Από χθες νιώθω πραγματικά μπερδεμένος. Η Βουλή της Κύπρου είπε ΟΧΙ. Μέχρι και εγώ για λίγο πανηγύρισα με αυτή την έκπληξη!
Διάβασα τόσα άρθρα σήμερα που παραλίγο να πιστέψω ότι απελευθερωθήκαμε ήδη από την μπότα του Δ' Ράιχ και εμείς και οι Κύπριοι αδερφοί μας !
Κάποιοι γράφουν ύμνους για τον Κυπριακό Ελληνισμό που φέρθηκε με αξιοπρέπεια ... Μετά είδα πως μόλις 200 άτομα είχαν πάει έξω από την Βουλή και διαμαρτύρονταν και σκέφτηκα "μα που ήταν ο Κυπριακός Λαός; Που ήταν ο Κυπριακός Ελληνισμός;"
Και τότε ήταν που αυτό το ομόφωνο ΟΧΙ άρχισε στα αλήθεια να με προβληματίζει.
Γιατί αυτό το ΟΧΙ δεν εκφράστηκε μαζικά και παλλαϊκά με την παρουσία του Κυπριακού Λαού έξω από το Κοινοβούλιο στην πιο κρίσιμη ώρα μετά την προσπάθεια επιβολής του σχεδίου Ανάν. Εκφράστηκε από τις πολιτικές δυνάμεις τις Κύπρου.
Πολιτικές Δυνάμεις για τις οποίες γράφονται σχεδόν ύμνοι αγιοποίησης σε σύγκριση με την στάση του άθλιου και δοσίλογου Ελληνικού Πολιτικού Κατεστημένου που τα 3 τελευταία χρόνια συνεχώς εξευτελίζει τον Ελληνικό Λαό και την Πατρίδα μας.
Ώστε λοιπόν οι ήρωες στην περίπτωση αυτή είναι οι Βουλευτές και τα κόμματα της Κύπρου! Κι ο Λαός; Είμαι βέβαιος πως κάποιοι θα βιαστείτε να πείτε ότι οι Βουλευτές εξέφρασαν το Λαϊκό αίσθημα στην Κύπρο ...
Μόνο που συμπαθάτε με αλλά αυτό το αίσθημα δεν το είδα να εκφράζεται με μια γιγάντια κινητοποίηση που θα ταίριαζε στην περίσταση.
Κάποιοι άλλοι στα άρθρα τους γράφουν ότι δεν υπερασπισθήκαμε τους Κύπριους αδερφούς μας και εννοούν την στάση που έδειξαν οι πολιτικοί "μας".
Αλήθεια οι Κύπριοι αδερφοί μας, πόσες φορές μας υπερασπίσθηκαν τα 3 τελευταία χρόνια; Δεν έλεγαν τα ΜΜΕ και οι πολιτικές δυνάμεις στο νησί ότι είμαστε τεμπέληδες τάχα οι Έλληνες και για αυτό βρεθήκαμε να "βασανιζόμαστε" με τα μνημόνια;
Αλλά και το γεγονός ότι κάποιοι αρθρογράφοι συγκρίνουν την στάση των Κυπρίων με την στάση του Ελληνικού Λαού μιλώντας απαξιωτικά για τους Ελλαδίτες, πραγματικά με έχει εξοργίσει.
Καταρχάς αυτό το ΟΧΙ δεν αφορούσε την προσφυγή σε Ευρωπαϊκή βοήθεια ή την επιβολή Μνημονίων αλλά μόνο στο ζήτημα του κουρέματος των καταθέσεων στις Κυπριακές Τράπεζες. Για την "Ευρωπαϊκή Βοήθεια" δεν είπε ΟΧΙ κανένα κόμμα στην Κύπρο μέχρι στιγμής ...
Από την άλλη πλευρά, ο Ελληνικός Λαός αν μη τι άλλο το εξέφρασε με απόλυτο και σαφή τρόπο το αίσθημα της αντίθεσης του σε όσα συμβαίνουν από την αρχή της αποικιοκρατικής μνημονιακής επέμβασης που κατέληξε στην Κατοχή των ημερών μας.
Ο Ελληνικός Λαός πραγματοποίησε τεράστιες σε όγκο, διάρκεια και παλμό κινητοποιήσεις από τον Μάη του 2010 ως και τον Φλεβάρη του 2012. Εκατοντάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια Λαού κατέκλυσαν όχι μία αλλά τουλάχιστον 10 φορές την Αθήνα αλλά και όλες τις μεγάλες πόλεις σε διαδηλώσεις με σαφές μήνυμα αντίθεσης στις εφαρμοζόμενες πολιτικές "λύσεις" ή μάλλον προειλημμένες αποφάσεις που ψήφιζε το απόλυτα διεφθαρμένο και δοσίλογο πολιτικό προσωπικό των κομμάτων της SIEMENS, των Δομημένων Ομολόγων, του Σκανδάλου του Χρηματηστηρίου, του (Κυπριακού) Βατοπαιδίου του "Αγίου" Εφραίμ και της παρέας των ΡουσοπουλοΠαπαδοπουλαίων της κομματικής σήψης της "μεταπολίτευσης".
Ο Ελληνικός Λαός χτυπήθηκε με κάθε τρόπο: με φωτιές στην (Κυπριακή) MARFIN που λειτουργούσε με κλειδωμένους μέσα τους υπάλληλους που έχασαν την ζωή τους εργαζόμενοι την ημέρα της πρώτης μεγάλης γενικής απεργίας και διαδήλωσης, με χιλιάδες χημικά και δακρυγόνα στο μεσοπρόθεσμο τον Ιούνη του 2011 και μετά με αυξανόμενα βίαιη καταστολή και συλλήψεις σε κάθε μεγάλη του κινητοποίηση μέχρι και τις 12 Φλεβάρη του 2012 όπου κάηκε η Αθήνα για να ψηφιστεί το Μνημόνιο 2 από την ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ κυβέρνηση του ΔΟΤΟΥ Τραπεζοϋπάλληλου Παπαδήμου.
Και μετά στις εκλογές η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού ψήφισε τον "αντιμνημονιακό" Σαμαρά και τον αριστερό "αντιμνημονιακό" Κουβέλη για να τους δει να καταλήγουν να κυβερνούν παρέα με τον χαρατσομπήχτη Βενιζέλο - της λίστας Λαγκάρντ; - στην πρώτη κυβερνητική μειοψηφούσα χούντα της λεγόμενης Μεταπολίτευσης, που διαθέτει το άλλοθι ότι τάχα έχει εκλεγεί από τον Λαό. Τρία κόμματα που δεν αθροίζουν καν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος "κυβερνούν" με τον στανιό και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με ουσιαστική κατάργηση του Κοινοβουλίου που ευλόγως κάποιοι το γράφουν και Κυνοβούλιο πλέον.
Το πρόβλημα του Ελληνικού Λαού λοιπόν ΔΕΝ είναι η έλλειψη αγωνιστικότητας ή αξιοπρέπειας όπως κάποιοι αρθρογράφοι προβάλουν.
Το πρόβλημα μας πλέον είναι ότι πολλοί έχουμε χάσει την πίστη μας ότι μπορούμε να απαλλαγούμε από όλη την πολιτική σαπίλα που μας τρώει τα σωθικά από το 1821 μέχρι σήμερα, είναι ότι εξακολουθούμε να ακούμε τις πολιτικές Κασσάνδρες και τους ακριβοπληρωμένους δημοσιοκάφρους που δεν μας αφήνουν - ακόμα - να ενωθούμε σε αυτό που μας αξίζει να είμαστε : ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!
ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει δικαίωμα να κατηγορεί τον Ελληνικό Λαό ότι δεν αγωνίστηκε και ότι δεν προσπάθησε να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά του δικαιώματα! Και ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό αγιοποιώντας την στάση του Κυπριακού Πολιτικού Συστήματος.
Καθώς το Κυπριακό δράμα εξελίσσεται ακόμα, η απουσία του Κυπριακού Λαού από τους δρόμους στις πόλεις και τα χωριά της μεγαλονήσου και η ανάθεση της λύσης σε ένα πολιτικό σύστημα που φέρει τεράστιες ευθύνες για την τραπεζική κρίση, δεν μπορούν να μας γεμίζουν με αισιοδοξία.
Η εμπειρία μας στην Ελλάδα είναι ότι δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι και να ελπίζεις ότι μπορεί να σου λύσουν το πρόβλημα αυτοί που στο δημιούργησαν ή ήταν έστω συνεργοί στο έγκλημα.
Και όπως και στην δική μας περίπτωση έτσι και στην περίπτωση της Κύπρου αυτό που πραγματικά μπορεί να αλλάξει τα πράγματα υπέρ μιας βιώσιμης και ελπιδοφόρας πορείας του Ελληνισμού - Ελλαδίτικου και Κυπριακού - δεν είναι η στάση του πολιτικού συστήματος, αλλά η στάση του ΛΑΟΥ κάθε χώρας που πρέπει επιτέλους να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να επιβάλει την κυριαρχία του, Λαϊκή και Εθνική ταυτοχρόνως με την μαζική παρουσία του και την αντίσταση του σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της λειτουργίας της Δημοκρατίας, με πολεμικά ή οικονομικά μέσα.
Η Ιστορία έχει δείξει ότι όταν ο Λαός απουσιάζει από την διαδικασία λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολύ εύκολα και γρήγορα τα ΟΧΙ στα λόγια γίνονται ΝΑΙ στην πράξη.
Και τα ΝΑΙ στην κάθε είδους Κατοχής δεν ταιριάζουν σε αξιοπρεπείς Λαούς όπως οι αδερφοί Λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας, ακόμα και αν και όταν διοικούνται από άθλιους και αναξιοπρεπείς πολιτικούς, είτε αυτοί λένε ΝΑΙ είτε λένε ΟΧΙ στον βωμό της εξυπηρέτησης των κομματικών συμφερόντων τους.
Σημασία έχει το ΟΧΙ να το πουν επιτέλους οι Λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας. Έτσι κι αλλιώς οι δρόμοι και οι επιλογές του χθες κόπηκαν με αποφάσεις που πήραν οι "Ευρωπαίοι" μαζί με τους "Ευρωπαϊστές" ερήμην μας.
Το αύριο ας το αποφασίσουμε και ας το κάνουμε πράξη ΕΜΕΙΣ!
Ένας Απλός Έλληνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου