεις, καταστροφολογία, και στο τέλος τι, τι πετυχαίνεται με αυτή την τακτική; Οι αντιπαραθέσεις κενού περιεχομένου και οι λεκτικές συγκρούσεις οδηγούν στη σύγχυση. Κανείς δε σκέφτεται το επίδικο, κανείς δεν ασχολείται με το δια ταύτα, με την ουσία. Ουσία δεν υπάρχει παρά μόνο εντυπώσεις. Παρατηρήστε ότι αν ξεφύγει κανείς και ασχοληθεί με την ουσία, δείτε πώς πέφτει όλο το μιντιακό συνονθύλευμα να αποκαταστήσει την τάξη. Και οι εντυπώσεις είναι δραματικές, είναι τρομερές, (“εδώ ο κόσμος καίγεται” μονολογείς), οι οποίες σε κάνουν να ξεχνάς πόσα πρέπει να πληρώσεις σήμερα, αύριο, μεθαύριο, στη ΕΥΔΑΠ, στη ΔΕΗ, στην εφορία, στην τράπεζα. Σκοπός τους είναι να μας εξαντλήσουν το λίγο ελεύθερο χρόνο που διαθέτουμε για να σκεφτούμε πώς πραγματικά μπορούμε να αντιδράσουμε. Δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς οτιδήποτε άλλο, δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς τα δικά σου προβλήματα και πώς μπορείς να τα λύσεις. Από τη μια ύπνωση και από την άλλη αρπαγή.
Ο Άδωνης το είχε δηλώσει ευθαρσώς πως δεν φοβούνται την εξέγερση διότι ο κόσμος ασχολείται με το προς το ζην και είναι αδύνατο να σκεφτεί κάτι πέρα από το καθημερινό Γολγοθά του. Σκέπτεται το μικρό καθημερινό. Νοιώθει αδύναμος και φοβισμένος για το μεγάλο και το επίδικο. Κι έτσι περνάν στο επόμενο βήμα της επικοινωνιακής τους τακτικής. Παρουσιάζουν μια εικόνα πυγμής, δύναμης, αποφασιστικότητας, αδιαλλαξίας. Παρουσιάζουν τον πρωθυπουργό ως έναν δυναμικό ηγέτη, κάτι που τόσο το χρειάζεται ο φοβισμένος λαός σε τέτοιους καιρούς κρίσης. Γιατί σε αυτές τις εποχές ο λαός αισθάνεται πιο αδύναμος και πιο ανασφαλής από ποτέ και έχει ανάγκη από δυναμικούς ηγέτες που του εμπνέουν ένα αδιόρατο αίσθημα ασφάλειας. Σε αυτή τη λογική κινούνται και όλα τα επεισόδια, “ειλικρίνειας”, στυγνού ρεαλισμού και “κάθαρσης” του δημόσιου βίου της χώρας.
Δυστυχώς υπάρχει απλός κόσμος που σου λέει ότι “τουλάχιστον είναι ειλικρινείς”.
Σου λέει ο αφέντης “Έτσι λειτουργεί το σύστημα, τι να κάνουμε” και παράλληλα “σου επιβάλω την υποτέλεια, το χρέος, το ξεπούλημα και την υποδούλωσή σου, αλλά αυτό είναι για το καλό σου ρε κουτό”. Και το τρελό της υπόθεσης είναι ότι ο αποχαυνωμένος, εξαθλιωμένος τηλεθεατής επικροτεί αυτή την ειλικρίνεια. Και δε σκέφτεται ότι έτσι σκοτώνει τα παιδιά του. Ότι με αυτή την επιβράβευσή του γίνεται δούλος, υποταγμένος, σκύβει το κεφάλι στην αθλιότητα θεοποιώντας την, κάνοντάς τη νομοτέλεια. Δε σκέφτεται πως έτσι ακριβώς λειτουργεί ένας δούλος.
Ας δούμε τώρα πώς συμπεριφέρονται οι “φίλοι” μας οι “αντιμνημονιακοί επαναστάτες”. Η μεγάλη απάτη αυτών των δήθεν αντιμνημονιακών αριστερών και δεξιών, προεξεχόντων των Συριζαίων (ρήτορες αναγνωρίσιμοι, με γαλόνια στην κοινωνική ζωή του τόπου, αλλά παρεμπιπτόντως έχουν και κάτι εκατομμυριάκια ευρώ στη “μπάντα”, έτσι για ώρα ανάγκης, για τα γηρατειά) εδράζεται στο τρόπο που απευθύνονται στο κόσμο. Απευθυνόμενοι στο κόσμο, του μιλάνε με την πιο “επαναστατική” γλώσσα στο 99% του χρόνου των ομιλιών τους, ο κόσμος ενθουσιάζεται, ξεσηκώνεται, επαναστατεί, επιτέλους λέει βρέθηκε και ένας χριστιανός να τα πει, να με νοιώσει να κατανοήσει τι περνώ, αλλά στο τέλος, όταν φτάνει στο επίδικο, όταν φτάνουν στην ουσία, όταν φτάνουν στην πράξη, στο 1% του χρόνου της ομιλίας τους, η πλήρης απογοήτευση, ο πλήρης ενταφιασμός της όποιας εναλλακτικής προοπτικής. Επανάσταση μέσα στο ευρώ σου λέει ο άλλος. Πώς, τι, με τι, γιατί; Κουβέντα. Αλλά στον ακροατή τι μένει; Ότι ο επαναστάτης αριστερός ή δεξιός ομιλητής κατά 99% είναι επαναστάτης. Εξάλλου ποιος ασχολείται με το 1%, ποιος ασχολείται με τα ψιλά γράμματα; Εξάλλου λέγε λέγε κάτι θα μείνει. Πάντα έτσι ήταν. Επιπλέον η επαναλαμβανομένη ρητορική της αντίθεσης “επανάσταση” - “ενταφιασμός της επανάστασης”, αυτό το γαϊτανάκι, παθητικοποιεί πλήρως τον δέκτη και προάγει σε “γκουρού” τον υποβολέα στα μάτια του. Σχιζοφρένεια.
Το σύστημα για την προώθηση του φασιστικού συμπτώματος, στηρίχθηκε σε ψυχολογικούς όρους που είχαν να κάνουν με την αυτόματη αντίδραση ενός κόσμου που θέλει να τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης. Έτσι λειτουργεί σαν μια βαλβίδα εκτόνωσης των πιο συντηρητικών στρωμάτων του πληθυσμού. Αλλά το φασιστικό σύμπτωμα είναι πλήρως ελεγχόμενο από το σύστημα όπως αποδεικνύεται από τις τελευταίες εξελίξεις, κάτι που είναι τόσο προφανές από έναν σκεπτόμενο άνθρωπο. Τώρα που υπάρχουν απώλειες συντηρητικών ψηφοφόρων, από τη στυγνή διακυβέρνηση της κεντροδεξιάς, τους θέλουν στοιβαγμένους στο φασιστικό σύμπτωμα, ακόμα και τώρα που δηλώνουν ότι άνοιξαν πόλεμο με αυτό. Μη σας φαίνεται παράξενο αυτό. Γιατί στην ουσία δεν το πολεμάν το φασιστικό σύμπτωμα. Πλήρως ελεγχόμενο το θέλουν. Αν θέλαν να το αποκαλύψουν δεν θα του κάναν αρνητική διαφήμιση συνεχώς, δεν θα το πρόβαλαν σε lifestyle εκπομπές, θα άφηναν να αποκαλυφθούν οι πραγματικές θέσεις τους και δεν θα πρόβαλαν απλά τους τραμπουκισμούς τους και τις επαναστατικές τους κορώνες. Γιατί ποιος πραγματικά νοήμων άνθρωπος σε αυτή τη χώρα πιστεύει ότι θα αναθέσει στη “νύχτα” και σε νταβατζήδες να τον κυβερνήσουν; Ποιος πραγματικά ξέρει το πρόγραμμα του φασιστικού συμπτώματος, ακόμα και από τους χιλιάδες που τους ψηφίσαν στις προηγούμενες εκλογές. Κανείς. Γιατί απλά δεν πιστεύει κανείς σε αυτούς. Απλά τους ψήφισαν ως μια αντίδραση.
Το σύστημα δε θέλει σκεπτόμενους ανθρώπους. Θέλει απλά οπαδοποιημένους συμπολίτες μας απλά να αντιδρούν ενστικτωδώς. Συμπολίτες μας που θα έχουν χάσει τη μπάλα και τα αυγά και τα πασχάλια. Που στο τέλος θα καλεστούν απλά να πληρώσουν το μάρμαρο όπως πάντα συμβαίνει.
Γι’ αυτό σου πετάνε τους Τζήμερους, και τη Δράση του αλησμόνητου νεοφιλελεύθερου Μάνου, και τη Δημιουργία Ξανά, και τη Νέα Μέρα, και τη Νέα Νύχτα, και τον Πολύδωρα επαναστάτη με τη “γράνα”, και τον Καρατζαφέρη επαναστάτη, που μας έφερε τον Παπαδήμο. Σου πετάνε εναλλακτικές πλήρως ελεγχόμενες, εγκιβωτισμένες μέσα στο ευρωλάγνο σύστημα (μνημειώδεις η δήλωση της ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ Τζαβέλα στο Ευρωκοινοβούλιο ότι “δεχόμαστε που είμαστε πειραματόζωα” ενώ τώρα μας το παίζει αντιστασιακή). Πού στηρίζονται; Στο ότι ο λαός έχει κοντή μνήμη. Για όλους αυτούς μοναδικός σκοπός τους είναι να καπηλευτούν την αντί ευρώ αντίδραση για να σε πουλήσουν όπως το κάναν κάποια προηγούμενη στιγμή. Όλοι αυτοί αποτελούν τη στάχτη στα μάτια του κόσμου, παραπέτασμα καπνού. Όλοι είναι εναντίων των υγιών δυνάμεων του πηγάζουν κατευθείαν από τα σπλάχνα του λαού, οι οποίες πιστεύουν στην πραγματική απελευθέρωση αυτού του τόπου από τους ντόπιους και ξένους επικυρίαρχους.
Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε σε δύο εργαλεία, που χρησιμοποιώντας τα το σύστημα κάνει φοβερή δουλειά. Για το διαδίκτυο πολλά μπορείς να πεις, αλλά σίγουρα αποτελεί πλέον ένα εργαλείο ελέγχου της κοινωνικής συμπεριφοράς καθώς αποτελεί το μέσο ώστε να εφαρμόζονται ειδικές στρατηγικές χειραγώγησης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιουργεί σε αυτή τη φάση και μας αφορά άμεσα είναι ότι συντείνει στην παθητικοποίηση των χρηστών, καθώς αυτοί ζουν στην εικονική πραγματικότητα του επαναστάτη αγωνιστή του διαδικτύου, από το καναπέ τους και κατά μόνας, πλήρως αλλοτριωμένοι από την πραγματική ζωή. Βέβαια υπάρχει και μια πραγματικότητα που δε μπορούμε να παραβλέψουμε καθώς το διαδίκτυο αποτελεί μια ελεύθερη φωνή έκφρασης και ενημέρωσης, για τη μεγάλη μερίδα των Ελλήνων. Όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις όλοι καταλαβαίνουμε ότι παίζουν σημαντικό ρόλο και είναι χειραγωγημένες. Αλλά το μέγεθος της ζημιάς που προκαλούν δεν μπορεί να το αναληφθεί ο κοινός νους. Αυτή την εποχή κάντε ένα μικρό γκάλοπ στο κύκλο σας και τα αποτελέσματα δείτε τα πλάι σε αυτά των δημοσκοπήσεων. Καμία σχέση. Το ότι υπάρχει ένα ποσοστό 90% των τηλεφωνικά ερωτηθέντων που απαξιώνουν αντιδρώντας επιθετικά να απαντήσουν στις δημοσκοπήσεις δεν σας το έχει πει κάνεις. Ούτε προφανώς σας έχει πει κανείς ότι με αυτό το ελάχιστο δείγμα που μένει τα αποτελέσματα είναι αδύνατο να είναι έγκυρα και άρα είναι πλήρως μαγειρεμένα. Όμως αυτά τα μαγειρεμένα αποτελέσματα παίζουν τον καθοριστικότερο ρόλο στη διαμόρφωση των τάσεων μέσα στην κοινωνία. Η φήμη, η διάδοση, ο αέρας του νικητή και του δυνατού, η προοπτική της κυβερνησιμότητας, δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα ώστε ένας λαός που δε γνωρίζει πώς θα αντιδράσει σε ότι του ‘λαχε, κάνει ότι έκανε μια ζωή. Επηρεάζεται και ψηφίζει όπως του υποβάλουν.
Ο εχθρός, το κυρίαρχο σύστημα, ακολουθεί πιστά τακτικές για την πλήρη καθυπόταξη της κοινής γνώμης. Όλες οι τακτικές όμως που χρησιμοποιεί έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Μέσω της σύγχυσης, του εκφοβισμού, της παραπληροφόρησης, της υπερπληροφόρησης, της παραπλάνησης, της φίμωσης, όλα τα μέσα οδηγούν σε ένα μόνο σκοπό. Στο θάνατό μας μέσω του ευρωμονόδρομου. Γιατί απλά αυτό είναι που το συμφέρει. Γιατί ο ευρωμονόδρομος που μας πουλάνε εξυπηρετεί τα συμφέροντα του συστήματος.
Και ο ευρωμονόδρομος τι προτάσσει; Σκοπός του είναι η λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας με το ξεπούλημα και τις φορολογικές επιδρομές. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους και η εξαθλίωση του πληθυσμού. Ο εκφασισμός. Η μετατροπή των Ελλήνων σε σκλάβους χρέους με την καθυπόταξη των πιο υγιών τμημάτων της κοινωνίας μας. Επιδιώκουν να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα άβουλο προτεκτοράτο. Επιδιώκουν να μετατρέψουν τους Έλληνες σε δουλοπάροικους μιας τριτοκοσμικής αποικίας.
Μέσα σε όλα αυτά τι σου μένει να κάνεις; Πρέπει να αγωνιστείς να σπάσεις αυτό το φαύλο κύκλο με κάθε πρόσφορο τρόπο. Πρέπει να βρεις μια χαραμάδα μέσα σε αυτό το σύστημα ώστε η φωνή σου να πιάσει τόπο. Να στοιχειοθετήσεις τη δικιά σου λογική, το δικό σου ορθό λόγο. Τη δικιά σου αφήγηση, τη δικιά σου πραγματικότητα, το δικό σου μύθο, το δικό σου όραμα. Και το δικό μας όραμα σαν Ε.ΠΑ.Μ. είναι να σταθεί αυτός ο λαός στα πόδια του, ξεριζώνοντας μια ντόπια ελίτ που από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτος ξεπουλάει αυτόν τον τόπο στους ξένους επικυρίαρχους και εκμεταλλεύεται αυτόν το λαό.
Όποιος νοιάζεται για αυτόν τον τόπο, για τα παιδιά του και το μέλλον του, για τους αγώνες των προγόνων του, οφείλει να παραβρεθεί στην εκδήλωση που διοργανώνει το Ε.ΠΑ.Μ. την Τετάρτη στις 22 Ιανουαρίου 2014 στο Cine Καλυψώ στην Καλλιθέα στις 6:30 μμ με τίτλο “Πώς θα περάσουμε σε εθνικό κρατικό νόμισμα”. Σε αυτή την εκδήλωση θα παρουσιαστεί το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης παλλαϊκού μετώπου, όπου θα αναδειχθεί με κάθε λεπτομέρεια ότι η υπάρχει λύση απέναντι στο μαύρο του ευρωμονόδρομου.
“Για μια πατρίδα λεύτερη και πανανθρώπινη τη Λευτεριά.”
Από ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Ε.ΠΑ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου