Του Κώστα Γιαννιώτη
Χρόνια τώρα, το συρφετολόι των πολιτικών μας ταγών, κατάφεραν να αποβιομηχανοποιήσουν τη χώρα, να τη λεηλατήσουν και να την απογυμνώσουν από όλο το παραγωγικό δυναμικό της – έμψυχο και άψυχο. Μετά την ολοκλήρωση του εγκλήματός τους, με πρόσχημα τη σωτηρία της, την παρέδωσαν γυμνή και καθημαγμένη στα δόντια των αρπακτικών. Την παρέδωσαν στην κυριολεξία, στους διεθνείς τοκογλύφους και, κατά κύριο λόγο, στο Δ΄ Ράιχ. Αμαχητί και χωρίς κανένα ενδοιασμό ή ντροπή.
Στον απογυμνωμένο κορμό της βιομηχανικής δυνατότητας της χώρας, έμειναν κάποιες μονάδες (βλ. ΕΛΒΟ – ΕΑΣ – ΛΑΡΚΟ) που εξυπηρετούσαν, κυρίως, τις εξοπλιστικές ανάγκες του στρατού.
Όμως …στρατός σε μια χώρα προς εκποίηση, σε μια χώρα «υποταγμένη αποικία χρέους», σε μια χώρα υπό διαμελισμό, δε νοείται.
Έπρεπε να διαλυθεί κι αυτός, για να ολοκληρωθεί ανώδυνα η προγραμματισμένη, από τα «μεγάλα αφεντικά», αποσύνθεση και διάλυση της έννοιας της κρατικής οντότητας αυτής της χώρας.
Άρχισαν, λοιπόν, τη συστηματική αποδυνάμωση της ισχύος και της μαχητικής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα σχέδια των αφεντικών τους. Υποβαθμίζουν καθημερινά - οικονομικά και ηθικά - το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων, στοχεύοντας να απονευρώσουν κάθε γωνιά αντίστασης και ψυχικού σθένους των ένστολων πολιτών αυτής της χώρας.
Όλα αυτά … «τυχαίνει» να συμβαίνουν την ίδια ώρα που οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου είναι ραγδαίες, με άγνωστη κατάληξη και επιπτώσεις για τη χώρα μας. Οι σχεδιασμοί, τύπου Συρίας, των «γερακιών» σίγουρα συμπεριλαμβάνουν και τη χώρα μας, αν όχι άμεσα, σίγουρα στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Υπήρχε όμως ένα αγκάθι, ένα πρόβλημα, στα σχέδια των πατρόνων τους, που έπρεπε να φροντίσουν για τη γρήγορη λύση του.
Μέσα στο σκηνικό της πολεμικής καταιγίδας, που σύντομα θα ενσκήψει στη «γειτονιά» μας, βιάζονται να ξεμπερδεύουν μια και καλή με κάθε απομεινάρι που έχει σχέση με την αμυντική ικανότητα της χώρας μας και με οτιδήποτε μπορεί να συνιστά συνείδηση ανεξάρτητου κράτους. Έπρεπε να επιταχυνθεί η φθορά τέτοιων εμποδίων.
Έδωσαν εντολή λοιπόν στους «κυβερνώντες» πιτσαδόρους των Βαλκανίων - γιατί μόνο στον πιτσαδόρο της γειτονιάς στέλνεις παραγγελία ή παραγγελιά με email – να ξεμπερδεύουν με όποια βιομηχανία έχει απομείνει σ` αυτόν τον τόπο και έχει, μάλιστα, σχέση με την υποστήριξη του αξιόμαχου των ενόπλων δυνάμεων της πατρίδας μας. Ξέρουν καλά, αυτοί, πού στέλνουν τις … παραγγελιές. Γνωρίζουν ότι απευθύνονται σε ικανότατα και πρόθυμα, για τέτοιες δουλειές, άτομα.
Οι παραδομένοι «κυβερνώντες» αντελήφθησαν ότι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, μπροστά στα κελεύσματα των «κυρίων τους». Συνειδητοποίησαν όμως, ότι η δημόσια κατακραυγή θα ογκωνόταν και θα τους έπεφτε κατάμουτρα, με αφορμή το «παιγνίδι» που θα επιχειρούσαν. Θα γινόταν σαφές, ακόμα και για τον πιο αφελή, ότι το σχέδιο αυτό εξυπηρετούσε πολλούς και ευαίσθητους στόχους. Ότι θα χτυπούσε κατευθείαν στη συνείδηση του λαού ότι χάνεται ένα ακόμα μετερίζι της χώρας, ότι ακυρώνεται η αίσθηση ύπαρξης ακόμα και του – υποτιθέμενου – σκληρού πυρήνα του κράτους. Ότι εξουδετερώνεται κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας.
Συλλογίστηκαν, ίσως, ότι ήταν πολύ …χοντρό, με την έννοια ότι θα αποκαλύπτονταν το σχέδιό τους. Το σχέδιο που προέβλεπε να απλωθεί παντού στη χώρα το αίσθημα της ανασφάλειας και του χάους, με σκοπό να τρωθεί, αυτή καθαυτή, η συνείδηση κράτους. Να βρεθεί ο κάθε Έλληνας φτερό στον άνεμο της παγκόσμιας αυτοκρατορίας των τοκογλύφων που ετοιμάζουν, ή, σε πρώτη φάση, της γερμανικής αυτοκρατορίας του Δ΄ Ράιχ.
Μπροστά στο ενδεχόμενο της άμεσης αποκάλυψης των σχεδίων τους, το γύρισαν από ….. καλαματιανό (sic) σε τσάμικο «αντίστασης».
«Αντιστέκονται» στις εντολές της Τρόικας παλεύοντας, δήθεν, να σώσουν τις αποζημιώσεις των εργαζομένων - των υπό διάλυση και εκποίηση βιομηχανιών - μετά την απόλυσή τους. Για την ουσία της αδήριτης ανάγκης ύπαρξης των, στρατηγικής σημασίας για την άμυνα της χώρας, βιομηχανιών, ούτε λέξη.
«Αντιστέκονται» για να χρυσώσουν το χάπι του αφοπλισμού της χώρας.
Έτσι, με ένα σμπάρο, στοχεύουν όχι δύο αλλά τρεις στόχους μαζί.
-Την αμυντική απογύμνωση της χώρας.
-Την παράδοση των πιο κερδοφόρων σε …«ημέτερα» αρπακτικά.
-Την αδιάκοπη προικοδότηση ξένων (κυρίως γερμανικών) πολεμικών βιομηχανικών συμπλεγμάτων.
Άλλωστε το έκαναν ακατάπαυστα όλα αυτά τα χρόνια σε βάρος των τριών (κερδοφόρων) βιομηχανιών που διαλύουν. Τις απαξίωναν και τις λεηλατούσαν, προσπαθώντας να τις βουλιάξουν, ώστε να μπορούν, «κλαίγοντας» στο κουφάρι τους, να δικαιολογήσουν το ξεπούλημα ή τη διάλυσή τους. (Μοιάζουν με αυτόν που αφού σκότωσε τους γονιούς του, ζητά από τους δικαστές να δείξουν έλεος για το τομάρι του, επειδή …« είναι ένας δυστυχής ορφανός, από μάνα και πατέρα» ( ! )
Είναι επικίνδυνοι για τον τόπο !
Πρέπει να ανατραπούν, το συντομότερο δυνατόν !
Αν εξακολουθήσουν να «κυβερνούν» θα πουλήσουν ακόμα και …τους φαντάρους !
Θα παραδώσουν, σε επενδυτικά πακέτα, ακόμα και …τους τάφους των γονιών μας !
Ας έχουν υπόψη τους όμως, ότι κάθε κίνηση που κάνουν, κάθε νέα απόφαση που παίρνουν εναντίον αυτού του λαού, θα είναι ένα ακόμα στοιχείο του κατηγορητηρίου που θα αντιμετωπίσουν, ούτως ή άλλως.
Ο Κώστας Γιαννιώτης είναι Μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ
Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου